مقبولیت آموزش های مربوط به مواد مخدر

مقبولیت آموزش های مربوط به مواد مخدر

مقبولیت یکی از موضوعات اساسی در آموزش های مربوط به مواد مخدر است. بحث مقبولیت دارای ابعادی نظير مقبولیت فرستنده پیام، مقبولیت مبتنی بر گیرنده پیام مقبولیت مبتلايان و مقبولیت پیام است. لازم به یادآوری است فرستنده پیام کسی است که آموزش مربوط به مواد مخدر را انجام می دهد.

۱) مقبولیت فرستنده پیامد زمانی که ویژگی های فردی فرستنده پیام (نظیر گویش و طرز بیان، تحوه لباس پوشیدن، شیوه تعامل و سن وی) با ویژگی های فردی گروه هدف همخوانی و تطابق داشته باشد و نیز با ویژگی هایی که انتظار می رود یک فرد آموزش دهنده در باره مواد مخدر از آنها برخوردار باشد، هماهنگی و سازگاری داشته باشد در این صورت مقبولیت فرستنده پیام افزایش می یابد.

۲) مقبولیت مبتنی بر گیرنده پیام: در برگیرنده تصور در برداشت مخاطبین از ویژگی های فردی خود و نیز تجارب آنها در مورد مواد مخدر است.

۳) مقبولیت مبتلایان: چهار نوع تجربه وجود دارد که بر مقولیت اثر می گذارد. این چهار نوع مارتند از تجارب ستی، اجتماعی، آموزشی و تربینی مصرف مواد مخدر انتظار جوانان اغلب این است که افراد بزرگتر از تجربه بیشتری برخوردار بوده و در نتیجه دانش بیشتری در این زمینه داشته باشند. داشتن تجربه مصرف مواد مخدر (نظير افرادی که در حال حاضر تیز مواد مصرف می کند با افرادی که پیش از این، از مواد استفاده می کرده اند) میزان مقبولیت ارایه دهنده پیام را افزایش می دهد.

به خاطر سپردن این نکته حایز اهمیت است که تجربه های فرستنده پیام در زمینه مواد مخدر باید از نظر ماده مخدر مورد استفاده و محبط و مکانی که در آن این تجربه کسب شد، الث با تجربه های گروه هدف شباهت داشته  در حالت کلی از نظر افرادی که مواد مخدر مصرف می کنند افرادی که پیش از این مواد مصرف می کردند ولی در حال حاضر ترک کرده اند، از مقبولیت بالایی در زمینه ارایه اطلاعات مربوط به مواد مخدر برخوردارند. این در حالی است که به احتمال قوی از نظر افرادی که مواد مخدر استفاده نمی کنند، مطالعه های رسمی و نیز کار کردن با مصرف کنندگان مواد مخدر، منبع اطلاعاتی معتبری برای کسب دانش در این زمینه نمی باشد، در مقایسه با داشتن تجربه مصرف مواد مخدره برخورداری از تجارب اجتماعی مشابه تأثیر بیشتری پر مقبولیت دارد. از دیدگاه نش جوان معمولا افرادی که تجاری اجتماعی مشابهی با این قشر دارند، منبع اطلاعاتی مقبولی در زمینه گروه همسال و یا هنجارهای اجتماعی مربوط به مواد مخدر می باشند.

در نهایت، آموزش و تربیت افراد در زمینه الکل و سایر مواد مخدر می تواند مقبولیت فردی مدرس و آموزش دهنده را افزایش دهد چرا که اقدامات آموزشی و تربیتی، دانشی افراد را در زمینه موضوع مربوطه افزایش می دهد. مقبولات پیام در صورتی که پیام با توجه به فرهنگ و ویژگی های گروه هدف و نیز به گونه ای طراحی شود که عاری از هر گونه قضاونی باشد، میزان مقبولیت آن افزایش خواهد یافت. زمانی که پیام طراحی شده در زمینه معنا و مفهوم مصرف مواد مخدر، با فرهنگ گروه هدف ساز گار و مرتبط باشد، میزان مقبولیت پیام افزایش می یابد. به عنوان مثال از دیدگاه اگر جوانان مصرف مواد مخدر بخشی طبیعی از فرهنگ جوانی را تشکیل می دهد. این امر به ویژه در زمینه داروها و مواد مخدری که برای این افراد بیشتر جنبه تفریحی دارد.

از دید اکثر جوانان، مصرف مواد مخدر نوعی سرگرمی و رفتاری اجتماعی و درست می باشد. بنابراین در صورتی که یک پیام دلایلی را مد نظر قرار داده و تأیید نماید که برخی از جوانان، آنها را برای توجیه مصرف مواد مخدر ارایه می کند و نیز در صورتی که پیام عاری از هرگونه قضاوت و پیش داوری بوده و بر اساس حقایق دئینی بنا شده باشد، به احتمال قوی میزان مقبولیت آن در نود جوانان بالاتر خواهل رفت. در مقابل، پیام هایی که مبتنی بر برانگیختن ترس و وحشت افراد بائد پا بر اساس توصیه به پرهیز و  اجتناب از مصرف مواد مخدر بنا شده باشد، اغلب مششاقض با تجارب و اطلاعات جوانان در زمینه مصرف مواد مخدر بوده و از این رو برای این نشر متقاعد کننده نبوده و با خطا توأم خواهند بود.

در همین زمینه، برو دیئت  به این نتیجه رسید که جوانان تمایل دارند بیشتر در بحث هایی شرکت کنند که در آنها در مورد کاهش و به حداقل رساندن دامنه آسیب صحبت مي شود تا بحث هایی که به پرهیز و اجتناب از مصرف مواد مخدر می پردازند. بالاخره این موضوع که سمت و سوی اهداف آموزشی باید به گونه ای باشد که نیاز گروههای مختلف را با در نظر گرفتن نوع ماده مخدر مورد استفاده (مجاز یا غیر مجاز)، گروه بندی مصرف کننده مصرف کننده آزمایشی، تفریحی، هنجار با مشکل ساز) و آمادگی مصرف کنندگان مواد مخدر برای تغییر رفتار خود برآورد نماید، از اهمیت زیادی برخوردار است. این تعامل در آموزش های کلاسی مربوط به مواد مخدر به مراتب کمتر است.