انواع آلزایمر و مشخصات آنها

اگر چه کلمه “آرتریت” به معنای التهاب مشترک است، این واژه برای توصیف حدود ۲۰۰ بیماری های روماتیسمی و شرایطی است که بر مفصل، بافت هایی که مفصل و دیگر بافت همبندی را تحت تاثیر قرار می دهند، استفاده می شود.

شایعترین نوع آرتریت، استئوآرتریت است. سایر موارد شایع روماتیسمی مربوط به آرتریت عبارتند از نقرس، فیبرومیالژیا و آرتریت روماتوئید ۴.

حقایق سریع در مورد آرتروز

در اینجا برخی از نکات کلیدی در مورد آرتروز وجود دارد. جزئیات بیشتر و حمایت از اطلاعات در مقاله اصلی است.

“آرتروز” حدود ۲۰۰ بیماری روماتیسمی و شرایطی را که بر مفاصل تاثیر می گذارد، تعریف می کند.
بیماری های روماتیسمی شامل انواع مختلفی از آرتروز، و همچنین پوکی استخوان و بیماری های بافت همبند سیستمیک است.
انواع آرتروز مانند لوپوس و آرتریت روماتوئید چندین اندام را تحت تاثیر قرار می دهند و باعث ایجاد یک لیست طولانی از علائم می شوند.
با توجه به مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، ۵۲.۵ میلیون نفر از بزرگسالان گزارش داده اند که توسط پزشک خود برخی از انواع آرتریت تشخیص داده شده اند .
آرتروز می تواند توانایی فرد برای انجام کارهای روزمره را مختل کند.
فعالیت بدنی اثر مثبت بر آرتروز دارد و می تواند درد، عملکرد و سلامت روان را بهبود بخشد.
شایعترین بیماری همراه با بیماری آرتروز، بیماری قلبی است.
عوامل موثر در ایجاد آرتریت شامل آسیب، متابولیسم غیر طبیعی، آرایش ژنتیکی، عفونت و اختلال عملکرد سیستم ایمنی بدن است.
درمان آرتروز با هدف کنترل درد، به حداقل رساندن آسیب های مفصلی و بهبود یا حفظ کیفیت زندگی است.
آرتروز با ترکیبی از داروها، درمان های فیزیکی و آموزش و حمایت از بیمار درمان می شود.

آرتروز چیست؟

شرایط رماتیسمی معمولا با درد، سفتی و تورم در داخل و اطراف یک یا چند مفصل مشخص می شود. علائم می توانند به تدریج یا ناگهانی ایجاد شوند. برخی از شرایط روحی نیز می توانند سیستم ایمنی بدن و ارگان های مختلف بدن را شامل شوند

برخی از اشکال آرتروز، مانند آرتروز روماتوئید و لوپوس (SLE)، می توانند اندام های متعدد را تحت تاثیر قرار دهند و علایم گسترده را تجربه کنند.

آرتریت در بین بزرگسالان ۶۵ سال و بالاتر شایع تر است، اما افراد در همه سنین (از جمله کودکان) می توانند تحت تأثیر قرار گیرند.

انواع آرتروز

حدود ۲۰۰ نوع آرتریت یا شرایط اسکلتی عضلانی وجود دارد که به ۷ گروه اصلی تقسیم می شوند:

آرتریت التهابی
آرتریت انقباضی یا مکانیکی
درد اسکلتی عضلانی بافت نرم
درد پشت
بیماری بافت همبند
آرتریت عفونی
آرتریت متابولیک.

آرتریت التهابی

التهاب بخشی طبیعی از روند بهبود زخم بدن است. التهاب به عنوان یک دفاع در برابر ویروس ها و باکتریها یا به عنوان پاسخ به آسیب هایی مانند سوختگی رخ می دهد. با این حال، همراه با آرتریت التهابی، التهاب در افراد بدون علت ظاهری رخ می دهد

آرتروز التهابی با خسارت التهابی مشخص می شود که به عنوان یک واکنش طبیعی به آسیب یا عفونت رخ نمی دهد. این نوع التهاب غیر مفید است و در عوض باعث ایجاد آسیب در مفاصل آسیب دیده و در نتیجه درد، سفتی و تورم می شود.

کلمه “آرتروز” به معنای “التهاب مفصلی” است، اما التهاب نیز ممکن است بر تاندون ها و رباط ها در اطراف مفصل تاثیر بگذارد – شناخته شده به عنوان enthesitis.

آرتریت التهابی می تواند بر روی چندین مفصل تاثیر بگذارد و التهاب می تواند به سطح مفاصل و همچنین استخوان های زیرین آسیب برساند.

نمونه هایی از آرتریت التهابی عبارتند از:

RA
آرتریت واکنشی
اسپوندیلیت Ankylosing
آرتریت همراه با کولیت یا پسوریازیس.

آرتریت انقباضی یا مکانیکی

آرتروز کشنده یا مکانیکی به یک گروه از شرایط اشاره می کند که عمدتا شامل آسیب به غضروف است که سر استخوان ها را پوشش می دهد. کار اصلی صاف و غضروف لغزنده این است که کمک کند که مفصل شل و حرکت کند. این نوع آرتروز باعث می شود که غضروف نازک تر و خشن تر شود

برای جبران از دست دادن غضروف و تغییرات در عملکرد مشترک، بدن شروع به تغییر استخوان در تلاش برای بازگرداندن ثبات است. این می تواند باعث رشد نامطلوب استخوان ها شود (osteophytes)، یا باعث می شود که مفصل زخمی شود. این بیماری معمولا استئوآرتریت نامیده می شود.

استئوآرتریت همچنین می تواند از آسیب های قبلی به مفصل مانند شکستگی یا التهاب قبلی در مفصل منجر شود.

درد اسکلتی عضلانی بافت نرم

درد اسکلتی عضلانی بافت نرم در بافت های غیر مفاصل و استخوان احساس می شود. درد اغلب به بخشی از بدن پس از آسيب یا سوء مصرف، مانند آرنج تنیس، مبتلا می شود و از عضلات یا بافت نرم با حمایت از مفاصل تشکیل شده است.

گاهی اوقات اگر درد گسترده تر و مرتبط با علائم دیگر باشد، می توان آن را فیبرومیالژیا تشخیص داد.

درد پشت

درد پشت ممکن است از عضلات، دیسک ها، اعصاب، لیگامان ها، استخوان ها یا مفاصل ایجاد شود. درد پشت ممکن است حتی ناشی از مشکلات اندام های داخل بدن باشد و می تواند منجر به درد ارجاع شود، به عنوان مثال یک مشکل جایی دیگراست که باعث ایجاد احساس درد در پشت می شود.

درد پشت ممکن است علت خاصی داشته باشد، مانند استئوآرتریت – که اغلب اسپوندیلوز در آن رخ می دهد در ستون فقرات – که ممکن است در تصویربرداری تشخیصی و یا معاینه فیزیکی قابل مشاهده است. دیسک “لغزش” یکی دیگر از علل درد پشت است، همانطور که پوکی استخوان (نازک شدن استخوان ها) است. در اکثر موارد پزشک ممکن است دلیلی دقیق از درد پشتی را مشخص کند – این اغلب به عنوان درد غیر اختصاصی توصیف می شود.

بیماری بافت اتصال (CTD)

بافت های متصل بافت هایی هستند که بافت ها و اندام های دیگر بدن را به یکدیگر متصل می کنند یا جدا می کنند. آنها شامل تاندون ها، رباط ها و غضروف هستند

درد مشترک یک علامت CTD است، اما التهابی که CTD را مشخص می کند نیز ممکن است در سایر بافت ها شامل پوست، ماهیچه ها، ریه ها و کلیه ها رخ دهد. این می تواند علاوه بر مفاصل دردناک منجر به طیف متنوعی از علائم شود و نیاز به مشاوره با متخصصین مختلف دارد.

نمونه هایی از CTD عبارتند از:

SLE
اسکلرودرمی (اسکلروز سیستمیک)
Dermatomyositis.

آرتروز عفونی

باکتری، ویروس یا قارچ وارد ترکیب می شود و گاهی اوقات باعث التهاب می شود. سازنده هایی که می توانند مفاصل را آلوده کنند عبارتند از: ۲۷

سالمونلا و شیمگل (مسمومیت غذایی یا آلودگی)
کلامیدیا و گونوره (بیماری های منتقله از راه جنسی)
هپاتیت C (عفونت خون به خون، اغلب از طریق سوزن های مشترک یا انتقال خون).

در بیشتر موارد این عفونت مشترک با آنتی بیوتیک ها یا سایر داروهای ضد میکروبی پاک می شود. با این حال، آرتریت گاهی اوقات می تواند مزمن شود و اگر آسیب به مدت زمان طولانی بروز کند، آسیب مفصلی ممکن است غیرقابل برگشت باشد.
آرتریت متابولیک

اسید اوریک یک ماده شیمیایی است که وقتی مواد بدن به نام purines تجزیه می شوند ایجاد می شود. پورین ها در سلول های انسانی و چند غذا یافت می شوند

اکثر اسید اوریک در خون ریخته می شود و به کلیه ها منتقل می شود. از آنجا، از ادرار عبور می کند بعضی افراد سطح بالای اسید اوریک را بالا می برند زیرا به طور طبیعی بیش از مقدار مورد نیاز تولید می کنند و یا بدن آنها نمی تواند اسید اوریک را به اندازه کافی پاکسازی کند.

اسید اوریک در بعضی افراد ایجاد شده و تجمع یافته و به صورت کریستال سوزن مانند در مفصل تشکیل می شود و موجب ناگهانی موج های درد شدید مفصلی یا حمله نقرس می شود.

نقرس می تواند در صورت بروز یک بیماری مزمن باشد، در صورتی که میزان اسید اوریک کاهش یابد. این معمولا بر روی یک مفصل یا تعداد کمی از مفاصل، مانند انگشت پا و دست بزرگ تاثیر می گذارد و معمولا روی اندام ها تاثیر می گذارد. به نظر میرسد این امر به بخشی از افزایش تشکیل کریستالهای اسید اوریک در مفصلهای کولر، یعنی کسانی که نزدیک به گرمای اصلی بدن نیست، ناشی می شود.

بعضی از انواع شایع تر آرتریت در زیر مورد بحث قرار می گیرند.

آرتریت روماتوئید

در ایالات متحده آمریکا با RA حدود ۱.۵ میلیون بزرگسال در ایالات متحده وجود دارد. شایع بودن RA در جمعیت عمومی ۰.۵ تا ۱.۰ درصد است.

التهاب ماندگار در سینوویا منجر به انحطاط غضروف و استخوان می شود که می تواند منجر به ضعف در مفصل، درد، تورم و قرمزی شود.

RA باعث مرگ و میر زودرس، ناتوانی و سازش با کیفیت زندگی می شود. شروع RA در هر سنی رخ می دهد و با خستگی و سفتی طولانی مدت پس از استراحت همراه است.

افراد دارای RA دارای حالت عملکردی شدیدتری نسبت به افراد مبتلا به استئوآرتریت هستند. تشخیص RA ابتدایی به مردم فرصتی بهتر برای یادگیری نحوه مدیریت علائم با موفقیت می دهد که می تواند تاثیر بیماری بر کیفیت زندگی را کاهش دهد.

RA حدود ۲۲ درصد از کل مرگ و میر ناشی از آرتریت و سایر شرایط روحی (AORC) را تشکیل می دهد. تقریبا ۴۰٪ از همه مرگ و میر در افراد مبتلا به RA به شرایط قلبی عروقی، از جمله بیماری های قلبی ایسکمیک و سکته مغزی مرتبط است.

استئوآرتریت

حدود ۲۶.۹ میلیون نفر بزرگسال مبتلا به استئوآرتریت در ایالات متحده زندگی می کنند. استئوآرتریت بر روی ۱۳.۹٪ بزرگسالان ۲۵ سال و بالاتر و ۶/۳۳٪ (۱۲.۴ میلیون نفر) بیش از ۶۵ سال مبتلا می شود. شروع بیماری به تدریج و اغلب بعد از سن۴۰ شروع می شود

استئوآرتریت یک بیماری مفصلی تخریب کل جراحی است که شامل غضروف، مفصل رباط و رباط ها و استخوان های زیرین است. شکستن این بافت ها در نهایت منجر به درد و سفتی مفصلی می شود

مفاصل که اغلب توسط استئوآرتریت تحت تاثیر قرار می گیرند، مفاصل هستند که از استخوان های سنگین استفاده می کنند مانند مفصل ران و زانو، دست ها، ستون فقرات و اغلب پایه انگشت شست و مفصل پا.

تقریبا ۱ در ۲ افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو علائم بالینی را تا سن ۸۵ سالگی ایجاد می کنند و ۱ در ۴ نفر در طول زندگی خود مبتلا به آرتریت روماتوئید هستند. استئوآرتریت زانو یکی از پنج علت عمده ناتوانی در بزرگسالان غیر عمومی است. کاهش وزن ۱۱ پا می تواند خطر ابتلا به استئوآرتریت زانو در زنان را به نصف کاهش دهد

شرکت در فعالیت بدنی متوسط ۳ بار یا بیشتر در هفته می تواند خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با آرتروز را در ۴۷ درصد در افراد مسن با استئو آرتریت زانو کاهش دهد.

بین سال های ۱۹۷۹ و ۱۹۸۸، استئوآرتریت مسئول متوسط ۰.۲ تا ۰.۳ مرگ در هر ۱۰۰،۰۰۰ نفر بود. این رقم در طول سال ها افزایش یافته است، با حسابداری OA حدود ۶ درصد از کل مرگ و میر مربوط به آرتروز را در سال ۲۰۰۳ به وجود آورده است، که در حدود ۵۰۰ مرگ و میر سالانه انجام می شود.

این محاسبات به احتمال زیاد به میزان قابل توجهی کاهش می یابد؛ زیرا مرگ و میر مربوط به مواردی مانند خونریزی گوارشی ناشی از داروهای مورد استفاده برای درمان OA را شامل نمی شود.

آرتروز دوران کودکی

در آمریکا حدود ۲۹۴،۰۰۰ کودک (یا ۱ در ۲۵۰ کودک) زیر ۱۸ سال در ایالات متحده هستند که با AORC تشخیص داده شده اند.

“آرتریت دوران کودکی” یک اصطلاح چتر است که انواع مختلفی از آرتروز را پوشش می دهد.

حداقل سه طبقه بندی کلینیکی آرتریت دوران کودکی وجود دارد که شامل:

آرتریت روماتوئید نوجوان (JRA)
آرتریت مزمن مدفوع (JCA)
آرتریت روماتوئید نوجوان (JIA).

همه طبقه بندی ها آرتریت دوران کودکی را در افراد زیر سن ۱۶ سالگی تشخیص می دهند.

شایع ترین شکل آرتریت دوران کودکی JRA است. JRA شامل حداقل ۶ هفته از آرتریت دائمی در کودکان زیر ۱۶ سال و بدون نوع دیگر قابل مشاهده آرتریت دوران کودکی است.

بسیاری از شرایط متعدد که به عنوان AORC در بزرگسالان شمرده میشوند نیز ممکن است در کودکان رخ دهد، اگر چه بسیار کمتر به نظر می رسد.

در طول سالهای ۲۰۰۸-۲۰۱۰، پزشک برای آرتریت نوجوانان به طور متوسط بیش از ۱ میلیون نفر در سال بود و حدود ۲۸۲،۵۰۰ بازدید از درمانگاه سرپایی برای آرتریت نوجوانان داشتند.

آرتروز وابسته به سپتیک

برآورد می شود که ۲۰۰۰۰ مورد از آرتریت سپتیک در ایالات متحده در هر سال وجود دارد.آمار بیماری آرتروز سپتیک در اطراف ۲-۱۰ مورد در هر ۱۰۰،۰۰۰ در جمعیت عمومی و به عنوان بالا به عنوان ۳۰-۷۰ مورد در هر ۱۰۰،۰۰۰ در بیماران مبتلا به RA.38 است.

آرتریت سپتیک التهاب مفصلی به علت عفونت باکتریایی یا قارچی است. اگر آرتروز سپتیک به علت باکتری که باعث سوزاک می شود به وجود آید، آن را به عنوان آرتروز گنوکوکی می نامند. توصیف بروز آرتریت به علت عفونت گنوکوکی ۲.۸ مورد در هر ۱۰۰،۰۰۰ نفر در سال است.

مفصل معمولا مبتلا به آرتروز سپتیک شامل زانو و لگن می شود. آرتروز وابسته به پوکی استخوان هنگامی بوجود می آید که باکتری ها یا دیگر میکرو ارگانیسم هایی که باعث ایجاد بیماری می شوند، از طریق خون به یک مفصل گسترش می یابند یا هنگامی که مفصل به طور مستقیم از طریق آسیب یا جراحی با یک میکروارگانیسم آلوده می شود.

باکتریها از جمله استافیلوکوک، استرپتوکوک یا Neisseria gonorrhoeae اغلب موارد آرتروز حاد روبرو هستند. ارگانیسم هایی مانند Mycobacterium tuberculosis و Candida albicans باعث آرتروز روماتیسمی مزمن می شوند که کمتر از آرتروز حاد دستگاه گوارش است.

آرتروز سپتیک ممکن است در هر سنی رخ دهد. در کودکان، اغلب در افراد کمتر از ۳ سال بوجود می آید. لگن یک محل معمول عفونت در نوزادان است.

آرتریت سپتیک از ۳ سالگی تا نوجوانی است. کودکان مبتلا به آرتروز سپتیک احتمال بیشتری نسبت به بزرگسالان دارند که با استرپتوکوک گروه B یا آنفولانزای Haemophilus influenzae آلوده شوند، اگر واکسینه نشده باشند. بروز آرتروز باکتریایی ناشی از عفونت با ویروس آنفولانزا ناشی از استفاده گسترده از واکسن آنفلوانزا h 70 تقریبا ۷۰ تا ۸۰ درصد است.

شرایط زیر باعث افزایش خطر ابتلا به آرتروز سپتیک می شود:

ایمپلنت های مشترک مصنوعی
عفونت باکتریایی در جاهای دیگر بدن
وجود باکتری در خون
بیماری یا بیماری مزمن (مانند دیابت، بیماری RA و بیماری سلول داسی شکل)
استفاده از تزریق داخل وریدی (IV) یا تزریق
داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می کنند
آسیب مشترک اخیر
آرتروسکوپی مفصلی اخیر یا جراحی دیگر.

آرتریت سپتیک که یک اورژانس روماتولوژیک که تخریب مفاصل به سرعت رخ می دهد و می تواند به بروز عوارض قابل توجه و مرگ و میر منجر شود.آرتریت سپتیک در RA با نرخ مرگ و میر بالاتر از ۲۵-۳۰٪ به علت تاخیر در تشخیص و شروع درمان مرتبط منجر می شود.

فیبرومیالژیا

فیبرومیالژیا حدود ۵.۰ میلیون بزرگسال در آمریکا را تحت تاثیر قرار داده است. شیوع این بیماری در شمال امریکا حدود ۲٪ است، با شیوع در میان زنان (۳.۴٪) نسبت به مردان (۰.۵٪) به طور قابل توجهی بالاتر است. کودکان همچنین می توانند در این محدوده نباشند.

در ۲۵-۶۵٪ موارد فیبرومیالژیا با سایر شرایط روحی مانند RA، SLE و اسپوندیلیت انکولیوز همراه است.

معمولا افراد مبتلا به فیبرومیالژیا در طی سنین میانسالی تشخیص داده می شوند و شیوع آن با سن افزایش می یابد.

فیبرومیالژیا یک اختلال ناشناخته است که با درد گسترده، درمان درد غیر طبیعی، اختلالات خواب، خستگی و اغلب اختلالات روانی همراه است.

افرادی که مبتلا به فیبرومیالژیا هستند، تصور غلط را تجربه می کنند و به شدت به چیزهایی که افراد دیگر دردناک نمی دانند، واکنش نشان می دهند.

در حالی که علل و عوامل خطر فیبرومیالژیا ناشناخته است، عوامل متعددی وجود دارد که با ابتلا به بیماری ناچیز است:

حوادث ترسناك و دردناک، از جمله حوادث و اختلالات استرس پس از سانحه (PTSD)
آسیب های تکراری
بیماری – عفونت های ویروسی
برخی بیماری ها – SLE، RA، سندرم خستگی مزمن
استعداد ژنتیکی
چاقی

مرگ و میر در میان بزرگسالان مبتلا به فیبرومیالژیا شبیه به جمعیت عمومی است. با این حال، میزان مرگ و میر ناشی از خودکشی و صدمات در بیماران فیبرومیالژیا بالاتر است.