مجله سلامت

با بابونه یا آقطی و خواص درمانی آن بیشتر آشنا شویم

بابونه را در پلو و آش و کوفته و خورشها به کار می برند. گلهای بابونه دارای خاصیت زیر می باشد: مقوی معده و مسکن دردهای آن می باشد. اسانس گل بابونه اثر ضد عفونی کننده دارد و خوردن آن موجب زیاد شدن گویچه های سفید خون است، گل آن را مانند چای دمکرده بنوشید این دمکردنی التهاب معده را از بین میبرد.

برگ بابونه لطیف و زود هضم است و مقوی دماغ و اعصاب وشهوت و ضد سم و ادرار آور است و شیر زنان را زیاد میکند. عرق آورو قاعده آور می باشد. برای امراضی دماغی مفید و سردرد را تسکین : می دهد و آبریزش بینی را از بین می برد. جهت ورم ملتحمه چشم مفید، بادشکن مخصوصاً محلل ورمها می باشد و تنگ نفس و یرقان و درد سینه و کبد را مفید، کیسه ی صفرا را باز می کند. برای باز شدن عادت ماهانه زنان و رحم و تحلیل ورم سودمند و همچنین ورم بیضه، سنگهای مثانه و خارج . کردن مشمیه (پردهای که جنین در آن است) و دفع عفونت و سودا و بلغم و تبهای عفونی و قولنج روده مفید است. برای بازشدن قاعده، نشستن در اب جوشانده بابونه هم مفید است. بخور پخته بابونه با سرکه جهت رفع آبریزش چشم و جویدن برگ و ساقه آن برای جوشهای دهان و شستن چشم و آب پخته آن درد چشم را نافع است. ودود آن حشرات را فراری می دهد و مقدار خوراک آن سه منقال است.

ریشه این گیاه مقوی تر از برگ آن بوده، مقدار مصرف آن ۵گرم است. ریشه آن با شراب حلال و عسل بسیار محرک باه است «شراب حلال در جلد دوم ܢܸܪܝܵܐܕ دکتر برای همه شرح داده شده». چنانچه گل بابونه را در چهار برابر هم وزن خود در روغن زیتون خیس کرده در آفتاب بگذارند و هفته ای یک مرتبه روغن آن را تجدید نمایند یا این که آن را با مقداری آب بجوشانند تا آب بخار شده. روغن بماند و بعد صاف کنند روغن بابونه به دست بیاید.

این روغن ورم را فروکش می دهد و زخمهای چرکی و آبکی را خشک میکند و ترک پوست بدن که در اثر سرما باشد با این روغن مالی خوب می شود.

بابونه فرنگی یا رومی را در ایران بابونه شیرازی میگویند. مقوی، ضد درد و تشنج، نیرو بخش، تب بر، کرم کش، دمکرده آن در بیماریهای سوء هضم مفید است. اعصاب را آرامش می دهد و عمل هضم را آسان میکند. دم کرده ده تا بیست گرم گل بابونه در یک لیتر آب برای مبتلایان به سوء هضم، کندی خ عمل رودهها و یبوست و عفونتهای دردناک و یا اختلال قاعدگی موثر است. کسانی که دچار کولیک و انسداد لوله کبد یا طحال می شوند و ضعیف و یا خستگی عصبی پیدا می کنند و یا به دردسرهایی که با گریپ همراه است مبتلا می شوند، باید بعد از هر غذای اصلی دو فنجان دمکرده گل بابونه را مصرف نمایند. خانم هایی که حامله هستند، مخصوصاً تازه آبستن، باید از مصرف آن پرهیز نمایند.

اگر روغن بابونه را به محل درد اعصاب یا رماتیسم بمالند درد را تسکین می دهد. خوردن دو تا قطره روغن بابونه دردهای معده را آرام میکند. دمکرده گل بابونه به شکل محلول و کمپرس برای شستن چشم مخصوصاً وقتی که پلک چشم جوش میزند یاورم ملتحمه پیدا می شود مفید است. گل بابونه، کرم کش است باید یک قاشق سوپخوری از برگ و گل خشک بابونه را در یک فنجان آب مدت ده دقیقه بجوشانند، سپس ده دقیقه هم دم کنند و صبح ناشتا یک فنجان و ظهر و شب هم نیم ساعت قبل از غذا یک فنجان بدون قند بخورند.

اگر گل و برگ بابونه را با آب در اطاق بجوشانند، هوا را ضدعفونی کرده، حشرات را فراری می دهد. دم کرده گل بابونه به مقدار یک قاشق مرباخوری در یک لیوان آب بهترین داروی تنقیه برای ز اطفال و کودکان خردسال است. “گفتهٔ (پروفسور لهامو و دکتر لئونس کارلیه فرانسوی).