مجله سلامت

جایزه ی نوبل پزشکی به سه دانشمند آمریکایی داده شد

به گزارش از من بپرس سه دانشمند آمریکایی توانستند جایزه ی نوبل پزشکی را در سال ۲۰۱۷ برنده شوند. آن ها این جایزه را به خاطر ریتم بیولوژیک روزانه بدن انسان که کشف کرده اند را برنده شدند. نام این سه دانشمند که جایزه را برنده شده اند عبارت است از: مایکل راسباش، جفری سی هاول و مایکل دبیلو یانگ.

یانگ یکی از استادان دانشگاه راکفلر، راسباش یکی از عضوهای هیات علمی داشگاه براندیس و هاول از دانشگاه مین با هم در این زمینه همکاری کردند. آن ها ژنی که کنترل ریتم نرمال فعالیت های بدن را برعهده دارد را توانستند ایزوله کنند. این سه دانشمند توانستند ژنی که ساعت بیولوژیک بدن را کنترل می کند را ایزوله کنند و برنده ی این جایزه ی ۱.۱میلیون دلاری شوند. آن ها به عبارتی دیگر توانستند به درون ساعت بیولوژیک بدن چشم اندازی را به وجود بیاورند و طریق کارایی درونی آن را روشن کنند.

این سه دانشمند تحقیقات خود را از سال ۸۴میلادی شروع کردند و آن موقع هاول و راسباش هنوز در دانشگاه مشغول به کار بودند. این دونفر به همراه یانگ موفق شدند که ژن پریود را در مگس های میوه ایزوله کنند. راسباش و هال به این نتیجه رسیدند که پروتئینی که به وسیله ی این ژن کد گذاری می شود در طول شب بیشتر شده و در طول روز محمو می شود. یانگ توانست بعد از ده سال یک ژن ساعتی دیگر را پیدا کند. مکانیسم اصلی ساعت بیولوژیک بدن توسط اکتشافاتی که این سه دانشمند کرده اند به وجود آمد.

در بیانیه ای که از سوی کمیته ی نوبل پزشکی آمده است گفته شده: عملکرد بدن توسط ریتم های دورانی این ساعت داخلی در طول روز تعیین می شود و اثراتش را بر روی خواب، سطح هورمون، متابولیسم بدن، رفتار و دما می گذارد.
زمانی که به صورت موقت بین ساعت بیولوژیک بدن انسان و محیط خارجی ناهماهنگی به وجود می آید باعث می شود که سلامت انسان را تحت تاثیر قرار دهد، درست مانند وقتی که انسان سفر می کند. البته علائم هایی از ناهماهنگی در میان ساعت بیولوژیک بدن انسان و شیوه ی زندگی آن ها وجود دارد. این مسئله باعث می شود که انسان بیشتربه بیماری های مختلف مبتلا شود.

جایزه ی نوبل سال گذشته به پرفسور یوشینوری اسومی که اهل ژاپن بود داده شد. اسومی توانسته بود که مکانیسم اتوفاژی را کشف کند و به همین دلیل کمیته نوبل این جایزه را به او اهدا کرد. کلمه اتوفاژی یا خودخواری سلولی یعنی بازیافت و تخریب اجزای سلول که به خاطر اینکه به شناخت و درمان بعضی از بیماری مانند سرطان، پارکینسون، دیابت و بیماری های سلسه اعصاب کمک می کند بسیار مورد اهمیت قرار گرفته است.