علائم ترشحات عفونی در بانوان و چگونگی درمان

هر ترشحی عفونت نیست

یکی از شکایات عمده ی زنان خصوصا در سنین باروری، ابتلا به ترشحات واژن می باشد. اکثر عفونت ها حتی از نوع خفیف آن، نشانه های آزار دهنده ای دارند و فرد مبتلا را به یکی از مراکز پزشکی خواهد کشاند. اما عفونت بر اثر چه عواملی به وجود می آید و چه علائمی دارد و مهم تر اینکه آیا هر نوع ترشحی عفونت می باشد؟ برای اینکه مطلب برای تان واضح تر شود در آغاز درباره ی ساختمان واژن و نوع ترشحات نرمال مربوط به آن توضیحاتی می دهیم.

واژن یک لوله ی تو خالی فیبری عضلانی می باشد که از دهانه ی بیرونی اندام تناسلی زنانه آغاز شده و تا دهانه ی رحم امتداد دارد. بعضی اوقات در این قسمت ترشحاتی مشاهده می شود که طبیعی و نرمال می باشند. اما این ترشحات از خود واژن نمی باشد؛ چون در بافت های واژن هیچ نوع غده ای دیده نشده است و این ترشحات یا از رحم و یا دهانه ی رحم به درون واژن سرازیر می شوند. در اواسط هر دوره ی قاعدگی و با زیاد شدن ترشح دهانه ی رحم که بر اثر تغییر میزان هورمون ها ایجاد می شود، زنان ترشحات زیاد تری را مشاهده می کنند. هر چند زنانی که قرص های جلوگیری از بارداری را مصرف می کنند به علت تغییرات هورمونی، احتمالا این تغییرات را حس نخواهند کرد.

چه مواقعی ترشحات طبیعی واژن عفونی می شوند؟

ترشحاتی طبیعی هستند که بی بو و بی رنگ باشند، که در اواسط سیکل ماهیانه حجم این ترشحات بیشتر خواهند شد. درون واژن هر خانمی، باکتری های هوازی وجود دارند و بخشی از فلور نرمال طبیعی بدن به شمار می آیند. چنانچه به هر علتی باکتری های بی هوازی افزایش یابند، شرایط طبیعی واژن به هم ریخته شده و ترشحات به صورت غیر عادی در می ایند. بر اساس گفته هایی که در این زمینه وجود دارند می توان گفت نزدیکی های مداوم، دوش های واژینال و… می توانند موجب بر هی ریخته شدن پی اچ واژن شوند. در حالت عادی پی اچ واژن باید چهار باشد و چنانچه محیط داخلی واژن قلیایی شود دچار عفونت خواهد شد.

باکتریوز واژینال

عفونتی که واژن درگیر آن می شود به نام باکتریوزواژینال می باشد. ترشحاتی که دچار عفونت می شوند دارای بوی بسار بدی مانند بوی ماهی گندیده داشته و معمولا به صورت آبکی و رنگ آن نیز زرد کم رنگ و در برخی مواقع پر رنگ می باشند و بعد از رابطه ی جنسی نیز شدید تر خواهند شد. باید توجه داشته باشید که باکتریوز واژینال پس از درمان نیز ممکن است مجددا عود کند؛ پس باید در مراحل درمان مطمئن شوید که به طور کامل درمان شده باشد. حتی زنان باردار نیز احتمال اینکه به این عفونت مبتلا شوند وجود دارد که بعضی اوقات به خاطر پاره شدن کیسه ی آب و یا عفونت مایع آمنیوتیک، موجب زایمان زودهنگام خواهد شد. این نوع از عفونت حتی اگر در زنان باردار نیز مشاهده شود باید درمان شود. هرچند در این نوع از عفونت همسر شما نیاز به درمان شدن ندارد و زمانی مرد هم باید به همراه زن درمان شود که عفونت از نوع تریکومونا باشد.

تریکومونا چه علائمی دارد و چرا شوهر نیاز به درمان دارد؟

تریکوموناس واژنالیس یک عفونت انگلی می باشد و ممکن است در اکثر موارد از زن به مرد و یا بالعکس از مرد به زن منتقل شود و آقایان بعد از یک مرتبه نزدیکی با همسر مبتلا به این عفونت دچار این عفونت خواهند شد. بیشتر اوقات مردی که به این عفونت مبتلا می شود هیچ نشانه ای را مشاهده نمی کند؛ البته بعضی از زنان که شوهرشان به این عفونت مبتلا شده است اظهار داشته اند که همسرشان هم دچار سوزش و هم خارش شده است.

ترشحات تریکومونا بسیار بد بو بوده و معمولا ماهیت آمیزشی دارد؛ به همین خاطر زمانی که در یک فرد عفونت زیادی از نوع تریکوموناس واژینالیس مشاهده می شود، بهتر است که از لحاظ دیگر بیماری های آمیزشی مانند سفلیس واچ.آی.وی نیز مورد بررسی قرار بگیرند. بنابراین باید شریک جنسی به طور کامل درمان شود. این نوع عفونت چنانچه در زنان باردار اتفاق بیفتد ممکن است سبب زایمان زود هنگام و یا پاره شدن کیسه ی آب جنین شود. بیمار در موارد عود، باید از ترشحاتش در آزمایشگاه کشت گرفته شود. چون احتمال دارد که عفونت از نوع انگل دیگری باشد که به داروی تجویز شده حساس نباشد.

شایع ترین نوع عفونت در زنان کدام است؟

عفونت های قارچی از رایج ترین نوع عفونتی می باشد که در زنان مشاهده می شود و ۷۵درصد از زنان به آن مبتلا می شوند و از هر سه زن یک نفر در طول زندگی خود دچار این عفونت می شود. عواملی که موجب ابتلا به این نوع عفونت می شوند میشتر مرتبط با سیستم ایمنی بدن ما می باشد. این ارگانیسم، ترشحی از خود دارد که بر سیستم ایمنی بدن تاثیر خواهد گذاشت. حتی بعضی از عوامل تحریکی که موجب ایجاد خارش در ناحیه ی تناسلی می شود به علت وجود توکسین موجود در قارچ می باشد. تمام افرادی که سیستم ایمنی بدن شان ضعیف شده است مثل زنان باردار، یا افرادی که مدت طولانی از دارو های آنتی بیوتیک برای درمان استفاده کرده اند ممکن است به عفونت های قارچی نیز دچار شوند.

بیماران از خارش و سوزش بیش از حد و نیز ترشحاتی که به شکل پنیری می باشند گله می کنند و حتی در بعضی مواقع ممکن است دچار اشتباه شده و بگویند به سوزش ادراری نیز مبتلا هستند. برای درمان عفونت های قارچی باید از دارو های گروه آزول استفاده شود. چنانچه خانمی طی یک سال چند بار به عفونت قارچی مبتلا شود این شخص عفونتی از نو راجعه دارد. در این گونه موارد باید به دو نکته شک کرد که آیا عفونت ایجاد شده از نوع قارچی می باشد یا اینکه تنها یک بیماری پوستی دچار التهاب در آن قمت به وجود آمده است(به اصطلاح درماتیت آتوپیک مزمن). هر چند در زنانی که دارای واژن آتروفیک می باشند نیز این علائم مشاهده می شود.

آتروفی واژن

زنانی که به دوران یائسگی رسیده اند به این خاطر که هورمون های زنانه شان متوقف شده است دچار واژن خشک و شکننده و نیز درد در زمان نزدیکی و حتی خارش هم می شوند( به علت تحلیل رفتن سلول های واژن). همچنین در زنان یائسه نیز احتمال ابتلا به عفونت های قارچی نیز وجود دارد؛ ولی مشاهده ی نشانه هایی که احتمال ابتلا به عفونت های قارچی را می دهند ممکن است عفونت قارچی نبوده و برای برطرف شدن آن باید استروژن های موضعی استفاده شود. البته پزشک معالج باید قبل از هر گونه تجویز، از شما بخواهد که آزمایش هایی از دهانه ی رحم، ماموگرافی و نیز سونوگرافی انجام دهید. چنانچه با استفاده از کرم های موضعی هورمونی مشکل برطرف نشود، پزشک از دارو های سیستمیک خوراکی استفاده می کند؛ بنابراین در طول درمان باید بیمار به طور کامل تحت نظر پزشک باشد.

درمان عفونت های عود کننده

برای اینکه عفونت های عود شده درمان شود، بیمار باید کاملا تحت نظر پزشک باشد و احتمال دارد که برای بیمار به مدت شش ماه دارو تجویز شود. برای تجویز برخی از دارو ها ممکن است نیاز به تست های کبدی باشد.

از شستشوی واژن با بتادین و یا ترکیبات دیگر بپرهیزید

مسئله ی مهم در مورد عفونت های قارچی این است که ناحیه ی مبتلا باید خشک و تمیز نگه داشته شود. در دختر خانم هایی که لباس زیر تنگ و چسبان می پوشند و نیز افرادی که لباس زیر غیر نخی استفاده می کنند، ابتلا به عفونت های قارچی بیشتر مشاهده می شود. زمانی که فرد به عفونت قارچی مبتلا می شود ناحیه ی تناسلی اش دچار التهاب شدیدی خواهد شد. چنانچه شخصی که به عفونت قارچی مبتلا شده مکررا واژن خود را با شوینده ها و یا بتادین شستشو بدهد باعث تحریک شدن پوست و نیز مخاطی شدن پوست می شود و به هیچ عنوان توصیه نمی شود.

اما خشک کردن واژن طوری که موجب آسیب رساندن به ناحیه ی ملتهب نشود ایرادی ندارد. فرد مبتلا بهتر است بدون دستور پزشک از هیچ نوع شوینده و کرم مخصوص واژینال استفاده نکند. گاهی اوقات خانم هایی هستند که زمانی که به عفونت مبتلا می شوند از یک نوع کرم خاص برای درمان استفاده می کنند. توجه داشته باشید که سه گونه عفونت در واژن وجود دارد که برای تشخیص آن باید حتما به پزشک مراجعه کرد. بعضی اوقات نشستن داخل وانی که محتوی سرکه و آب می باشد ممکن است موجب پیشگیری از ابتلا به عفونت شود، ولی زمانی که فرد به عفونت مبتلا می شود این نوع درمان ها تاثیری ندارد و باید حتما دارویی که مخصوص همان عفونت می باشد برای شخص مبتلا توسط پزشک تجویز شود.

از من بپرس 2