مزایای آموزش همسالان

مزایای آموزش همسالان

برای همسالان آموزش دهنده آموزش همسالان علاوه بر مزایایی که برای شرکت کنندگان و مخاطبین این گونه آموزش ها دارد، مزایا و منافع زیادی نیز برای همسالان آموزش دهنده دارد. از جمله این مزایا و منافع می توان به مواردی نظیر افزایش عزت تقی، توانایی بیان افکار و ابراز عقاید خود اشاره نمود. از منافع و مزایای دیگری که بنا به د گزارش های موجود از این گونه آموزش ها نصب همسالان آموزش دهنده می گردد، ” می توان موارد زیر را نام برد: افزایش اعتماد به نفره افزایش و ارتقای حس خودکار آملي: افزایش دانش و مهار ش های مربوط به سلامت و ایمنی خلق و شکوفایی مهارت های برنامه ریزی و ارایه مطالبة تخلق و شکوفایی مهارت های رهبری: خلق و شکوفايي مهارت های دسترسی به اطلاعات و منابع و نیز مهارت های ارزیابی اطلاعات دریافتی و منابع آنها، و سرانجام خلق و شکوفایی تجارب ارزشمندی که می تواند تلاش های بعدی افراد را در جستجوی شغل تسهیل نماید.

کارآیی آموزش همسالان

مطالب بسیار زیادی در زمینه آموزشی همسالان به چاپ رسیده است اما درباره شواهدی که در مورد اثربخشی آموزش همسالان باند با محدودیت مطلب مواجه هستیم و تفسیر شواهد اندک موجود نیز مشکل است. قسمت اعظم مطالب موجود در زمینه آموزش هم سالان به توصیف آموزش همسالان پرداخته است و اکثر مقالاتی نیز که به گزارش نتایج با اثربخشی آموزش همسالان اقدام کرده اند. در واقع تنها به گزارش یک یا چند مورد از موارد زیر محدود بوده اند :

• بازخوردهایی از شرکت کنندگان و مخاطبین به سازمان دهندگان آموزش همسالان در باره طرح همسالان آموزش دهنده که شامل سازمان دهی خود طرح تربیت همسالان آموزش دهنده و تجارب شرکت کنندگان و مخاطبین آموزشی همسالان میباشد. این نوع بازخوردها احتمال دارد توسط خود همسالان آموزش دهنده، شرکت کنندگان و مخاطبین طرح با افراد دیگری نظیر پرسنل و کارکنان خود پروژه معلمین با والدین پیگیری و بررسی شود اطلاعات مورد نیاز در این زمینه می تواند از طریق یک سری برنامه های مربوط به سطوح رضایتمندی، لذت بردن از آموزش های انجام شده با سطوع و میزان علاقمندی افراد جمع آوری گردد.
• منافع یا مزایای آموزشی همسالان برای همسالان آموزش دهنده که از جمله آنها می توان به مواردی نظیر تغیرات صورت گرفته در دانش، نگرش. رفتار با تغیرات صورت گرفته در زمینه مهارت های افراد از جمله ایجاد مهارت و توانایی بیان نظرات خود افراد و مهارت های رهبری اشاره نمود. مزایای آموزش همسالان برای همسالان آموزش دهنده با استفاده از معیارهای شخصی یا اجتماعی نظیر اعتماد به نفس المراد با عزت نفر آنها مورد بررسی قرار گرفته است.
• میزان مشارکت افراد در فعالیت های آموزشی همسالان را می توان به وسیله میزان و نوع تماس برقرار شده بین همسالان آموزش دهنده و گروه هدف (از جمله افراد شرکت کننده در فعالیت های آموزش همسالان، همکلاسی های دوستان و خانواده) اندازه گیری نمود. این اندازه گیری شامل اندازه گیری موارد زیر میباشد: تعداد افرادی که در فعالیت های آموزش همسالان شرکت می کند. تعداد همسالان آموزش دهنده ای که در فعالیت های آموزش هملان شرکت می کنند؛ تعداد فعالیت هایی که همسالان آموزش دهنده در آن شرکت می کنند؛ تعداد همسالان آموزش دهنده ای که با دیگران صحبت کرده اند؛ تعداد افرادی که همسالان آموزش دهنده با آنها در مورد الكل و یا سایر مواد مخدر صحبت کرده اند. تعداد نطق هایی که همسالان آموزش دهنده داشته اند و مدت زمان این نطقها و نیز مدت زمانی که همسالان آموزش دهنده در این نطق ها درگیر بوده اند.

تعداد کمی از مطالعات، نتایج حاصل از آموزش همسالان را گزارش کرده اند تعدادی از مطالعات نیز به طور اختمانی به مقایسه آموزش همسالان با یک گروه شاهد با آموزشی که توسط بزرگسالان صورت گرفته است به پرداخته اند. مطالعات دیگر نیز به بررسی آن دسته از آموزش های مبتنی بر مدارس در زمینه مواد مخدر پرداخته اند که یکی از متغیرهای آنها رهبران هم سال بوده است که این مطالعات را میتوان به شرح زیر طبقه بندی نمود: مطالعات مربوط به ارزشیابی نتایج یک طرح آموزئی مواد مخدر بر روی شرکت کنندگان در طرح ها بر روی گروه مدی؛ مطالعات انفرادی از جمله کارآزمایی های شاهد مورد تصادفی؛ مطالعات سروری و توصیفی مرف؛ و مطالعات متا آنالیز.

در مورد تحقیقاتی که به بررسی نتایج آموزش همسالان پرداخته اند، موارد زیر را باید در نظر گرفت: این تحقیقات تعدادی از مواد مخدر و اغلب نشانیات، جنبش، الكل و تا حدود کمی مواد مخدر غیر مجاز و نیز موضوعات دیگر مربوط به سلامتی افراد از جمله سلامت جنسی، بهداشت دهان و دندان و سرطان بیضه را مد نظر قرار داده اند. گروه هدف این تحقيقات جوانانی بوده که حدود مني آنها بالای ده سال بوده دامنه این تحقیقات در مدارس انجام گرفته است و یک مورد از آنها هم در مراکز نگهداری جوانان انجام شده است؛ این تحقیقات در تعداد محدودی از کشورها انجام شده است که از جمله آنها میتوان به استرالیا، انگلیس، فنلاند، نروژ، سوییس، ایالات متحده و شیلی اشاره نمود.

یکی از دغدغه های اساسی در هر طرح آموزشی که در زمینه رفتارهای پرخطر اجرا می شود، موضوع اثربخشی آن است. به طور کلی، زمانی می توان پیک مطرح آموزش همسالان را اثربخش دانست که به اهدافی که در آن بیان شده است، نایل آید در حالت کلی تحقیقات انجام گرفته در زمینه نتایج آموزش هم سالانه حاکی از آن است که آموزش همسالان راهکار مؤثری است. همچنین شواهد حاکی از آن است که اثربخشی آموزش همسالان حداقل به میزان آموزش های صورت گرفته توسط بزرگان و حتی بیشتر از آن است اما تحقیقات صورت گرفته در این زمیت کے قاطعیت و اثربخشی بالایی برخوردار نبوده نت که دلیل عمده آن این است که مطالعات صورت گرفته در این زمینه از جهات زير با همدیگر متفاوت بوده است صحت و روایی ارزشیابی؛ استفاده از معیارهای پیش آزمون و پس آزمون تفهم تصادفی شرکت کنندگان در آموزش به گروه شاهد ( آموزش ندیده ها و گروه آموزش مقایسه گروه هایی که توسط همسالان آموزش دیده اند با گروه هایی که توسط بزرگسالان آموزش دیده اند و نیز مفایه آنها با گروه های شاهد و حجم نمونه مطالعات مطالعات.

علاوه بر این اثر طرح های آموزشی همسالان از طراحی شبلی برخوردار بوده، به برنامه اجرایی طراحی شده کاملا مقید نمی باشند. از حمایت های اجرایی کمری برخوردار هستند، میزان ریزش مخاطبین در آنها بالاست و در آنها مفایی کافی بین گروهها و نیز مقایسه کافی در طول زمان صورت نمی گیرد. شکست در عین نیازهای اجرای برنامه با شکست در حفظ آن که در پژوهش به نام خطای نوع سوم ماهور است، به نوبه خود مي تواند احتمال وفرع خطای نوع دوم را افزایش دهید. لازم به ذکر است که منظور از خطای نوع دوم، این است که به النا. نتیجه گیری کنیم که آموزشی همسالان اتریشی ندارد.

شواهد مربوط به کارآیی آموزش همسالانه از جمله شواهد مربوط به مقایسه آن با آموزش های صورت گرفته توسط بزرگسالان در زمینه مواد مخدر، در زیر مورد بررسی قرار می گیرد. در اینجا به ویژه به موضوع تأثیر آموزش همسالان بر دانش، نگرش، مهارت و رفتار افراد و تأثیر آن بر گروههای هدف مختلف می پردازیم و به طور همزمان در باره ویژگی های آموزش مؤثر همسالان بحث می کنیم.

تأثیر آموزش همسالان بر دانش نگرش، مهارت و رفتار افراد

در حالت کلی پژوهش ها حاکی از آن بوده است که آموزش همسالان میتواند تأثیر مبنی بر دانش افراد و تا حدود کمی بر نگرش و مهارت و برخی مواقع بر رفتار آنها اعمال نماید. سه مورد منا آنالیز وجود دارد که این نتیجه گیری را تأیید می کند. توبلر به این نتیجه رسید که میزان تأثیر آموزش همسالان بر دانش افراد، در برابر تأثیر آن بر روی نگرش، مهارت با میزان مصرف مواد مخدر است. به طور مشابهی با نگرت و دراونز متوجه شدند آثاری که بر روی دانش و نگرش افراد ایجاد شده بود، اختلاف معنادار و پایایی با صفر نشان می داد – تأثیر آموزش همسالان بر دانش اقراد: در حالی که آثار کوتاه مدت آموزش همسالان اغلب مثبت است، شواهد مربوط به تأثیر آموزش همسالان بر دانش جوانان در زمینه مواد مخدر و موضوعات دیگر مربوط به آن مورد غفلت قرار می گیرد.

برخی مطالعات حاکی از آن است که آموزش همسالان به میزان معناداری دانشی شرکت کنندگان را بلافاصله بعد از آموزش و همچنین دو ماه بعد از آموزش افزایش می دهد اما مطالعات دیگری نیز در زمینه آموزشی همسالان صورت گرفته است که در این مطالعات هیچ گونه اختلافی بین فراگیران شرکت کننده در آموزش های همسالان در زمینه مواد مخدر و گروه شاهد مشاهده نشده است.

مروری بر مطالعات تجربی از جمله کار آزمایی های کنترل شده تصادفی نشان داده است که آموزش همسالان به اداره آموزش های صورت گرفته توسط بزرگسالان با بیشتر از آن در افزایش آگاهی افراد در خصوم مواد مخدر و موضوعات مربوط به آن تأثیر گذار بوده است.

تأثیر آموزش همسالان بر نگرش افراد شواهد نشان می دهد که آموزش همسالان می تواند منجر به بهبود نگرش افراد در زمینه مواد مخدر بشود و حتی اثربخش تر از آموزش های صورت گرفته توسط بزرگسالان باشد مطالعه کارآزمایی کنترل شده ای که در پنج کشور جهان انجام گرفت نشان داد شرکت در آموزش همسالان به میزان معناداری نگرش افراد را هم در مقایسه با افرادی که در آموزش های صورت گرفته توسط بزرگسالان شرکت کرده بودند و هم در مقایسه با افرادی که در هیچ گونه آموزشی در زمینه مواد مخدر شرکت نکرده بودند، بهبود می بخشد.

به طور مشابهی فورز و جارویس به این نتیجه رسیدند که جوانانی که از مراکز نگهداری جوانان فراری با بی خانمان در جنوب شرقی آمریکا در آموزش شرکت کرده بودید بلافاصله بعد از شرکت در آموزش های همسالان تمایل بیشتری در پذیرش مسووليت اعمال خود پیدا کرده بودند. این در حالی است که آن دسته از افرادی که در برنامه های آموزشی صورت گرفته توسط بزرگسالان شرکت کرده بودند، تغییر معناداری در این زمینه نشان نداده و گروهی که هیچ گونه آموزشی در زمینه مواد مخدر دریافت نکرده بودند، به میزان معناداری از تمایل کمتری در فول مسوولیت های خود برخوردار بودند بانگرت و در اونز نشان دادند که آموزش همسالان بر نگرش افراد تاثیر بیشتری دارد، هر چند که ماهیت دثبت تغییر نگرشی صورت گرفته مشخص نبوده است.

این که تأثیر مثبت آموزش همسالان بر نگرش افراد تا چه مدت زمانی پایدار است مخفی نیست، به عنوان نمونه، در ارزشیابی تأثیر طرح های آموزش همسالان، وبستر و همکاران  به این نتیجه رسیدند که آموزش همسالان بر نگرش شرکت کنندگان در زمینه الکل و مواد مخدر، در یک پیگیری ۹ ماهه تأثیر گذار نیست. در مقابل، این دانشمندان در پژو مش های خود، نگرش های تعدیل شده نسبت به مواد مخدر فرق الذکر را مشاهده کردند.

سه مورد از هفت مورد مطالعه در زمینه نگرشر افراد که توسط ملایر همکاران  مورد کاوش قرار گرفت، نشان داد که گروههای آموزشی که توسط همسالان هدایت می شود بیشتر از آموزش های صورت گرفته توسط بزرگالانه بر روي نگرش افراد نسبت به استفاده از مواد مخدر با فهلع مصرف مراد توسط افراد تاثیرگذار است. در این بررسی هیچ گونه مطالعهای که ثابت کند تأثیر آموزش توسط بزرگسالان در تغییر نگرش افراد بیشتر از تأثیر آموزشی از طریق همسالان باشد به دست نياسل ملانی و همکاران وی در ارزشیابی برنامه ای تحت عنوان آموزش جنسی مبتنی بر دانش و توانمندی ده به این نتیجه رسیدند که تهران هم سن در ایجاد نگرش و هنجارهای محافظه کارانه در زمینه رفتار جنسی بیشتر از همراه بزرگسال تأثیر گذار میباشند هر چند که در این ارزنپایی نگرش افراد در زت مواد مخدر مورد بررسی قرار نگرفته بود.

تأثیر آموزشی همسالان بر مهارتهای افراد در بررسی های صورت گرفته، تنها یک مورد مطالعه پیدا شد (پیری و همکاران . وه که به ارزشیابی تأثیر آموزش همسالان پر مهارت های افراد پرداخته بود. مهارت هایی که پری و همکاران مورد بررسی قرار داده بودند عبارت بود از مهارت های افراد در زمينه أتناع از مصرف الکل که این مهارت ها بر اساس میزان اطمینان و اعتماد افراد در نه گفتن در موقعیت های مختلف و از طریق گزارش ها و گفته های خود افراد در این زمینه اندازه گرفته شد تجزیه و تحلیل دادههای حاصل از چهار کشور استرالیا، شبلی، نروژ و سوییس هیچ گونه اختلاف أعماری معناداری بین آموزش های صورت گرفته توسط همسالان و آموزش هایی که توسط بزرگسالان برای افراد العلی صورت گرفته بود (یا گروه کنترلی) نشان نداد همچنین این تجزیه و تحلیل های بین گروه هایی از افراد غیر الکلی که توسط همسالان آموزش دیده بودند و گروه هایی از غیر الکلی هایی که آموزش ندیده بودند (گروه های کنترل) اختلال آماری معناداری را نشان نداد اما داده های حاصل از مطالعه ای که در استراليا انجام شده نشان داد که ثمره های مهارتی افراد غیر الکلی که در طرح های آموزش همسالان شرکت کرده بودند بیشتر از نیروهای مهارتی افراد غیر الکلی بود که در آموزش هایی شرکت جسته بودند که توسط معلمين اجرا شده بود. همچنین نمره های مهارتی افراد العتی که در آموزش های همسالان شرکت کرده بودند بیشتر از نمردهای مهارتی افراد الكلي بود که در آموزش های صورت گرفته توسط معلمین شرکت ج نه بودند یا در گروههای کنترل (یعنی در گروههایی که آموزشی را دریافت نکرده بودند) قرار داشتند.