با ویتامین ها بیشتر آشنا شویم

انواع ویتامین ها

ویتامین ها مواد مخصوصی هستند که بدن برای درست و صحیح کار کردن، بمقدار بسیار کمی از آنها محتاج است، عينا مانند ماشینی که فقط بمقدار کمی روغن نیازمند است ، یا روشن شدن موتور اتومبیل که بجرقه الکتریکی کوچکی مربوط است.

ویتامین «آ»- ویتامین آ برای تندرستی و سلامت مخاط ( یعنی آستریا پوشش درونی) برنشها، روده ها و جهاز ادراری و قسمتهای مختلف چشم ، من جمله برای قسمتی از چشم که ما را در نور ضعیف و در تاریکی شب بدیدن اشیاء نادر میسازد، بسیار ضرور است . بدن انسان این ویتامین را بمقدار فراوانی از طریق چربی شیر ( کره )، زرده تخم مرغ، سبزیهای سبز و زرد و محلولهای تجارتی ویتامینی ، تحصیل مینماید . فقط آن دسته ای از مردم که رژیم غذائی واقعا فقيرانه ای دارند و یا بعلت ابتلاء بامراض شدید روده ای نمی توانند این ویتامین را از رودهها جذب نمایند، مبتلا به کمبود این ویتامین میشوند. این دسته از مردم، بعلت فقر ویتامین آ، ممکن است مکرر گرفتار سرماخوردگیهای شدید بشوند . ولی دلیلی در دست نیست که ثابت نماید اشخاصی که دارای رژیم غذائی سالم و صحیحی میباشند و مقادیر زیادی ویتامین آ میخورند، کمتر دچار سرماخوردگی میشوند.

گروه ویتامین های «ب»- دانشمندان خیال میکردند که فقط يك نوع ویتامین به وجود دارد که دارای اعمال متعددی در بدن است ولی بعد از بررسی و تحقیقات بیشتر ، معلوم شد متجاوز از ده نوع ویتامین ب در طبیعت یافت میشود. در هر حال اغلب ویتامینهای گروه ب توأما در مواد غذائی وجود دارد . از آنجا که انواع ویتامین های ب هنوز کشف نشده و اعمال آنها در بدن هنوز بطور کامل مشخص نشده است، نباید احتياجات بدن از نظر این نوع ویتامین از طریق خوردن قرص تامین شود بلکه تحصيل آن از طریق خوردن مواد غذائی رجحان و برتری بیشتری دارد ، سه نوع از ویتامینهای گروه ب که اهمیت آنها برای بدن انسانی معلوم شده است، بوسیله اسم شیمیائیشان که تیامین، ریبوفلاوین ۴ و نیاسین ۵ است شناخته میشود. هر نسجی از نسوج بدن باین ویتامین احتیاج مبرم دارد.

تیامین( یا ویتامین ب يك)- تیامین، بمقدار نسبة كافي در غلات و حبوبات، شیر، تخم مرغ، کبد (جگر سیاه) و بعضی از انواع سبزی و میوه بافت میشود. این ویتامین در نتیجه پختن مواد غذائی بمدت زیاد، مخصوصا وقتی که مواد قلیائی (مانند جوش شیرین در غذا مصرف شود ، کاملا نابود میشود و از بین میرود. اشخاصی که بمقدار زیاد مواد قندی و مواد نشاسته ای پوست کنده و تصفیه شده میخورند، باحتمال قوی مقدار قلیلی از این ویتامین را بدست میآورند. فقر این ویتامین در بدن موجب کمی اشتها، رشد بطيئی، خستگی زیاد ، ابتلائات معدی و روده ای و التهاب رشته های عصبی میشود. (البته عوارض فوق علل زیادی دارد و فقر این ویتامین در بدن علت خیلی شایعی نیست.)

ریبوفلاوین (یا ویتامین ب دو یا ویتامین ث)- این ویتامین بمقدار فراوان در جگر سیاه ، گوشت ، شیر ، تخم مرغ ، سبزی های سبز ، غلات ، حبوبات و مخمر آبجو وجود دارد لذا يك رژیم غذائی عادی قاعدة باید مقدار کافی از این ویتامین ببدن برساند. کمبود این ویتامین موجب ترك خوردگی گوشه های دهان، لب، پوست و ناراحتی های چشمی میشود.

نیاسین (اسید نیکوتی نیك)- نیاسین بمقدار فراوان در همان غذاهائیکه حامل ریبوفلاوین میباشد، باستثنای شیر، یافت میشود. کمبود این ویتامین موجب پیدایش ناراحتیهای دهان، روده ها و پوست میشود که بنام مرض پلاگیا معروفست.

ویتامین «ث»- (اسید آسكوربيك) – ویتامین ث بمقدار زیاد در برتقال، لیمو، توسرخ ، گوجه فرنگی که بطرز صحیحی کنسرو شده باشد ، آب گوجه فرنگی ، و کلم خام وجود دارد. این ویتامین بمقدار نسبت قابل توجهی در سایر میوه ها و سبزیها، من جمله سیب زمینی یافت میشود. بسیاری از ترکیبات ویتامینی تجارتی نیز حامل این ویتامین میباشد . ویتامین ث در نتیجه پختن غذا ، خیلی زود از بین میرود. این ویتامین از نظر رشد استخوانها، دندانها عروق خونی و سایر نسوج اهمیت زیادی دارد همچنین در فیزیولوژی سلولهای بدن رل مهمی را بازی میکند. کمبود این ویتامین در اطفاليکه شیر گاو میخورند، بدون اینکه آب پرتقال با آب گوجه فرنگی و یا محلولهای ویتامینی با نها داده شود، بسیار شایع است. کمبود ویتامین ث تولید مرضی میکند که بزبان فرانسه آنرا اسکور بوت و به زبان انگلیسی آنرا اسكروی می نامند و باعث خونریزیهای شدید استخوان ، تورم و خونریزیهای لثه دندان میگردد.

ویتامین «د»- وجود مقدار زیادی از این ویتامین برای رشد استخوانها و دندانها ضرورت فوق العاده ای دارد. این ویتامین جذب کلسیم و فسفر را، از رودهها بداخل خون تسهیل میسازد و در قسمتی از استخوانها که در حال رشد و نمو است میدهد. بهمین دلیل این ویتامین باید برژیم غذایی کودکان ، مخصوصا در دوره ای که طفل سريعا رشد میکند اضافه شود. غذاهای معمولی حامل مقدار بسیار کمی از این وبناء من میباشد . تابش نور خورشید روی چربی پوست بدن مولد این ویتامین است لذا مردم بکه در هوای آزاد زندگی میکنند و لباس كم وسبکی میپوشند ، بطور طبیعی از این طریق مقدار کافی ویتامین رده بدست می آورند . مردمی که در مناطق سردسیر زندگی میکنند، چون بدن خود را با لباس های زیاد و کلفت می پوشانند و در محلهای سر پوشیده زندگی و کار میکنند و بعلاوه چون در این مناطق اشعه آفتاب بطور مایل میتابد و همچنین درد؛ زیاد هوا و شیشه پنجره ها مانع تابش آن ببدن میگردد، مقدار کمی ویتامین دد، از این طریق در بدن تولید میشود. لذا در این مناطق بهترین وسیله تحصیل ویتامین دد، خوردن روغن کبد.امی و ترکیبات تجارتی که حامل این ویتامین میباشد خواهد بود. (در نتیجه تابش اشعه آفتاب روی گیاهان کوچکی که در سطح دریا وجود دارد، ویتامین د، در این گیاهان تولید میشود. ماهی این گیاهان را میخورد و ويتامين د، آنرا در کبد خود ذخیره میسازد).

کمبود ویتامین دد، در بدن موجب نرمی و خمیدگی استخوانها، خرابی دندانها ، شل شدن عضلات و طنابهای آن می شود که آن را راشیتیسم می نامند.

شاید بزرگسالان، از طریق خوردن تخم مرغ، کره، ماهی و تابش مختصر اشمة خورشید، مقدار کافی از این ویتامین بدست آورند، ولی طفلیکه بقدر کفایت در معرض اشعه خورشید قرار نمیگیرد، باید از هنگام نوزادی تا رشد کامل قامت در دوره بلوغ ، در تمام مدت سال چه زمستان چه تابستان، از ترکیبات تجارتی ویتامین دد، استفاده نماید. مادران در دوره آبستنی و شیردادن بمقدار زیادی از این ویتامین احتیاج دارند.