با مراقبت و شیوه های درمان بیماری ها بیشتر آشنا شویم

مراقبت و شیوه های درمان

مقدمه

همان طوری که در مباحث قبل اشاره شد، اختلالات روانی رفتاری انواع مختلف دارند و با شدت های متفاوتی افراد را مبتلا می سازند. درمان نیز متناسب با علل بیماریهای مدت، سن و شرایط دیگر متفاوت است. در سالهای اخیر روش های درمانی موفقی پیدا شده است که می توان آنها را با روش های موفق درمانی در بیماری های جسمی نظیر سل، جذام، مالاریا و تیفوئید مقایسه کرد. روش های درمانی رفتاری و دارویی که گاهی به صورت توام مورد استفاده قرار گرفته است، آثار امیدبخشی را نشان داده اند. شناخت و کسب اطلاعات در زمینه شیوه های درمان به منظور مراجعه به موقع به مراکز بهداشتی درمانی و افراد متخصص ضروری است.

در این قسمت شما با روش های درمانی مختلف (دارو درمانی و روش های غیردارویی) آشنا خواهید شد.

شیوه های درمان اختلالات روانی رفتاری

شیوه های درمانی به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند

الف) روش دارو درمانی

ب) روش های غیر دارویی

روش های دارو درمانی

دارو درمانی روش درمان راحت و مناسبی برای درمان اختلالات روانی رفتاری شدید و حاد می باشد. در چند دهه اخير، داروهای بسیار موثری برای حالات نامطلوب گشق شده است که از آن جمله داروهای ضد افسردگی و اضطراب است. داروها می توانند رفتارهای تهاجمی، خطرناک و ویران کننده را کنترل کرده و احساسات و خلقیات بیماران را بهبود بخشند و افکار و ادراک های آنان را سر و سامان دهند. بیماران و بستگان آنان باید در مورد دلایل تجویز دارو و منافع مورد انتظار و خطرات احتمالی دارو آموزش داده شوند.

دارو به مقدار مؤثر و به مدت کافی باید مورد استفاده قرار گیرد و تجهيز آن مستلزم تبحر و مراقبت بالینی مداوم است. پاسخ درمانی و پیدایش عوارض جانبی باید از نزدیک کنترل شده و دوز دارو مطابق وضعیت بیمار تعدیل شده و درمان مناسب برای عوارض دارویی هرچه سریع تر انجام گیرد.

روش های غیر دارویی

روان درمانی: روان درمانی عبارت است از رابطه پزشک و بیمار، یا درمان گر و بیمار برای کاهش علایم بیماری در جریان روان درمانی، به بیمار فرصت بازنگری تجربیات و جریانات گذشته زندگی داده می شود و از این طریق به شناخت او از خویشتن و مشکلاتی که در ریشه علایم او قرار دارند، پرداخته می شود.

این افراد با روش های بسیار ساده ای نظیر گوش دادن به مشکلاتشان، صحبت با خانواده آنها، حمایت روانی و ایجاد تغییر در محیط زندگی برای سازش بیشتر، بهبود چشمگیری پیدا می کنند. در فصل راههای مختلف پیشگیری به شیوه های روان درمانی اشاره خواهد شد.

– درمان های اجتماعی (نوتوانی): روش نوتوانی برای بیماران با بیماری طولانی (مزمن) که به طور کامل بهبود نمی یابند و نمی توانند به طور مستقل زندگی کنند، به کار می رود در این روش، بیماران با اقدامات ساده ای نظیر فعالیت های تفریحی و ورزشی، آموزش کارهای ساده و تکراری (سبد بافی)، جدا نکردن شان از زندگی معمولی، برگشت سریع به محیط خانواده و اجتماع و آموزش راه و رسم زندگی خانوادگی و اجتماعی، بهبود چشمگیری پیدا می نماید.

– کار درمانی: در روش کار درمانی بیماران به دلیل سرگرم کار بودن، کمتر بیمار می شوند و سریع تر پیشرفت می نمایند. از زمان پیشرفت روانپزشکی، کار درمانی نیز به عنوان یک روش درمانی شروع به رشد کرد. گاهی می توان کار درمانی را به طور خصوصی و فردی برای بیمارانی که حالت مخرب دارند انجام داد ولی اکثرا کار درمانی به صورت گروهی انجام می گیرد.

شوک درمانی نیز روش مفیدی در بعضی از بیماری های روانی شدید مثل افسردگی شدید و بعضی بیماری های غیر قابل کنترل و خطرناک است. اگر الكترو شوک به موقع و به جا استفاده شود، برای بیمار مفیدتر و کم ضررتر است.

مراقبت و درمان افسردگی

ترکیب دارو درمانی و روان درمانی های مختلف از مؤثرترین راه های درمانی اختلال افسردگی به شمار می روند. بعضی از داده ها حاکی از آن است که دارو درمانی یا روان درمانی به تنهایی هم مؤثر هستند. در درمان افسردگی باید به خطر خودکشی و دیگر کشی، کاهش بارز توانایی در مراقبت از خود از نظر تغذیه، مسکن، لباس و نیز به آزمایش های تشخیصی توجه کنید.

مراقبت و درمان خودکشی

گرچه خودکشی و احتمال آن در تعدادی از اختلالات روانی نظیر افسردگی، سسو مصرف مواد، اختلال هویت و اختلالات شخصیتی و … میزان بروز بالایی دارد ولسي برای افسردگی، سه برابر بیشتر از سایر اختلالات روانی است. رفتار خودکشی معمولا شامل ژست های خودکشی، اقدام به خودکشی و خودکشی کامل است.

اقدام به خودکشی باید جدی گرفته شود و روش، زمان و مکان این اقدامات بایا۔ حتما بررسی شود. زمانی که احتمال خطر خودکشی بالاست، حتما بیمار باید در بخش بستری و تحت مراقبت شدید قرار گیرد. بررسی خطر خودکشی باید حداقل سه ماه بسه دنبال یک حمله افسردگی ادامه داشته باشد.

در حین مصاحبه با بیمار، سابقه فردی و خانوادگی افسردگی یا تغییرات خلق، تغییرات شناختی شامل افکار خودکشی، تغییرات رفتاری و اجتماعی و تغییرات جسمی نیز باید مورد بررسی دقیق قرار گیرند.

مراقبت و درمان اضطراب

موفق ترین درمان برای بیماران مبتلا به اختلالات اضطرابی، داروهای روانی همراه با درمان های رفتاری و شناختی است. بسیاری از بیمارانی که تشخیص اختلالات اضطرابی دارند، برای درمان در بخش های بستری پذیرفته نمی شوند مگر این که برای خود یا دیگران خطرناک باشند و یا نتوانند نیازهای زندگی روزمره خود را برآورده سازند. برقراری رابطه خوب درمانی با بیمار به عنوان کلیدی برای کاهش اضطراب بیمار ضروری است.