فیبروم های بدون عارضه مانعی برای بارداری به وجود نمی آورند

فیبروم های بدون عارضه مانعی برای بارداری به وجود نمی آورند

جراحان و متخصص های زنان میگویند با اینکه تقریبا چهل درصد زنان فیبروم دارند و لی اگر این فیبروم ها عارضه ای نداشته باشند نیازی نیست که آن ها را درمان کنند.

به گزارش ازمن بپرس الهام السادات هاشمیان نایینی متخصص زنان می گوید: فیبرم ها توده های سرطانی ای هستند که در سال های باروری به وجود می آیند. طبق آمارهای جهانی نشان می دهد که این تومور ۲۵تا ۶۰ درصد در بین زنان می باشد. در مورد زنان ایرانی هنوز آمار دقیقی وجود ندارد ولی گفته اند که تقریبا چهل درصد زنان ایرانی به این بیماری مبتلا شده اند. بعد از اینکه زنان یائسه می شوند این توده به مرور زمان کوچک می شود و علائم آن کمتر و به طور کامل از بین می رود.

وی در مورد علائم فیبروم گفته است: برخی از علائم نشان دهنده ی این هستند که احتمال دارد دچار فیبرم شده باشید که این علائم عبارتند از: درد مستمر در لگن ، قاعدگی بسیار شدید یا طولانی و دردناک ، دشواری در تخلیه مثانه ، یبوست ، عادت ماهانه طولانی از یک هفته ، لکه بینی یا خونریزی بین دو قاعدگی ، احساس پری در پایین شکم ، تکرر ادرار و احساس درد در پایین کمر موقع رابطه جنسی. شما باید برای اطمینان از اینکه آیا فیبرم دارید یا خیر سونوگرافی انجام دهید و اگر دچار این بیماری شده اید طبق نظر پزشک درمان شوید.

این جراح و متخصص زنان می گوید: فیبروم رابطه ای با سرطان ندارد و هیچ وقت به سرطان تبدیل نمی شود. تقریبا پنجاه درصد فیبروم ها مشکلی برای یک شخص به وجود نمی آورد. اندازه ی فیبروم ها متغیر می باشد و از یک دانه غیر قابل تشخیص که حتی با چشم هم نمی شود آن را دید تا اندازه ی توده های بسیار بزرگ هستند و یاعث می شود که رحم تغیر شکل دهد و بزرگ تر شود.

خانم دکتر هاشمیان تاکید کرد: معمولا فیبروم ها نیازی به درمان ندارند. اگر فیبرومی برای شخصی مشکلی به وجود نیاورد فقط نیاز است که شخص برای کنترل آن هر شش ماه یک بار به یک مرکز تخصصی سونوگرافی برود ، این را به یاد داشته باشید که در هر بار مراجعه به سونوگرافی فقط به یک جا بروید نه مرکزهای مختلف ، چون ممکن است که کسانی که سونوگرافی را انجام می دهند اندازه های گوناگونی به شما بدهند.

وی افزود: فیبروم ها اکثر مانعی برای بارداری به وجود نمی آورند. ولی ممکن است که همین فیبروم ها مخصوصا فیبروم ساب موکوزال باعث شود که ناباروری به وجود بیاید و یا اینکه جنین را سقط کند.

اگر فیبرومی بزرگ شده باشد ممکن است که در هنگام جراحی علاوه بر اینکه فیروم را از داخل رحم در می آورند مجبور باشند رحم را هم همراه با آن خارج کنند. شاید فیبرم باعث شود که خونریزی و یا درد زیاد داشته باشید و یا اینکه باعث سقط و نازایی شود ولی این مسئله دلیل های پیچیده ای دارد که عموما به اندازه فیبروم ارتباطی ندارد.

به طور مثال شاید یک فیبروم بزرگ که در بیرون از رحم به وجود آمده است هیچ مشکلی برای بارور شدن یک خانم پیش نیاورد ولی یک فیبروم به اندازه ۲یا ۳سانتی متری که در داخل حفره رحم به وجود آمده است باعث شود که برای یک فرد سقط و یا نازایی را به وجود آورد.

وی افزود: هیچ راه مشخص و منحصر به فردی برای پیشگیری از ایجاد فیبروم وجود ندارد که باعث شود نتیجه ی خوبی را ابلاغ کند. اگر فیبرم ها به قدری کوچک باشند که قابل مشاهده نیستند لزومی ندارد که جراحی و یا درمان شود ، فقط نیاز است که شخص برای مترل آن هر شش ماه و یا سالی یک بار مورد آزمایش قرار بگیرد تا تعیین کنند که فیبروم موجود در بدن آن ها به همان اندازه است یا خیر. اگر این کار را انجام دهید نیازی نیست که برای جراحی و درمان اقدام کنید ولی اگر فیبروم به قدری بزرگ شده باشد و یا اینکه باعث درد و خونریزی شوند حتما باید به پزشک مراجعه کنید و برای درمان و جراحی اقدام کنید.

خانم دکتر هاشمیان نایینی ادامه داد: داروهایی وارد بازار شده است که می تواند برای بهبودی فیبروم رحم هورمون ها را مورد هدف قرار دهد که باعث منظم شدن دوران قاعدگی می شود و نشانه هایی مانند فشار لگن و خونریزی شدید را بهبود می بخشد. این را بدانید که این داروها نمی تواند فیبروم را به طور کامل از بین ببرد و فقط اندازه آن را کوچک تر می کند.

چنانچه لازم بود فیبرومی را به طور قطعی درمان کنید باید آن را از طریق جراحی به بیرو از بدن بیاورید ، طبق این جراحی فیبروم های متعددی برداشته می شود و یا اینکه تمام رحم را به بیرون می آورند. اگر فردی علاقه دارد که باردار شود باید تمام تلاشش را بکند تا رحم خود را حفظ کند.

وی در پایان افزود: با اینکه شما جراحی شدید و به طور کامل فیبروم رحمی را به بیرون از بدن تان آورده اید ممکن است که فیبروم باز هم عود کند. به طور مثال ممکن است که یک فیبروم ده تا پانزده سانتی توسط جراحی از داخل رحم برداشته شود ولی بعد از دو تا سه سال ممکن است که دوباره رشد کند. به کسی که همیشه با این مشکل روبه رو است توصیه می کنیم  که برای بررسی اندازه فیبروم و شکل آن سالانه برای معاینه به پزشک مراجعه کند.