مجله سلامت

آنچه همه زنان درباره سرطان دهانه رحم باید بدانند

همانطور که می دانیم سرطان دهانه رحم بعد از سرطان سینه در دنیا شایع ترین نوع سرطان در زنان میباشد و این بیماری به دلیل انجام نشدن به موقع غربالگری در کشورهای جهان سوم افزایش چشمگیری داشته است. سرطان دهانه رحم در واقع یک نوع بیماری مقاربتی می باشد که با منتقل شدن ویروسی به اسم پاپیلومای انسانی در فرد باعث ایجاد این بیماری می شود.

بسیاری از زنانی که رابطه جنسی دارند (بیش از پنجاه درصد)  این ویروس وارد بدنشان شده و در بیشتر مواقع همانند بیماری های ویروسی سرخجه و سرخک از بدن فرد خارج می شود.

در تعداد معدودی از افراد امکان اینکه ویروس رد پایی از خود در رحم باقی بگذارد وجود دارد به طوری که تغییراتی درسلولهای مخاط دهانه رحم، واژن یا مقعد به وجود می آورد و ایجاد ضایعات پیش سرطانی میکند که اگر این ضایعات در زمان مناسب با تست پاپ اسمیر(غربالگری) تشخیص داده نشود احتمال اینکه فرد به سرطان دهانه رحم، مقعد یا واژن مبتلا شود افزایش میابد.

احتمال دارد که پیشرفت ضایعات این نوع از سرطان تقریبا ده سال به طول بیانجامد به طوری که تغییرات سلولی در مرحله اول پس از وارد شدن ویروس به بدن حدودا بعد از چهار تا پنج ماه ظاهر میشود، و درجه دوم بیماری بعد از شش سال و تقریبا پس از ده سال به سرطان واقعی تبدیل میشود.

سرطان دهانه رحم مثل دیگر سرطانها نظیر سرطان سینه، سرطان تخمدان، سرطان روده یا خود رحم   جنبه ارثی نداشته ولی در کل در بعضی از خانواده ها ممکن است زمینه بیماری سرطان وجود داشته باشد.

در حالی که عامل اصلی این نوع از سرطان ویروس پاپیلومای انسانی میباشد ولی برای ایجاد این بیماری فاکتورهای دیگری نیز دخیل هستند؛ از جمله مواردی که در این زمینه بسیار اهمیت دارد ازدواج های متعدد زن یا مرد است، یعنی اگر زن با افراد زیادی رابطه جنسی داشته باشد یا بالعکس همسر او شریک های جنسی زیادی داشته باشد احتمال اینکه نوعهای مختلف و پرخطر این ویروس ها وارد بدن فرد شود افزایش میابد، همچنین عوامل دیگری که ممکن است باعث ابتلای فرد به این نوع سرطان شود میتوان به رابطه جنسی در سنین پایین، سن پایین ازدواج، باردارشدن در سنین پایین، زایمان های متعدد، معتاد بودن زن یا همسر او، قرار گیری در محیطی که دود سیگار وجو دارد، اشاره کرد.

ویروس پاپیلومای انسانی که عامل اصلی این نوع سرطان است در مواقعی ممکن است از طریق رابطه جنسی منتقل نشده و انتقال آن از راه تماس پوست افراد باشد. پس به طور صد در صد نمی توان گفت که استفاده از برخی وسایل جلوگیری در نزدیکی مانند کاندوم باعث پیشگیری از انتقال این ویروس شود.

برای اینکه زنان از ابتلا به این نوع سرطان پیشگیری کنند باید حتما از سن بیست و یک سال تا سی سالگی سالی یک مرتبه تست پاپ اسمیر را انجام داده و در صورتی که جواب تست پاپ اسمیرشان غیر طبیعی باشد باید تست اچ پی وی نیز انجام دهند. و از سن سی سال به بعد تنها تست پاپ اسمی ر را هر سه سال یک بار یا اینکه تست پاپ اسمیر همراه با تست اچ پی وی را هر پنج سال یک مرتبه انجام دهند.