راهکارهای برای ترمیم دست های ترک خورده
راهکارهای برای ترمیم دست های ترک خورده
این ترک ها قرمز ، خشک و دردناک هستند و شما آنها را حتی برای دشمنان خود نیز آرزو نمی کنید. چگونه گرفتار این مشکل شده اید؟ اول: وجود رطوبت کم در پاییز و زمستان ، پوست را خشک و حساس می کند. دوم : همانطور که سن زیاد می شود، پوست چربی کمتری تولید می کند. سوم : عدم توجه کافی به مراقبت از پوست ، دستان تان را خشن و شما را عصبانی و ناراحت می کند.
در اینجا، آن چه متخصصین سفارسی میکنند، آمده است:
نزدیک آب نروید.
اولین برنامه ای که برای مقابله با دستهای ترک خورده باید انجام داد، پرهیز از آب است. آب را مثل اسیدی در نظر بگیرید که روی دستتان میریزد، زیرا آب بدترین اثر شناخته شده را روی دستهای ترک خورده دارد. شستشوی پی در پی ، لایهٔ چربی طبیعی پوست را برمی دارد و به رطوبت داخل پوست اجازهٔ خروج می دهد و این باعث خشک شدن پوست می شود.
در صورت لزوم فقط کف دستها را بشویید.
دیانا بیهوا «متخصص پوست در مدرسه پزشکی نیویورک» میگوید: هنگامی که مجبورید دستهای تان را بشویید ، فقط کف دست را تمیز کنید زیرا پوست پشت دست ، نازک است و به آسانی خشک می شود.
از لوسیون ( مرطوب کننده ) استفاده کنید.
به جای استفاده از صابون ، دستتان را با پاک کنندههای غیر روغنی و یا لوسیونها بشویید. لوسیون را روی پوست بمالید تا کف کند و بعد با دستمال کاغذی پاک کنید و این کار بسیار مفید است.
درمان با حمام روغن را امتحان کنید.
رودنی باسلر شستشوی بدون صابون و با روغن حمام را توصیه می کند. ممکن است بسته اندازهٔ استفاده از صابون ، احساس تمیزی پیدا نکنید ، اما دستتان را نیز خشک نمی کنید.
از پماد موضعی استفاده کنید.
در موقع خواب و بعد از شستن دست ها ، از انواع نرم کننده های موضعی استفاده کنید. قدرت آن بستگی به شدت خشکی و ترک خوردگی پوست تان دارد. لوسیون کمترین خاصیت مرطوب کنندگی را دارد و بعد از آن کرمها و سپس پمادها قرار دارند . از لوسیون و اگر کافی نبود از کرم و سپس از پماد استفاده کنید.
حوله تان را جا نگذارید .
اگر در محل کار به جای حوله، سشوار وجود دارد، از خانه، یک حوله بیاورید. سشوارهای با باد گرم منجر به خشکی پوست می شوند. اگر مجبورید از آنها استفاده کند. دستها را در فاصلهٔ پانزده سانتیمتری نگه دارید.
دستتان را خیس کنید.
اگرچه به طور کلی باید دستها را دور از آب نگه دارید، ولی بعضی مواقع، خیس کردن مفید است . ، ، هوارد دانسکی می گوید: برای رسیدن به رطوبت حاصل از مصرف کرم ها به صورت ارزان تر، دستتان را برای چند دقیقه در آب گرم خیس کنید. از روغن ملین و گیاهی استفاده کنید تا رطوبت سطحی را در پوست حفظ کند.
به همین ترتیب دکتر باسلر توصیه می کند که دست ها را در محلول آب و روغن، خیسں کنید. چهار فنجان از روغن حمام را که به خوبی در آب پخش می شود. در نیم لیتر آب بریزید پایان روز، برای برگرداندن چربی به پوست بیست دقیقه دست تان را در آن قرار دهید.
از کرم استفاده کنید .
وی معتقد است که لازم نیست حتماً کرمهای گرانقیمت بخرید تا نتیجهٔ مطلوبی حاصل ته انسد از شود بلکه می توانی ز موادی مانند کره، کاکائو، وازلین و روغن ملین استفاده کنید.
دوبار استفاده کنید .
هنگام استفاده از هر نوع لوسیون یا کرم، از تکنیک کاربرد دو لایه ای استفاده کنید. یک لایهٔ نازک از کرم بمالید و اجازه دهید برای چند دقیقه جذب شود، سپس لایه نازک دیگری به کار برید؛ دو لایه نازک بهتر از یک لایهٔ ضخیم عمل می کند.
روغن ليمو را امتحان کنيد .
برای نرم کردن و تسکین دستهای حساس ، چند قطره گلیسیرین را با چند قطره روغن لیمو مخلوط کنید (هر دو در داروخانه موجود است) و در هنگام خواب به دست ها بمالید.
لباس پوشیدن
اشیای غیر مشکوک زیادی در اطراف شما ، به عنوان عامل حساسیتزا برای دستتان وجود دارند . بنابراین پوشیدن دستکشهای پنبه ای سفید در هر کاری به شما توصیه می شود؛ زیرا هر زمانی که پوست قرمز و ترک خورده و خشک شما در تماس و اصطکاک قرار بگیرد، وضع آن بدتر می شود.
مزیت دستکشهای پنبهای در این است که به پوست اجازهٔ تنفس می دهند و در عین حال رطوبت های جمع شده را جذب می کنند و در نتیجه باعث تحریک و حساسیت پوست نمی شوند.
علاوه بر این باعث تمیز نگه داشتن پوست نیز می شوند، بنابراین دیگر نیاز نیست که مرتباً دستها را بشویید.
از دستکش پنبه ای در کنار دستکش پلاستیکی استفاده کنید.
برای کارهای مرتبط با رطوبت ، باید در زیر دستکش های پلاستیکی از دستکشهای پنبهای استفاده کنید. اگر دستکشهای پنبه ای خیس شد بلافاصله آنها را عوض کنید. در هر حال باید هر بیست دقیقه از یک دستکش نو استفاده کنید.
تعریق، لوسیون ها و داروهای مصرفی ، داخل دستکش جمع می شوند و به سرعت حساسیت ایجاد می کنند. دکتر نو یک میگوید: من دستکشهای پلاستیکی با استر پنبه ای را توصیه نمی کنم، زیرا شستشوی آن بسیار سخت است. بزرگترین اشتباهی که زنان در مواجه با این مشکل انجام می دهند، پوشیدن دستکشهای پلاستیکی خالص است. پلاستیک رطوبت را نگه می دارد و جلوی تنفس پوست را می گیرد و اصطکاک و تماس بیشتری ایجاد می کند.
توماس گودمن «استادیار پوست مرکز بهداشت دانشگاه تنسی » میگوید: گاهی می توانید دستکش نپوشید، مثلاً در موقع ظرف شستن ، یک برس مخصوص شستشوی ظروف با دسته بلند می تواند به طور کامل دستان تان را از آب دور کند.
در هنگام خواب ، خود را زیبا کنید .
دکتر گودمن توصیه می کند: برای تسکین بیشتر، گاهی وقتها با دستکشهای پنبه ای به رختخواب بروید. دستکش را با یک قاشق چایخوری و ازلین چرب کنید تا دستکشها، کرم مالیده شده روی دستتان را جذب نکنند. سپس کرم را بمالید و دستکش را بپوشید و در طول شب همانطور بگذارید. نکته مهم این است که در صبح نباید به طرف دستشویی بروید و کرم را پاک کنید. خوابیدن با دستکش های پلاستیکی را نیز توصیه نمی کنم زیرا باعث تعریق بیش از حد دست در طول شب می شود.
از هیدروکورتیزون ( کورتون) استفاده کنید.
کرمها و پمادهای هیدروکورتیزونی برای درمان دستهای ترک خورده و خشک مفیدند. استفان شلیچر میگوید: باور کنید حتی شامپوها می کنند. اجازه دهید که شخص دیگری از دستکشهای پلاستیکی استفاده کنید.
دست تان را در جوی دو سر قرار دهید.
بعضی پزشکان برای جدا کردن لایه های نونانی سلولهای ترک خورده، درمانهای هفتگی برای پوست اندازی را توصیه می کنند. یک فنجان جوی دو سر خام را در دستگاه مخلوط کن بریزید تا پودر بسیار رپزی به دست آورید.
آن را در ظرف بزرگی قرار دهید؛ سپس دست ها را به پودر بمالید و به آرامی پوست های خشک را جدا کنید. بعد از آن دستتان را با آب سرد بشویید و خشک کنید و از کرم دست استفاده کنید؛ دو دقیقه صبر کنید و کرم بیشتری بمالید.
یک آشپز استخدام کنید.
ممکن است گوشت خام و سبزیجات برای پوست حساس ، مضر باشند. بنابراین دکتر گودمن توصیه می کند: برای انجام تمام کارهای آشپزخانه ، یک آشپز استخدام کنید و یا هنگام کار کردن با غذاها از دستکش های نازک پلاستیکی استفاده کنید. میوه های اسیدی با مانند پرتقال و لیمو نیز می توانند برای پوست تان مضر باشند.
پیشگیری ، بهترین راه حل است.
جلوگیری از ترک خوردن دست ها، آسان تر از درمان آنهاست.
در اینجا چند نکته برای پیشگیری آمده است :
از آب داغ دوری کنید.
دکتر بیهوا می گوید: دوری از آب داغ ، مواد شوینده و حلال های خانگی قوی ، یک قانون است.
از صابون استفاده نکنید.
چون خشکی پوست به علت از دست رفتن چربی آن ایجاد می شود، نباید از صابونهای قلیایی یا سخت استفاده کنید. البته بهتر است از صابونهای ملایم، ترجیحاً دارای مقداری کرم ، استفاده کنید.
رطوبت کاخی در هوای اطراف ایجاد کنید.
دکتر باسلر تذکر می دهد که پوست ، خودش را از داخل به خارج مرطوب می کند . یعنی اگر رطوبت کافی در هوا باشد به همان اندازه ، رطوبت داخل پوست به خارج راه پیدا نمی کند . بنابراین نظریهٔ استفاده از مرطوب کننده ها در خانه فکر صحیحی است.
هشدار پزشکی
دستانی که به معاینه پزشک نیاز دارند.
اگر دستتان دچار شکاف و ترک شده است ، حتماً اگزما ( حساسیت پوستی ) را بررسی کنید. اگر بعد از دو هفته خوددرمانی ، مشکل حل نشد، باید به متخصص مراجعه کنید زیرا ممکن است دچار عفونت قارچی یا پسوریازیس شده باشید.
دکتر دیانا بیهوا هشدار می دهد افرادی که شغلشان ایجاب می کند که دست شان برای زمان طولانی در تماس با آب باشد ( نظیر پزشکان، پرستاران ، کارکنان آشپزخانه و زنان خانه دار) به راحتی دچار بیماری ناخن می شوند .
از دستان تان مراقبت کنید.
هنگامی که در صبح از مرطوب کننده های صورت استفاده می کنید، بلافاصله مقداری هم روی دست تان بمالید. در شب هم همین کار را انجام دهید. این کار باعث انعطاف پذیری پوست دست می شود و از خشک شدن و ترک خوردگی جلوگیری می کند.
در زمستان نیز مراقب باشید .
در زمستان، هرگز بدون حفاظت از دست تان، بیرون نروید یعنی از یک لایه مرطوب کننده استفاده کنید و سپس دستکش بپوشید.
سعی کنید از نور خورشید استفاده کنید.
نور خورشید باعث خشکی و پیری دست می شود. دیانا بیهوا توصیه می کند: اگر حاضر نیستید از آفتاب ، چشم پوشی کنید از ضدآفتاب های مرطوب کننده استفاده کنید. مراقب باشید از ضدآفتاب و ژلها با منشأ الکل دوری کنید زیرا الکل خشک کنندهٔ پوست است .
دیدگاهتان را بنویسید