لنفدوم : علائم، درمان ها و علل

لنفدوم یا انسداد لنفاوی، وضعیتی طولانی مدت است که مایع اضافی در بافتها باعث تورم (ادم) میشود.

سیستم لنفاوی بخشی از سیستم گردش خون است و برای عملکرد سیستم ایمنی حیاتی است. لندفوم ناشی از انسداد این سیستم است.

لنفدوم معمولا بر روی یک دست یا پاها تاثیر می گذارد. در برخی موارد، هر دو دست یا هر دو پا ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند. برخی از بیماران ممکن است تورم در سر، اندام تناسلی یا قفسه سینه داشته باشند.

لنفدوم غیر قابل درمان است با این حال، با درمان مناسب، می توان آن را کنترل کرد.

حقایق سریع در مورد لنفدوم

در اینجا برخی از نکات کلیدی در مورد لنفدوم وجود دارد. جزئیات بیشتر و حمایت از اطلاعات در مقاله اصلی است.

کارشناسان معتقدند که لنفدوم اولیه توسط جهش ژنتیکی ایجاد می شود.
لنفدیم ثانویه می تواند به علت سایر شرایط مانند عفونت و بیماری های التهابی ایجاد شود.
در برخی موارد، لنفادوم می تواند به عفونت های پوست و لنفنگیت منجر شود.
حفاظت از پوست می تواند به کاهش خطر لنفدوم کمک کند.

سیستم لنفاوی چیست؟

سیستم لنفاوی دارای سه عملکرد اصلی است:

از بین بردن مایع بافت بیش از حد – این تعادل مایع در خون در مقابل بافت ها (هوموستاز مایع) را حفظ می کند.
مبارزه با عفونت – سیستم ایمنی را با کمک به دفاع از سیستم ایمنی بدن در برابر جسم خارجی مانند باکتری فراهم می کند.
جذب چربی ها – سیستم لنفاوی مواد مغذی چربی را از روده جذب می کند و آنها را به خون منتقل می کند.

اختلال در سیستم لنفاوی در نهایت می تواند توانایی آن را به درستی تخلیه مایعات را تضعیف کند و باعث ایجاد مایع اضافی در قسمت های بدن می شود. بیماران مبتلا به لنفدوم خطر بیشتری برای عفونت های عفونی دارند زیرا لنفوسیت های آنها نمی توانند به قسمت هایی از بدن که در آن تورم رخ می دهد برسد.

علائم لنفدوم

دو نوع اصلی از لنفدوم وجود دارد:

تورم نشانه ای از لنفدوم است و معمولا روی پاها و دست ها تاثیر می گذارد.

لنفاد اولیه – اغلب به نام لنفدیم مادرزادی است. لنفدوم در هنگام تولد یا کمی بعد از بلوغ مشهود است. این نوع لنفدوم نادر است و تقریبا ۱ در هر ۶۰۰۰ نفر تاثیر می گذارد.

لنفدیم ثانویه – لنفدوم به عنوان یک نتیجه از یک چیز دیگر مانند عفونت، آسیب، تروما یا سرطان رخ می دهد که بر سیستم لنفاوی تاثیر می گذارد.

لنفدهما ممکن است یک اثر جانبی از درمان سرطان، مانند پرتودرمانی یا حذف برخی از گره های لنفاوی باشد که می تواند به سیستم لنفاوی آسیب برساند. این نوع لنفدوم شایع تر است. زنان بیشتر از مردان آسیب می بینند.

علائم لنفادمی عبارتند از:

تورم در کل پای یا بازو نیز ممکن است شامل انگشتان یا انگشتان پا باشد. برخی از بیماران تغییرات اندکی در اندازه اندام ایجاد می کنند، در حالی که دیگران دارای تورم شدید هستند.
بعضی از مردم ممکن است پوشیدن طلا و جواهر، ساعت یا لباس و کفش سخت باشد.
گاهی اوقات سر و گردن ممکن است موجب تحریک شود.
بازو یا پا احساس سنگینی یا تنگی می کند.
دامنه حرکت اندام محدود است (اندام تحت تاثیر قرار می گیرد و برخی از تحرک آن را از دست می دهد).
ناراحتی یا درد در اندام آسیب دیده.
در اندام آسیب دیده ممکن است احساس سوزن شدن، شبیه پین ها و سوزن ها باشد.
عفونت های عود کننده دوره ای
پوست ممکن است ضخیم شود و سخت تر شود ممکن است برف ها یا گونه های زخم مانند بر روی پوست ایجاد شود.
خستگی شدید

آزمایش و تشخیص برای لنفدوم

یک پزشک سعی خواهد کرد دیگر علل احتمالی تورم را از بین ببرد، از جمله لخته شدن خون یا عفونت که گره های لنفاوی را شامل نمی شود.

به عنوان مثال، اگر بیمار در معرض خطر لنفدیم باشد، اگر اخیرا جراحی سرطان یا درمان با گره های لنفاوی داشته باشد، پزشک ممکن است بر اساس علائم تشخیص دهد.

اگر دلیل آشکاری برای لنفدیم وجود نداشته باشد، ممکن است برخی از آزمایشات تصویربرداری ترتیب داده شود. روشهای تصویربرداری زیر ممکن است برای نگاه عمیق به سیستم لنفاوی استفاده شود:

اسکن ام آر آی
سی تی اسکن
اسکن اولتراسوند داپلر

لنفوسکتینگرافی نیز ممکن است استفاده شود – یک رنگ رادیواکتیو به داخل سیستم لنفاوی تزریق می شود. اسکنر جنبش رنگ را از طریق سیستم لنفاوی دنبال می کند و هر گونه انسداد را شناسایی می کند.

درمان لنفدیم

لنفادم غیر قابل درمان است با این حال، درمان می تواند به کاهش تورم و درد کمک کند.

جوراب های فشرده برای تشویق حرکت لنف از اندام تحت تاثیر قرار می گیرند.

درمان کمپلکس ضد انعقادی (CDT) – این شروع با یک فاز درمانی است که طی آن بیمار درمان و آموزش روزانه را دریافت می کند. این مرحله پس از مراحل نگهداری، زمانی که بیمار تشویق می شود مراقبت های خود را با استفاده از تکنیک هایی که به آنها آموزش داده شده است، مورد توجه قرار گیرد.

چهار جزء CDT عبارتند از:

تمرینات جراحی – این تمرینات سبک با هدف تشویق حرکت مایع لنفاوی خارج از اندام است.
محصولات مراقبت از پوست – مراقبت پوستی خوب باعث کاهش خطر ابتلا به عفونت های پوستی مانند سلولیت می شود.
MLD (تخلیه لنفاوی دستی) – درمانگر لنفادم از تکنیک های ماساژ ویژه برای انتقال مایع به گره های لنفاوی کار می کند، جایی که آنها تخلیه می شوند. درمانگر لنفادمی همچنین چند تکنیک ماساژ را که می تواند در طول مرحله نگهداری استفاده شود، تدریس می کند.
MLLB (لایه برداری چند لایه) – عضلات اطراف عروق لنفاوی و گره ها سیال را از طریق سیستم لنفاوی حرکت می دهند.

بر خلاف گردش خون، هیچ پمپ مرکزی (قلب) وجود ندارد. هدف این است که از باند ها و لباس های فشرده سازی برای حمایت از عضلات استفاده کنید و آنها را تشویق کنید حرکت سیال را از قسمت بدن بدست آورید. بیماران نیز آموزش خواهند داد که چگونه باند های خود و لباس های فشرده را به درستی استفاده کنند تا MLLB بتواند در طول دوره نگهداری ادامه یابد.

جراحی به لحاظ تاریخی نتایجی ناگوار در مقایسه با درمان های غیر جراحی لنفدوم داشته است. با این حال، یک روش جراحی جدید با استفاده از لیپوساکشن موفق تر است. این چربی را از اندام آسیب دیده خارج می کند و موجب تورم کمتر می شود.

علل لنفدوم

CT اسکن می تواند مناطق مسدود شده در سیستم لنفاوی که به لنفدوم کمک می کند را نشان دهد.

علل لنفدوم اولیه – کارشناسان می گویند این ناشی از جهش در برخی از ژن های درگیر در توسعه سیستم لنفاوی است. این ژن های معیوب با توسعه سیستم لنفاوی مواجه می شوند و توانایی آن را به درستی تخلیه مایع را مختل می کند.

علل لنفدیم ثانویه – این نوع لنفدوم دارای تعدادی از علل احتمالی است، از جمله:

جراحی سرطان – سرطان ممکن است از طریق سیستم لنفاوی از طریق بدن گسترش یابد. گاهی اوقات جراحان گره های لنفاوی را برای جلوگیری از گسترش گسترش می دهند. خطر سیستم لنفاوی ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرد و منجر به لنفدوم شود.
پرتودرمانی (پرتودرمانی) – استفاده از تابش برای از بین بردن بافت سرطانی گاهی اوقات می تواند به بافت سالم اطراف مانند سیستم لنفاوی آسیب برساند. این می تواند منجر به لنفدوم شود.
عفونت – عفونت سلولیت شدید ممکن است در اطراف غدد لنفاوی یا عروق آسیب ببیند. این ممکن است منجر به زخم شدن، افزایش خطر لنفدوم شود. برخی از عفونت های انگلی همچنین می توانند خطر لنفادم را افزایش دهند.
شرایط التهابی – شرایطی که موجب بروز بافت می شود (ملتهب می شود) می تواند به طور دائمی به سیستم لنفاوی آسیب برساند، مانند آرتریت روماتوئید، درماتیت و اگزما.
بیماری های قلبی عروقی – این بیماری هایی هستند که بر جریان خون اثر می گذارند. برخی از بیماران مبتلا به بیماری های قلبی عروقی دارای خطر بالایی در حال رشد لنفدوم هستند مانند DVT (ترومبوز ورید عمقی)، زخم های پا وانیل و وریدهای واریسی.
آسیب و تروما – به ندرت، سوختگی های شدید پوست و یا هر چیزی که باعث بروز زخم های بیش از حد می شود خطر ابتلا به لنفادم را افزایش می دهد.

عوارض احتمالی لنفدوم

قسمت های تکراری یا لنفادمی درمان نشده می تواند منجر به عوارض دیگری شود. این شامل:

عفونت پوست

قسمت های تکراری سلولیت در بیماران مبتلا به لنفدوم رایج هستند. سلولیت یک عفونت باکتریایی درم است – لایه عمیق پوست – و بافت های زیر جلدی (لایه بافت چربی و نرم) زیر پوست.

لنفنگیت

عفونت عروق لنفاوی، معمولا توسط باکتری استرپتوکوک ایجاد می شود. اگر بدون درمان باقی بماند، می تواند به پوست نفوذ کند، سبب ایجاد سلولیت، و یا به جریان خون، باعث سپتیکمی (سپسیس) شود.

اثرات روانشناختی

لنفدهما می تواند بر روی نحوه نگاه بیمار تاثیر بگذارد، که به نوبه خود می تواند تاثیر روانی داشته باشد، به ویژه در بیمارانانی که با فشارهای زندگی با سرطان مواجه شده اند. بیماران مبتلا به لنفدوم خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می دهند.

جلوگیری از لنفادم

اندام آسیب پذیر برای آلودگی های پوستی بیشتر آسیب پذیر است زیرا عرضه لنفوسیت ها (که مبارزه با عفونت) کاهش می یابد.

اگر بیمار اقدامات لازم برای کاهش خطر ابتلا به پوکی استخوان را به حداقل برساند، خطر ابتلا به عفونت های بعدی ممکن است به طور قابل توجهی کاهش یابد. اقدامات زیر ممکن است کمک کند:

پس از درمان سرطان، از فعالیت سنگین با اندام تحتانی جلوگیری کنید استراحت کنید در حالی که بهبود می یابید
اجتناب از تختخواب، اتاق بخار و سونا.
حمام یا دوش خیلی گرم نکنید
پوشیدن لباس های تنگ را نزنید
طلا و جواهر تنگ را نپوشانید
به دنبال تغییر یا شکست در پوست باشید.
هر روز با آب پوست خود را مرطوب نگه دارید.
اطمینان حاصل کنید که کفش مناسب است.
برای جلوگیری از پا شدن ورزشکار، از پودر پا ضد قارچ استفاده کنید.
هنگام استفاده از دستکش استفاده کنید.
ناخن ها را کوتاه نگه دارید.
هنگام رفتن به خارج از یک منطقه که ممکن است حشرات وجود داشته باشد، از مواد دافع حشرات استفاده کنید.
هنگامی که در خورشید قرار دارد، یک فاکتور خورشیدی با خلوص بالا استفاده کنید.
هنگامی که یک برش دارید، آن را بلافاصله با یک کرم ضد عفونی کنید. و منطقه را تمیز نگه دارید.
هر زمان که ممکن باشد، اندام آسیب دیده را بالاتر از سطح قلب بالا بیاورید.

ارتباط لنفادم با رژیم غذایی، وزن بدن و چاقی

بیمار که سنگین تر است، بیشتر فشار در مناطق متورم شده است. یک رژیم سالم که با هدف وزن ایدهآل وزن دارد، ممکن است به کاهش علائم و نشانههای لنفدوم کمک کند. بعضی از بیماران گزارش می دهند که غذاهای تند، تورم را بدتر می کنند.