دلایل پر مویی در خانم ها را بشناسید 

دلایل پر مویی در خانم ها را بشناسید 

تمام جاهای بدن انسان جز کف دست و کف پا مو دارند. در زنان معمولا موهای صورت و بازو، خیلی نازک و تقریبا غیر قابل دید می باشند و جلب توجه نمی کنند. ولی گاهی اوقات موهای این قسمت در برخی از زنان آن چنان زبر و ضخیم و تیره می شوند که کاملا قابل دید می شوند. عواملی که در میزان رشد موی صورت در زنان دخالت دارد می توان به عوامل ارثی و ژنتیکی اشاره کرد. به عنوان مثال نژاد سامی و مدیترانه ای نسبت به نژاد آنگلوساکسون پر مو تر هستند و نیز سفید پوستان از سیاه پوستان پرمو تر می باشند.

همچنین شرقی ها و بومیان آمریکایی در این میان بیشترین مو را دارند. این تفاوت خود را در خانم های سن بالا بیشتر نمایان می کند. بیشتر زنان مدیترانه ای وقتی به سن هشتاد سالگی می رسند معمولا روی صورت خود موهای زبری در می آورند. چون ازدواج در میان گروه ها و نژاد های متفاوت به صورت عادی درآمده است، به همین خاطر این خصوصیات چنان درهم آمیخته اند که حتی اشخاص یک خانواده هم ممکن است انواع گوناگون رشد مو را نشان دهند. چنانچه از اینکه میزان موی صورتتان غیر طبیعی است مضطرب شده اید، به پزشک مراجعه کرده و از او راهنمایی بخواهید تا به شما بگوید که آیا رشد موی صورت شما طبیعی است یا غیر طبیعی بوده و بیش از اندازه رشد داشته است.

هورمون ها و پرمویی

چنانچه در زنان ابتلا به پرمویی زمینه خانوادگی نبوده باشد و زیاد شدن مو به طور ناگهانی بوده و یا خیلی سریع باشد، احتمال دارد به خاطر اختلالات هورمونی باشد. همان طور که می دانیم در بدن زنان و مردان هورمون های زنانه و مردانه تولید می شوند. میزان طبیعی تولید هورمون مردانه در زنان تقریبا دو سوم تولید آن در بدن آقایان می باشد. گاهی اوقات ممکن است بدن یک خانمی به دلایل مختلفی مثل ناراحتی های فوق کلیوی و نیز تخمدان ها، هورمون مردانه بیشتری تولید کند و نشانه های مردانه مانند پرمویی و رشد موهای زبر و کاملا تیره در صورت او به وجود آید. همچنین رشد غیر عادی مو در صورت ، ناحیه ی پایینی شکم و سایر اندام ها نیز پیش می آید.

هورمون ها و پرمویی

نکته

بهتر است این نکته را یادآور شویم که بیشتر اوقات، ابتلا به پرمویی در زنان با هیچ گونه بیماری داخلی یا عدم تعادل هورمونی همراه نمی باشد. بیشتر زنانی که به پرمویی مبتلا می شوند از لحاظ جسمی کاملا زن بوده و چرخه ی قاعدگی و حاملگی آن ها کاملا عادی و طبیعی می باشد. نتایج آزمایشاتی که انجام می دهند نیز در اکثر مواقع، زیاد بودن هورمون مردانه را نشان نمی دهد.

دارو ها و پرمویی

برخی از دارو های کورتون دار مانند پردنیزولون که در مشکلات التهابی مثل آرتریت روماتویید استفاده می شوند، ممکن است سبب ازدیاد مو در خانم ها باشند. همچنین برخی از دارو های دیگر مثل ماینوکسیدیل هم سبب ابتلا به رمویی خواهد شد. زیاد شدن مو در خانم ها می تواند به دلیل مصرف دارو هایی که خواص هورمون مردانه را دارند هم به وجود بیاید. در بعضی از بیماری های ساده زنانه که باعث عدم تعال و یا کاهش هومون می شوند میزان داروی مصرفی بسیار اهمیت دارد. هورمون مردانه را اگر به میزان کم باشد می توان بدون اینکه عوارض جانبی نامطلوبی به همراه داشته باشد مصرف کرد.

البته احتمال دارد برخی از بیماری ها به میزان زیادی از هورمون مردانه نیاز داشته باشند که در این صورت با استفاده از این مقدار هورمون مردانه فرد دچار پرمویی صورت و نیز برخی علائم مردانه نظیر کلفت شدن صدا و حتی ریزش موی سر از نوع مردانه می شود. زمانی که علل پرمویی به خاطر مصرف دارو ها باشد در بیشتر موارد زمانی که مصرف دارو قطع می شود قابل برگشت می باشد، اما زمان بیشتری حدود چند ماه نیاز دارد. ولی چنانچه مصرف دارو تا زمان های نامشخصی ادامه داشته باشد، بهتر است از روش های موقتی از بین بردن مو استفاده کنید.

دارو ها و پرمویی

پرمویی صورت پس از یائسگی

در خانم های نژاد مدیترانه ای یا نسل سامی معمولا زیاد شدن موی صورت بعد از یائسگی رایج می باشد. حتی مو های پشت لب  و چانه و کناره های صورت نیز تیره تر و زبر تر خواهند شد. دلیل اصلی این افزایش مو، که غیر عادی هم به حساب نمی آید، هنوز مشخص نشده است. احتمال دارد این افزایش مو ادامه پیدا کند، اما در بیشتر زنان افزایش مو هم حد معینی داشته و دور از ذهن است که به ریش درآوردن کامل مانند مردان بیانجامد.

پرمویی در بچه ها

معمولا در بدن بچه ها نیز به طور عادی و طبیعی میزان مشخصی مو وجود دارد که با رسیدن به سن بلوغ دیگر این مو ها مشاهده نمی شوند. میزان مو از خصوصیات ارثی به شمار می آید. چنانچه در خانواده ای زمینه ی ابتلا به پرمویی در بازو ها، ساق پا و پشت وجود نداشته باشد و میزان رشد مو نیز غیر عادی به نظر بیاید باید حتما به پزشک مراجعه کرده و با او مشورت کنید.

زمانی که رشد مو در برخی از قسمت های بدن کودک مثل چانه، صورت و زیر بغل که معمولا دردوران بلوغ مشاهده می شود به وجود بیاید همیشه موجب نگرانی والدین می شود به این خاطر که گمان می کنند کودکشان به بلوغ زود هنگام دچار شده است. چنانچه دختر یا پسری در سنین کم دچار پرمویی شود، بهتر است برای آگاهی از ناراحتی و یا بیماری های جسمی مورد آزمایشات مناسب قرار بگیرد. اگر کودک دچار بیماری های غدد داخلی شده باشد و می توان با درمان های دارویی و یا حتی جراحی آن را برطرف کرد، معمولا پس از گذشت چند ماه رشد موها نیز کاهش می یابد و به میزان طبیعی و عادی خود بر می گردد. ولی احتمال دارد این برگشت یک تا دو سال به طول بینجامد. گاهی اوقات حتی با وجود درمان های پزشکی نیز ازدیاد مو وجود دارد، ولی خوشبختانه میزان آن بیشتر از این نمی شود. پس جای هیچ نگرانی وجود نخواهد داشت.