با این چیزهای تلخ سلامت خود را تضمین کنید!

با این چیزهای تلخ سلامت خود را تضمین کنید!

فندق

خاصیت غذایی فندق معمولی بیشتر از سایر آجیلها است. دارای آهک، فسفر و پتاسیم بوده، سرشار از ویتامینهای (آ) و (د) و (اف) است.

پنجاه تا شصت درصد مواد روغنی دارد. مقوی معده و دماغ و نیروی شهوانی را تقویت می نماید. بوداده آن گواراتر است. چنانچه فندق را هنگام گرسنگی میل نمایید..، مقوی روده می باشد. قند آن برای مبتلایان به مرض قند نه تنها ضرر ندارد، بلکه مفید هم هست. فندق بهترین مقوی مغز بوده، جوهر دماغ را زیاد می کند و برای نیروی تفکر و تعقل غذای خوبی است. خوردن فندق با انجیر بعد از طعام پادزهر سموم است و جهت گزیدن عقرب نافع است. مقدار خوراک ۷/۵ گرم آن با عسل جهت سرفه کهنه مفید بوده، اخلاط سینه و ریه را خارج می کند. بو داده آن با کمی فلفل جهت نزله تجویز شده است.

ضماد سوخته فندق با پوست و پیه خوک جهت طاسی سر سودمند است و باعث روییدن موکب صورت جوانان و اشخاص کوسه میگردد. اگر به بچه های زاغ و سرخ مو علاقه ندارید و نوزاد شما با این شراط به دنیا آمده، کافی است فندق را با روغن زیتون ساییده، بر محل تلاقی استخوان جلو سر با استخوان عقب سر نوزاد بمالند و این عمل را مداومت دهند تا رنگ موی نوزاد برگردد و سیاه چشم و سیاه موی گردد، و این که گفته اند نگاه داشتن فندق با خود مانع گزیدن عقرب است به هیج وجه صحیح نیست. فقط مالیدن فندق طبق دستور بالا در درمان گزیدن عقرب و رتیل نافع است.

فندق هندی

طعم فندق هندی تلخ است که در جنوب ایران مخصوصاً در بلوچستان زیاد به عمل می آید. خواص آن مقوی معده و دستگاه گوارش و اعصاب بوده، پادزهر سموم می باشد. خوردن یک مثقال آن جهت گزیدن مار عقرب و رتیل نافع است و برای درمان تب راجعه و اسهال تجویز شده است. اگر فندق را با آب بمالند تا کف کند، جهت دردسر و درد شقیقه نافع بوده، برای القوه و فلج مفید است. بخور میوه فندق جهت جنون و استسقای دماغ اطفال وام الصبیان تجویز شده است. ضماد مغز فندق هندی با سرکه جهت خنازیر سود بخشی است. خوردن جوشاندهی دو مثقال ریشه درخت فندق هندی جهت ذات الجنب و سرفه و تنگی نفس سودمند است. حمول مغز فندق هندی جهت اخراج جنین و بند آمدن قاعده زنان نافع است و یک مثقال آن جهت درد رحم مفید میباشد. مقدار خوراک آن نیم مثقال تا دو مثال است، و چون در هر مثقال آن یک گرم «محموده» مخلوط کنند، در معالجه اسهال اثر فوری دارد.

قهوه

جوشانده قهوه، مقوی دستگاه مرکزی اعصاب بوده، نوشیدن آن سبب نشاط و سرعت انتقال در درک مسائل مختلفه است و این خاصیت منحصراً مربوط به کافئین است و سایر ترکیبات دانه های قهوه اثری در روی سلسله اعصاب ندارند. قهوه مقوی قلب، کلیه و مثانه است. قهوه در روی جریان خون اثر کرده، ضربان نبض و نیروی انقباضات ماهیچه های قلب را افزایش میدهد.

زیاده روی در خوردن قهوه باعث بی خوابی است، ولی کسانی که به خوردن آن عادت دارند نه تنها بی خواب نمی شوند، بلکه برای آنها خوابآور است. جوشانده قهوه ضعف قوا را از بین می برد و به همین جهت است که پزشکان توصیه میکنند که بیماران امراضی عفونی در دوران نقاهت از جوشانده قهوه استفاده نمایند. قهوه پادزهر سموم مخصوصاً تریاک و مواد مخدر بوده، ستی الکل را از بین میبرد. قهوه سبز ضد سرفه و اسهال است، نوشیدن قهوه پیشاب را زیاد میکند و اثر ضد عفونی دارد.

محمدبن زکریای رازی طبیب مشهور ایران، قهوه را گرم و سوزاننده دانسته، خوردن آن را باعث عظش می داند و معتقد است که اگر قهوه را با آویشن کوهی و روغن زیتون بخورند، این خاصیت قهوه شدید می شود و معده را از بلغم پاک می کند و اشتها را باز می نماید. برای رفع عطش باید بعد از آن کمی سرکه بنوشند. (زیاده روی در خوردن قهوه خوب نیست و زیان بسیار دارد.)

قهوه محرک اعصاب است. قهوه مثل چای سوء هضم و بی خوابی میآورد. اگر باشیر خورده شود مضراتش کمتر احساسی می گردد. اگر قهوه به مقدار زیاد خورده شود، نه تنها به معده صدمه میزند، بلکه موجب بی خوابی و لرزش، عصبانیت، و خفقان می گردد. چای و قهوه اسید اوریک تولید میکند و برای مرض نقرس مضر است. اگر خورده نشود بهتر است.

قنطوریون، دقیق

گیاهی است یکساله. دارای طعم تلخ و گل آن تقریباً بویی ندارد. در انتهای ساقه این گیاه گلهای آن به رنگ سرخ گلی به حالت دسته به وجود می آید و در ماههای تیر و مرداد ظاهر می شود. ساقه این گیاه چهارگوش، پر مقاومت و بلندی آن ۲۵ تا ۳۰سانتیمتر است. برگهای تحتانی که نزدیک به زمین است بیضی شکل، نوک تیز و رنگ آن سبز مایل به زرد می باشد. ریشه این گیاه سفید و خشک و خیلی سخت است.

خواص درمانی قنطورین دقیق؛ تب بر، مقوی بادشکن و کرم کش است. به کسانی که دچار کم خونی شده اند یا ضعف عمومی مزاج بر آنها چیره گردیده است، مصرف آن تجویز گردیده است.

دمکرده گل آن به مقدار سی گرم در یک لیتر آب برای رفع انسداد کبد و کلیه ها مفید است و اعمال روده را مرتب می کند و اشتها را تقویت و کم خونی را برطرف می سازد. اگر کسی هر روز یک فنجان دمکرده گل آن را جرعه جرعه بنوشد، مخصوصاً وقتی مبتلا به سوء هضم و تخمه شده مفید و کار اعصاب معده را راحت و منظم می سازد.

در ضعف عمومی بدن همراه با طپش قلب تجویز می شود. در مبتلایان به گریپ هم تأثیر دارد. اگر گل آن پیدا نشد، داروخانه ها باید تنطور آن را داشته باشند. مصرف آن دو تا ده گرم در روز است. گل قنطوریون دقیق، مصارف خارجی نیز دارد و آن در زخمهای جلدی و یا برای جلوگیری از ریزش موی سر به کار می رود و در این مورد هشتاد گرم گل آن را برای یک لیتر آب مدت ده دقیقه جوشانیده، سپس آن را صاف کرده برای شستن زخمهای جلد یا شستن موی سر به کار میبرند. قنطوریون دقیق در اصفهان، کرمان، نواحی شمال ایران، کرج و ارومیه و نواحی غربی ایران می روید.

قنطریون طبعش گرم و خشک، قوتش تا ده سال باقی است. جوشانده ریشه آن قویتر از سایر اجزاء و مدر حیض و مخرج جنین مرده و مفسد زنده آن جهت سرفه کهنه، تنگ نفس و فتح عضل و عصب و شکستگی اعضا، بازکننده سده با عسل و قدر مصرف آن دو درهم، هر درهمی ۱۸ نخود است.

کندر

کندر صمغی است مخصوص کشور عمان و کوههای یمن، مایل به سرخی آن را کندر ذکر و سفیدش را انثی نامند و تازه آن را حرج گویند. کندر قوتش تا بیست سال باقی است. مغشوش آن از آتش شعله ور نمی گردد و درخت آن به قدر ۲ متر و خاردار و برگ و تخم آن شبیه به برگ و تخم مورد، در طبیعت گرم و خشک، لطیف و محلل گاز دماغی، ریزش خون و مقوی قلب و معده و هاضمه و دفع کننده بلغم و مقوی روح حیوانی و دماغی، جهت خفقان وصاف کردن آواز، و با مصطکی جهت رطوبات دماغی و غثیان و قی و اسهال رطوبتی، نیم درم (۹ نخود) آن با مثل آن زنیان یا نانخواه جهت زحیر، روغن زیتون و عسل جهت رفع برودت استخوان که مزمن شده باشد و با صمغ جهت رفع بوی بینی و تنگ، نفس و سرفه مزمن رطوبتی، و با عسل یا شکر جهت ضعف معده و باد غلیظ و باد سرخ و با مویراح و مرزه جهت نقل زبان و با تخم مرغ نیم برشته جهت تقویت باه و تولید منی.

خصوصاً با جوز و بسیاسه و اکتحال آن جهت جلای بصر و زخم چشم و خون منجمد در آن و بیاض و جرب و حکه و تاریکی چشم، خصوصاً با عسل جهت قوه باه و با روغن مورد جهت ریزش مو، باروغن گل سرخ جهت ورم پستان، با ادویه محلل جهت ورم روده و معده، و چون یک مثقال آن را در آب خیسانده آن آب را بنوشند و مداومت دهند به رفع نسیان و فراموشی از مجربات است. «و اکثار آن محرق خون و بلغم و مصدع محرورین و باعث جنون و جذام و بهق سیاه». مصلح آن برنج فارسی. (شکر قدر زیاد آن با شراب و سرکه کشنده است). و قدر خوراک ۹ نخود و بدلش مصطکی و قشار کندر «پوستهای رقیق آن را که از ساییدن با یکدیگر جدا می شود قشار کندر گویند.»