نقش نان و نشاسته در سلامتی؛ اگر نان و نشاسته استفاده نکنیم چه می شود؟

نقش نان و نشاسته در سلامتی؛ اگر نان و نشاسته استفاده نکنیم چه می شود؟

نان

در فارسی نان میگویند، در عربی خبز، به ترکی چورک گویند. به روسی خلیپ گویند، نان را با آرد تمام غلات می توان تهیه کرد، ولی امروزه بیشتر آن را با آرد گندم میسازند، نان دارای انواع و اقسام زیاد هست، ولی بهترین نوع نان آن است که آرد آن را خوب ساییده، فقط سبوسهای درشت آن را گرفته باشند، زیرا بیشتر مواد مفید و غذای نان در سبوس جمع شده است، نان سفید که سبوس آن کاملا گرفته شده باشد، دیرهضم و نفاخ است و در معده تخمیر شده تولید یبوست سخت می نماید، و در این صورت بهترین درمان آن خوردن نان سیاه و نان جو می باشد.

صد گرم نام سنگک دارای ۱۸ تا ۲۰ درصد آب، ۱/۵ درصد آب نمک طعام بوده، ۲۵۹ کالری حرارت به بدن میدهد. ۲/۲ درصد مواد سفیدهای نباتی، ۱ درصد چربی و ۱۵ میلی گرم کلسیم، ۱ میلی گرم آهن، ۱۵۰ گاما ویتامین (ب ۱)، ۱۵ گاما ویتامین (ب ۲) و مقداری (با پ) و (ای) و کمی ویتامین (کا) دارد. نیرو بخش و مقوی قوای جوانی است. چنانچه به نان، سیاه دانه یا گنجد بزنند، اشتها آور و اگر دانه خشخاش به نان بزنند خواب را کمی زیاد و عمیق میکند. نان جواز نان سیاه سریع الهضمتر است. «در جلد دوم طبیب خانواده و جلد سوم راز سلامتی و طول عمر، صفحه ۵۶۳ ».کاملاً شرح داده شده است.

نان ضد سم: آردبرنج، مغز بادام، مغز تخم کدو، مغزپسته، مغز فندق را در هم آمیخته، با شیر و شیرهٔ انگور خمیر کرده، آن رانان نماید. این نان برای سوء هضم و رفع سموم کلیهها و بهترین غذای متوی است.

نان جو: فوائد نان جو و سبوس آن و همچنین غذاهایی که با جو پخته می شود: دارای مقدار زیادی ویتامین، مخصوصاً ویتامینهای گروه (ب) هستند، و در تقویت میکروبهای مفید روده ها موثر می باشند و از ان جهت است که روستاییانی که نان جو می خورند، دیرپیر می شوند و موی سرشان نمی ریزد. شهروند عزیز جو و سبوس ان بهترین درمان کلسترول می باشد. اگر خوردن نان جو را مخالف شان  خود می دانید، دلخو و نباشید، سوپ سبوس و جو و اشکنه آن نیز که دستور آن قبلاً در جلد اول داده شده، همین فوائد را دارند. با غذای خود گاهگاهی سوپ جو یا اشکنه یا دم کرده سبوس جو میل نمایید، تمام منافعی را که شمردیم عاید شما خواهد شد. سبوس چلتوک نیز دارای مقدار زیادی از ویتامینها (ب) می باشد. چینیها که برنج پوست نکرده میخورند، موی سرشان نمی ریزد و سفید نمیگردد و مبتلا به زیادی کلسترول نمی شوند و هیچوقت هم مبتلا به یبوست مزاج نمی گردند.

نشاسته

نشاسته کشک گندم است. مغذی و کمی قابض می باشد. سرمه آن برای منع ریختن مو به چشم و سرمه ی آن با شیر زنان و سفیده تخم مرغ، مسکن حرارت چشم و آبریزش آن است. نرمکننده سینه، ضد خفقان می باشد، خوردن پخته آن با نبات و روغن بادام نیم گرم مانع خونریزی سینه است. گلو را نرم می کند و سرفه و درد سینه را تسکین میدهد. تنقیه آن جهت زخم معده و ضماد آن با سرکه جهت رفع خناق و ورمهای گرم مخصوصاً ورمهای لثه مفید است. مالیدن آن با زعفران روی محل نیش را حشرات سمی و مالیدن آن با شراب جهت نیش مار افعی نافع است.

غذاییت آن کم بوده، خوردن آن شهوت راکم میکند و دیرهضم است.

نشاسته هر قدر سفیدتر باشد بهتر است، صفرا بنشاند و امساک خون کند. (زیاد خوردن آن سده آورد) چون که غذایی غلیظ میباشد. آب رقیق نشاسته دفع میشود و خلط غلیظ آن می ماند. رطوبت را برطرف میکند و تشنگی بنشاند و رادع است. (بازدارنده و برگردانده ماده مرض است) و قابض، موافق روده ومصلح آن ادویه تند، یعنی دفع ضرر دوای تند را می کند و روغن بادام که نیم گرم بخورند برای خشونت حلق و سینه و سل و قطع خون بواسیر و حیض، حریره نشاسته با پیه بز بخورند، جهت خراش روده و تنقیه آن جهت زخم روده با سرکه مخلوط کنند، از خارج بمالند. جهت خناق و دیفتری با بامیل به چشم بکشند، برای آبریزش چشم مفید است و زخم و خارش چشم وضع ریختن ماده مرضی به چشم، نشاسته مقلل منی و دیرهضم است. مقدار خوراک با قدری شیرینی از ۱ تا ۱۵ مثقال است.