علل، علایم و درمان امفسیم

بیماری امفسیم مرتبط با ریه

امفسیم نوعی از بیماری مزمن انسدادی ریه است.

کیسه هوا در ریه ها آسیب دیده و گسترده می شود، منجر به سرفه مزمن و مشکل تنفس می شود.

سیگار کشیدن شایع ترین علت است، اما امفسیم نیز می تواند ژنتیکی باشد. هیچ درمان وجود ندارد، اما ترک سیگار می تواند از امفسیم بدترجلوگیری کند.

در ایالات متحده (ایالات متحده)، ۳.۵ میلیون نفر یا ۱.۵ درصد از جمعیت، تشخیص امفسیم را در سال ۲۰۱۶ دریافت کردند. تعداد مرگ و میر ناشی از آمفیزم ۷۴۵۵ یا ۲.۳ نفر در هر ۱۰۰ هزار نفر بود.

مطالب این مقاله:

امفسیم چیست؟
علل
علائم
آزمایشات و تشخیص
درمان
جلوگیری

حقایق سریع در مورد امفسیم

در اینجا برخی از نکات کلیدی در مورد امفسیم وجود دارد. اطلاعات بیشتر در این مقاله قرار دارد.

بیشتر موارد امفسیم ناشی از سیگار کشیدن است.
تنگی نفس و سرفه علائم اصلی آمفیزم هستند.
پزشکان COPD و آمفیزم را با تست های عملکرد ریه تشخیص می دهند که ظرفیت ریه را اندازه گیری می کنند.
درمان شامل داروها، استفاده از یک استنشاق، کمک تنفسی و احتمالا جراحی است.
درمان آسیب ریوی را متوقف نمیکند یا آن را معکوس نمیکند، اما میتواند علائم را کاهش دهد و از حملات جلوگیری کند.
واکسیناسیون می تواند به جلوگیری از بیماری های اضافی که می تواند در کنار امفسیم خطرناک باشد.

امفسیم چیست؟

امفسیم یک نوع از بیماری مزمن انسدادی ریه است (COPD). این باعث از دست دادن حالت ارتجاعی و بزرگ شدن کیسه های هوا در ریه می شود.

آلوئولها در انتهای برونشویلهای ریه بزرگ میشوند زیرا دیوارههایشان شکسته میشود و یا کیسههای هوا تخریب میشوند، تنگ میشوند، سقوط میکنند، کشیده یا بیش از حد بزرگ شده اند.

داشتن کیسه های کمتر آسیب دیده و بزرگتر به معنی کاهش سطح مبادله اکسیژن با خون و دی اکسید کربن از آن است.

آسیب دائمی است. توانایی تنفس نمی تواند به طور کامل بهبود یابد.

علل

سیگار کشیدن مسئول حداقل ۸۵ درصد موارد آسم، و COPD است.

با این حال، همه افراد سیگاری آن را توسعه نمی دهند، تنها کسانی که به طور ژنتیکی حساس هستند.

دیگر سموم استنشاقی که می توانند به آمفیزم و COPD منجر شوند شامل موارد مرتبط با کار هستند. در برخی کشورها، دود از پخت و پز در محیط داخلی و گرمایش علت اصلی است.

سایر عوامل خطر ساز عبارتند از:

وزن کم بدن
آلودگی هوا
گرد و غبار کاری مانند گرد و غبار معدنی یا گرد و غبار پنبه
مواد شیمیایی استنشاق، از جمله ذغال سنگ، غلات، ایزوسیانات، کادمیوم
اختلالات تنفسی در دوران کودکی، یا یک عفونت ویروسی، و یا احتمالا آسم

تصور می شود که قرار گرفتن در معرض دود سیگار منفعل، یک عضو جزئی است.

برخی افراد کمبود پروتئین، α۱-antitrypsin دارند. این عامل ژنتیکی است که می تواند منجر به شکل نادر امفسیم شود.

α۱-antitrypsin از ریه ها در برابر تخریب بافت آلوئولار توسط نوتروفیل الاستاز محافظت می کند.

این نقص مادرزادی است. مردم با آن متولد می شوند. این افراد می توانند امفسیم را در سنین خیلی زود، بدون سیگار کشیدن، توسعه دهند.

با این حال، سیگار کشیدن موجب تشدید آسم در افراد مبتلا به ژنتیکی می شود.

امفیزم مسری نیست یک نفر نمیتواند آن را از دیگری بگیرد.

علائم

دو مورد از علائم مهم آمفیزم عبارتند از: تنگی نفس و سرفه مزمن. این در مراحل اولیه ظاهر می شود.

یک فرد مبتلا به ضعف نفس یا گلودرد احساس می کند قادر به نفس کشیدن نیست.

این ممکن است فقط در طول اعمال جسمی شروع شود، اما همانطور که بیماری پیشرفت می کند، می تواند در طول استراحت نیز رخ دهد.

امفسیم و COPD در طی چندین سال توسعه پیدا می کنند.

در مراحل بعدی، فرد ممکن است موارد زیر را داشته باشد:
سرفه مزمن ام فیزم
سرفه مزمن یکی از علائم اولیه آسم، همراه با تنگی نفس است.

عفونت های مکرر ریه
مخاط زیاد
خستگی
کاهش اشتها و کاهش وزن
خس خس کردن
به علت کمبود اکسیژن، سوزنی یا لب های آبی رنگ و یا سیانوز
اضطراب و افسردگی
مشکلات خواب
سردرد صبحگاهی به علت کمبود اکسیژن، زمانی که در شب نفس می کشید دشوار است

شرایط دیگر بسیاری از علائم آمفیزم و COPD را به اشتراک می گذارند، بنابراین توصیه های پزشکی مهم است.

آزمایشات و تشخیص

پزشک یک معاینه فیزیکی را انجام می دهد و از بیمار در مورد علائم و سابقه پزشکی خود سؤال می کند.

برخی از آزمایش های تشخیصی نیز می توانند مورد استفاده قرار گیرند تا تأیید کنند که بیمار مبتلا به آمفیسم است نه آسم و نارسایی قلبی.

اگر بیمار هرگز سیگار نکشیده است، ممکن است آزمایش برای تشخیص اینکه آیا فرد کمبود α۱ آنتی تریپسین دارد، انجام می شود.

تست عملکرد ریه

تست های عملکرد ریه برای تایید تشخیص آمفیزم، برای نظارت بر پیشرفت بیماری و ارزیابی پاسخ به درمان استفاده می شود.

آنها ظرفیت ریه ها را برای مبادله گازهای تنفسی اندازه گیری می کنند و شامل اسپیرمتری هستند.

اسپيرومتري انسداد هوايي را ارزيابي مي کند. اندازه گیری ها با توجه به کاهش حجم پس آزمون مجدد پس از درمان برونکودیلاتور طول می کشد.

در این آزمایش، بیماران به سرعت و به حد امکان به یک لوله ضربه می زنند. لوله به یک دستگاه متصل می شود که حجم و سرعت هوا را اندازه گیری می کند.

حجم انقباض اجباری در یک ثانیه به FEV اصطلاح یافته است.

چهار مرحله COPD از خفیف تا شدید با FEV تعیین می شود.

سایر آزمونها

آزمایش های دیگر که توسط پزشکان در روند تشخیص COPD و آمفیزم انجام می شود عبارتند از:

تصویربرداری، مانند اشعه ایکس قفسه سینه یا CT اسکن ریه ها
تجزیه و تحلیل گاز خون شریانی برای ارزیابی مبادله اکسیژن

درمان

درمان COPD و آمفیزم به منظور تثبیت وضعیت و جلوگیری از عوارض با استفاده از دارو و درمان حمایتی هدف قرار می گیرد.

درمان حمایتی شامل اکسیژن درمانی و کمک به ترک سیگار می شود.

درمان های دارویی

نوع اصلی داروهایی که برای COPD و آمفیزم مورد استفاده قرار می گیرند، برونکودیلاتورهای استنشاقی برای از بین بردن علائم هستند.

این کمک می کند به آرامش و باز کردن عبور هوا در ریه ها.

برنشودهائی که هر دوی این ها در اختیار شما قرار می گیرند عبارتند از:

بتا آگونیست، که استراحت عضله صاف برونش را کاهش می دهد و ترشح mucociliary را انجام می دهد
آنتی کولینرژیک، یا آنتیموسکارینیک، که عضله صاف برونش را استراحت می دهد.

این داروها در مواقعی که برای بهبود عملکرد ریه و افزایش ظرفیت ورزش استفاده می شود، موثر است.

داروهای کوتاه مدت و طولانی مدت وجود دارد و می توان آنها را ترکیب کرد.

این انتخاب به عوامل فردی، ترجیحات و علائم بستگی دارد.

مثلا آلبوترول، فرموتررول، واناداکترال و سالمرترول.

داروهای کورتیکواستروئید مانند فلوتیکسون نیز ممکن است کمک کنند. استروئید ها به عنوان یک اسپری اسپری استنشاق می شوند. آنها می توانند به کاهش علائم آمفیزم مرتبط با آسم و برونشیت کمک کنند.

کورتیکواستروئیدها ممکن است به افراد مبتلا به علائم ضعیف کنترل شده کمک کنند که به طور منظم با وجود استفاده از برونکودیلاتور، تشدید می شوند.

کورتیکواستروئیدها در بیمارانی که دود را ادامه می دهند، مسیر بیماری را تغییر نمی دهند، اما می توانند علائم و بهبود عملکرد کوتاه مدت ریه را در برخی از بیماران کاهش دهند.

در کنار برنشودها استفاده می شود، آنها می توانند فرکانس حملات را کاهش دهند.

با این حال، یک خطر دراز مدت از عوارض جانبی است که شامل پوکی استخوان و تشکیل آب مروارید است.

درمان با اکسیژن

درمان با اکسیژن می تواند تا حد زیادی کیفیت زندگی افراد مبتلا به امفسیم را بهبود بخشد.

همانطور که آمفیزم پیشرفت می کند و عملکرد تنفسی کاهش می یابد، تنفس مستقل دشوار می شود.

درمان اکسیژن باعث انتقال اکسیژن به ریه ها می شود. اکسیژن می تواند با استفاده از طیف وسیعی از دستگاه ها، بعضی از آنها برای استفاده در خانه تکمیل شود.

گزینه ها شامل اکسیژن مرکزی محور، سیستم های اکسیژن مایع، یا سیلندر گاز فشرده، بسته به نیاز و مدت زمان صرف فرد در خارج از منزل و یا در خانه است.

درمان با اکسیژن می تواند ۲۴ ساعت در روز یا ۱۲ ساعت در شب انجام شود.

این زندگی را برای افراد مبتلا به COPD پیشرفته و آمفیزم طولانی تر می کند.

بیماران برای اشباع اکسیژن برای جلوگیری از مسمومیت با اکسیژن نظارت خواهند شد.

سفر هوایی ممکن است نیاز به اکسیژن اضافی را به دلیل فشار هوا هواپیما پایین پرواز ایجاد کند.

عمل جراحي

افراد مبتلا به آمفیزم شدید گاهی تحت عمل جراحی قرار می گیرند تا حجم ریه را کاهش دهند یا پیوند ریه را انجام دهند.

عمل جراحی کاهش حجم ریه، قسمت های آسیب دیده ریه را از بین می برد.

تصور می شود این بعث بهتر شدن ریه و بهبود عملکرد دیافراگم است. در موارد شدید، این می تواند عملکرد ریه، تحمل ورزش و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.

پیوند ریه باعث بهبود کیفیت زندگی می شود، اما برای افراد مبتلا به آمفیزم شدید امید به زندگی را افزایش نمی دهد.

دارو درمانی طولانی مدت برای جلوگیری از رد بافت جدید از سیستم ایمنی ضروری است. یک یا هر دو ریه ممکن است پیوند یابد.

درمان موارد تشدید

عوارض را می توان با استفاده از دارو و اکسیژن درمان کرد. آنتی بیوتیک ها می توانند در موارد عفونت باکتریایی مفید باشند.

اکثر تشدید ها با داروهای کورتیکواستروئید مانند پردنیزون و درمان با اکسیژن درمان می شوند.

داروهای ضد افسردگی ممکن است سرفه های شدید را از بین ببرند و درد ممکن است با مواد مخدر کاهش یابد.

در سال ۲۰۱۴، دانشمندان در بخش پزشکی دانشگاه تگزاس در گالوستون موفق به رشد ریه های انسان با استفاده از سلول های بنیادی شدند. در آینده، این می تواند برای افراد مبتلا به آمفیزم و سایر شرایط ریه امیدوارکننده باشد.

توانبخشی ریوی و مدیریت شیوه زندگی

توانبخشی ریوی یک برنامه مراقبت از افراد مبتلا به آمفیزم است.

هدف از آن این است که با کمک ترک سیگار، رژیم غذایی سالم و انجام تمرینات، به آنها کمک کنیم تا شیوه زندگی خود را بهبود ببخشند.

نوشیدن مقدار زیادی آب می تواند راه های هوایی را از بین بردن موکوس حفظ کند.

در زمستان، اجتناب از هوای سرد می تواند اسپاسم عضلانی را از بین ببرد. روسری در اطراف دهان و ماسک چهره سرد ممکن است کمک کند.

این تغییرات ممکن است روند کلی بیماری را تغییر ندهند، اما آنها می توانند به مردم کمک کنند تا شرایط را بهبود بخشیده و ظرفیت ورزش و کیفیت زندگی را بهبود ببخشند.

تمریناتی که می توانند به بهبود تنفس کمک کنند شامل تنفس دیافراگم، تنفس لپ تاپ و تنفس عمیق است.

جلوگیری

اجتناب از ترک سیگار یا ترک سیگار بهترین راه برای جلوگیری از آمفیزم یا جلوگیری از بدتر شدن آن است.

واکسیناسیون

واکسیناسیون می تواند به جلوگیری از COPD و آمفیزم از بدتر شدن کمک کند.

ایمن سازی آنفلوآنزای سالانه ضروری است و یک ساله ۵ ساله در برابر پنومونی توصیه می شود.

تغذیه

کاهش ظرفیت ریه باعث افزایش تقاضای انرژی در فعالیت های روزانه می شود، بنابراین افراد مبتلا به آمفیزم می توانند در معرض خطر کمبود وزن و کمبود تغذیه باشند.

برخی افراد مبتلا به آمفیزم دارای اضافه وزن و چاقی هستند و تشویق می شوند که وزن کم کنند، زیرا این شرایط می تواند سلامت بیشتری را به همراه داشته باشد.

رژیم سالم با مقدار زیادی از میوه های تازه، سبزیجات و کلیه ها و مصرف کم چربی و قند بسیار مهم است.