علل،درمان و جلوگیری از استئوپنی

استئوپنی و تراکم استخوان

استئوپنی شامل تراکم استخوان کم است. تراکم استخوان به وزن و قدرت استخوان اشاره دارد.

این مقاله به بررسی علل و درمان استئوپنی می پردازد. همچنین به راه های پیشگیری از آن نگاه می کند.

مطالب این مقاله:

بررسی اجمالی
استئوپنی در برابر پوکی استخوان
عوامل خطر برای ایجاد استئوپنی
تشخیص
درمان استئوپنی
پیشگیری از استئوپنی

بررسی اجمالی

برای یک فرد سالمند ، تراکم استخوان می تواند به طور طبیعی کاهش یابد. استئوپنی با کمترین تراکم استخوان، صرف نظر از سن، مشخص می شود.

استخوان ها دارای مواد معدنی شامل فسفات و کلسیم هستند که آنها را قوی و متراکم می کند. هر چه استخوان ها ضعیف تر باشند راحت تر می شکنند.

در طول زندگی شخصی، سلول های استخوانی شکسته می شوند و یا توسط بدن دوباره جذب می شوند. اما دیگر سلول های تخصصی از کلسیم برای ساختن استخوان جدید استفاده می کنند.

در یک فرد سالمند، بدن سلول های استخوانی را سریعتر جذب می کند تا بتواند آنها را جایگزین کند، که منجر به کاهش تراکم استخوان می شود.

استئوپنی در برابر پوکی استخوان

استئوپنی گاهی اوقات با پوکی استخوان اشتباه گرفته می شود. اگرچه هر دو شرایط مربوط به تراکم استخوان هستند، اما آنها یکسان نیستند.

استئوپنی زیر سطح نرمال تراکم استخوان است. پوکی استخوان جدی تر از استئوپنی است، زیرا میزان از دست دادن استخوان شدید است.

پوکی استخوان پوسته استخوان را شکننده می کند، که می تواند منجر به شکستگی های استخوانی شود حتی از سقوط جزئی. همچنین می تواند منجر به خستگی موضعی، کاهش قد و خراب شدن یک مهره شود .

هر دو پوکی استخوان و استئوپنی بسیار رایج هستند.

با توجه به بنیاد ملی پوکی استخوان، حدود ۵۴ میلیون نفر در ایالات متحده پوکی استخوان دارند. به نظر می رسد بسیاری از افراد مبتلا به پوکی استخوان هستند.

مهم است که درک کنیم که افراد مبتلا به استئوپنی در معرض خطر افزایش پوکی استخوان هستند.

عوامل خطر برای ایجاد استئوپنی

هنگامی که افراد به سن ۳۰ سالگی می رسند، چگالی استخوان به تدریج کاهش می یابد.

افرادی که بیش از ۵۰ سال سن دارند، خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش می دهند. زنان، به ویژه کسانی که پس از یائسگی هستند، نیز در معرض خطر بیشتری نسبت به مردان در حال پیر شدن هستند.

استروژن نقش مهمی در جذب استخوان و رشد استخوان جدید دارد. همانطور که سطح استروژن در طی یائسگی کاهش می یابد، خطر ابتلا به پوکی استخوان افزایش می یابد.

مردان مبتلا به پوکی استخوان و استئوپنی هستند، اما بسیار کمتر از زنان.

با توجه به مرکز تحقیقات ملی پوکی استخوان و بیماری های مرتبط با استخوان، حدود ۲ میلیون مرد مبتلا به پوکی استخوان هستند.

یکی از دلایلی که استئوپنی در زنان بیشتر اتفاق می افتد این است که استخوان های آنها اندک و ضعیف تر از استخوان های مردان هستند.

زنان آسیایی و قفقاز همچنین دارای خطر بیشتری برای پوکی استخوان و استئوپنی نسبت به سایر نژادها هستند.

عوامل خطر اضافی برای استئوپنی شناسایی شده است، از جمله:

رژیم غذایی: افرادی که رژیم غذایی کمبود ویتامین D و کلسیم دارند ممکن است بیشتر به پوکی استخوان مبتلا شوند. مصرف الکل بیش از حد می تواند باعث کاهش توانایی استخوان در جذب کلسیم شود.
سیگار کشیدن: کلسیم باعث ایجاد استخوان های قوی می شود. سیگار با مقدار کلسیم جذب استخوان ها را مختل می کند و ممکن است باعث از دست رفتن استخوان شود.
بعضی از داروها: بعضی از داروها می توانند باعث از دست رفتن استخوان شوند، به خصوص در افرادی که مدت طولانی را مصرف می کنند. به عنوان مثال، برخی از داروهای ضد تشنج، داروهای سرطانی و استروئیدها ممکن است منجر به کاهش تراکم استخوان شوند.
بعضی شرایط پزشکی: داشتن برخی شرایط پزشکی مانند لوپوس، آرتریت روماتوئید و بیماری سلیاک، خطر ابتلا به بیماری پوکی استخوان را نیز افزایش می دهد.

تشخیص

اشعه ایکس اغلب برای تشخیص استئوپنی استفاده می شود. به طور خاص، یک اشعه ایکس دوگانه انرژی ممکن است استفاده شود.

اکثر افراد نمیدانند که استئوپنی دارند تا آزمایش چگالی استخوان داشته باشند.

در واقع، این اغلب به عنوان یک بیماری خاموش در نظر گرفته می شود، زیرا علائم معمولا وجود ندارد. به همین دلیل یک آزمایش چگالی استخوان بسیار مهم است.

شایع ترین آزمایش چگالی استخوان، دوز انرژی اشعه ایکس یا DEXA نامیده می شود.

DEXA شامل استفاده از اشعه X کم انرژی است که سطح کلسیم را در استخوان ها ارزیابی می کند.

بنیاد ملی پوکی استخوان پیشنهاد می کند بهترین مکان برای انجام آزمایش، ران یا ستون فقرات است. اندازه گیری های این مناطق بهترین پیش بینی شده است که افراد در معرض خطر شکستگی هستند.

نتایج آزمون با استفاده از نمره T گزارش می شود. نتیجه T-score با یک فرد سالم با توده عادی استخوان مقایسه می شود.

به عنوان مثال، یک نمره T-1 طبیعی است که بالاتر از -۱.۰ باشد. استئوپنی با تست T-score بین -۰.۱ و -۲.۵ تشخیص داده می شود.

توصیه های فردی در مورد اینکه چه موقع برای استئوپنی آزمایش می شود ممکن است بر اساس عوامل خطر متفاوت باشد. به طور معمول، پزشکان توصیه می کنند که تمام زنان بالای ۶۵ سال یک آزمون تراکم استخوان داشته باشند.

همچنين زناني که زير ۶۵ سال دارند اما به يائسگي رسیده اند و فاکتورهاي خطر ديگري براي توسعه استئوپني دارند نيز بايد آزمون را درنظر بگيرند.

درمان استئوپنی

استئوپنی اغلب می تواند به پوکی استخوان پیشرفت کند. هنگامی که فرد مبتلا به پوکي استخوان است، خطر ابتلا به شکستگی افزایش می یابد.

درمان می تواند مانع پیشرفت بیماری شود. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

رژیم غذایی استراتژی

توصیه های تغذیه ای ممکن است شامل افزودن غذاهایی باشد که باعث افزایش قدرت استخوان می شوند.

به عنوان مثال، کلسیم و ویتامین D به ایجاد قدرت استخوان کمک می کنند.

غذاهایی که دارای کلسیم بالا هستند عبارتند از:

سبزیجات سبز برگ سبز
لبنیات
ساردین ها

منابع خوب ویتامین D عبارتند از:

جگر گاو
ماهی چرب و چرب
ماهی خال مخالی
غلات غنی شده

پزشکان همچنین ممکن است محدود کردن غذاهای خاص و نوشیدنی هایی که خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش می دهند پیشنهاد کند.

ورزش

استئوپنی را می توان با ورزش منظم کنترل و جلوگیری کرد.

ورزش برای پیشگیری و درمان استئوپنی توصیه می شود. ورزش منظم می تواند از دست رفتن استخوان جلوگیری کند و ممکن است تراکم استخوان را بهبود بخشد.

برنامه تمرینی باید شامل تقویت عضلات و تمرینات تحمل وزن باشد. تمرینات تقویت عضله ممکن است عبارتند از:

تمرینات وزن بدن مانند pushups و squats
بلند کردن وزن و یا استفاده از ماشین آلات وزن

تمرینات تحمل وزن شامل فعالیت هایی مانند رقص، صعود به پله ها و پیاده روی می شود.

تمرینات تعادل نیز اغلب توصیه می شود برای کمک به جلوگیری از سقوط وقتی که سن بالا می رود.

داروی

پزشکان ممکن است داروها را توصیه نمی کنند تا زمانی که وضعیت فرد به پوکی استخوان منتهی شود.

اگر فرد مبتلا به استئوپنی در حال حاضر مبتلا به شکستگی استخوان باشد، پزشکان ممکن است دارو را تجویز کنند.

دارو ممکن است شامل یک دسته از داروهایی به نام بیسفسفونات ها باشد که با جلوگیری از جذب استخوان کار می کنند. پزشکان ممکن است برای کسانی که بیماری خود را به پوکی استخوان پیشرفت کرده اند داروهای تجویزی مانند درمان جایگزینی هورمون را تجویز کنند.

پیشگیری از استئوپنی

بسیاری از استراتژی های مورد استفاده برای جلوگیری از استئوپنی را می توان در درمان بیماری مورد استفاده قرار داد.

به عنوان مثال، به طور منظم شرکت در تمرینات تحمل وزن می تواند خطر ابتلا به استئوپنی را کاهش دهد.

خوردن یک رژیم متعادل و متعادل از غذاهایی با کلسیم و ویتامین D در جلوگیری از از دست دادن استخوان نیز مفید است.

تغییرات شیوه زندگی اضافی که می توانند از استئوپنی جلوگیری کنند عبارتند از:

اجتناب از نیکوتین: سیگار کشیدن و دیگر اشکال نیکوتین مانند تنباکو، آدامس نیکوتین و تکه ها می توانند بر میزان جذب و نگهداری کلسیم بدن تاثیر بگذارند که می تواند باعث کاهش میزان استخوان شود.
کاهش فسفات حاوی سودا: انواع خاصی از نوشابه مانند کولا حاوی فسفات اسید است که می تواند کلسیم را در استخوان ها کاهش دهد. همچنین، کافئین در برخی از سودا نیز می تواند بر تراکم استخوان تأثیر بگذارد.
محدود کردن مصرف نمک: غذاهایی با نمک زیاد می تواند باعث کاهش کلسیم بدن و کاهش تراکم استخوان شود. یادت باشه؛ این تنها نمک نمک نیست که سطح سدیم را در بدن افزایش می دهد. برخی از غذاها مانند غذاهای سریع، گوشت های کنسرو شده و شام های یخ زده اغلب در نمک غنی است.
مصرف مکمل های غذایی: افرادی که به مقدار کافی کلسیم و ویتامین D در غذاهایی که مصرف می کنند باید از پزشک خود در مورد مکمل ها بپرسند. مقدار توصیه شده کلسیم ممکن است بر اساس سن، جنس و سایر خطرات استئوپنی متفاوت باشد.