انواع،علل و درمان گلوکوم

علل،علایم و درمان بیماری گلوکوم

گلوکوم یک بیماری چشمی است که در آن فشار مایع در داخل چشم افزایش می یابد – اگر بدون درمان باقی بماند، بیمار ممکن است بینایی خود را ازدست بدهد و حتی کور شود. بیماری معمولا در هر دو چشم تاثیر می گذارد، هرچند ممکن است یکی از آنها بیشتر از دیگری آسیب دیده باشد.

فضای کوچکی در جلوی چشم به نام اتاق قدامی وجود دارد. مایع روشن در داخل و خارج از محفظه قدام جریان می یابد، این مایع تغذیه و حمام کردن بافت های اطراف را بر عهده دارد. اگر یک بیمار مبتلا به گلوکوم باشد، مایع به آرامی از چشم خارج می شود. این منجر به ایجاد سیال می شود و فشار داخل چشم افزایش می یابد.

اگر این فشار برطرف و کنترل نشود، عصب بینایی و دیگر نقاط چشم ممکن است آسیب ببیند و منجر به از بین رفتن دید شود.

مطالب این مقاله:

انواع
علل
علائم
رفتار

حقایق سریع در مورد گلوکوم:

گلوکوم به عنوان دزد خاموش چشم شناخته شده است.
انواع اصلی گلوکوم زاویه باز و زاویه بسته هستند.
مشکلات پیر و تیروئید خطر ابتلا به گلوکوم را افزایش می دهد.
علائم شامل درد شدید چشم است.
درمان شامل جراحی و دارو است.

انواع گلوکوم

دو نوع اصلی وجود دارد: زاویه باز و گلوکوم زاویه بسته.

گلوکوم زاویه بسته (گلوکوم بستن زاويه حاد)

این می تواند به طور ناگهانی اتفاق بیافتد؛ بیمار معمولا درد و افتادگی چشم را تجربه می کند. خوشبختانه علائم درد و ناراحتی باعث می شود افراد مبتلا به کمک های پزشکی دست یابند و در نتیجه درمان سریع، که معمولا از آسیب های دائمی جلوگیری می کند.

گلوکوم زاویه باز (گلوکوم مزمن)

این نوع پیشرفت بسیار کند است. بیمار ممکن است هیچ نشانه ای احساس نکند؛ حتی کاهش اندک بینایی ممکن است بی توجه باشد. در این نوع گلوکوم، بسیاری از افراد تا زمانی که آسیب دائمی ایجاد نمی شوند، به کمک پزشکی دست نمی یابند.

گلوکوم کم فشار

این یک نوع نادر از گلوکوم است که متخصصان به طور کامل درک نمی کنند. حتی اگر فشار چشم طبیعی باشد، آسیب عصبی بینایی نیز وجود دارد. ممکن است به علت کاهش خون رسانی به عصب بینایی باشد.

گلوکوم رنگدانه

این یک نوع گلوکوم زاويه باز است و به طور معمول در طول زودرس رشد می کند. سلول های رنگدانه که از عنبیه بوجود می آیند، در داخل چشم پراکنده می شوند. اگر این سلول ها در کانال هایی قرار بگیرند که مایع را از چشم خارج می کنند، می توانند جریان طبیعی مایعات را در چشم ناراحت کنند و منجر به افزایش فشار چشم شوند.

علل گلوکوم

کارشناسان از علل دقیق گلوکوم مطمئن نیستند، اما موارد به دو دسته تقسیم می شوند:

گلوکوم اولیه – به این معنی است که علت ناشناخته است.
گلوکوم ثانویه – این بیماری دارای یک علت شناخته شده مانند تومور، دیابت، آب مروارید پیشرفته یا التهاب است.

چند عامل خطر برای گلوکوم وجود دارد:

کهنسالی.
پس زمینه قومی – آسیای شرقی، آمریکایی های آفریقایی تبار و تبار اسپانیایی تبار، در مقایسه با قفقاز، دارای خطر بالایی برای توسعه گلوکوم هستند.
بعضی از بیماری ها و شرایط – مانند دیابت یا کم کاری تیروئید.
آسیب های چشم یا شرایط
جراحی چشم.
نزدیک بینی

کورتیکواستروئیدها

بیماران مبتلا به کورتیکواستروئیدهای درازمدت خطر ابتلا به بیماری های مختلف را شامل می شوند، از جمله گلوکوم. این خطر با قطره های چشم حاوی کورتیکواستروئیدها حتی بیشتر است.

علائم گلوکوم چیست؟

علائم و نشانه های گلوکوم زاویه باز و گلوکوم بسته زخم حاد کاملا متفاوت است:

علائم اولیه گلوکوم زاويه باز

بینایی محیطی به تدریج از بین می رود. این تقریبا همیشه در هر دو چشم تاثیر می گذارد.
در مراحل پیشرفته، بیمار دارای بینایی تونلی است.

علائم گلوکوم زاویه بسته

درد چشم، معمولا شدید است.
تاری دید.
درد چشم اغلب با حالت تهوع و گاهی استفراغ همراه است.
به نظر میرسد که چراغها در اطراف آنها روشنایی بیشتری دارند.
چشم های قرمز.
مشکلات ناگهانی و غیرمنتظره دید، به ویژه هنگامی که نور کم است.

درمان برای گلوکوم

درمان شامل بهبود جریان مایع از چشم، کاهش تولید آن یا هر دو:

قطره چشم برای گلوکوم

قطره چشم یک درمان رایج و موثر برای گلوکوم هستند.

در اکثر موارد، درمان اولیه برای گلوکوم شامل قطره چشم است.

برای دستیابی به بهترین نتایج و جلوگیری از عوارض جانبی نامطلوب، رعایت این موارد بسیار مهم است. بدین معنی است که به دقت دستورالعمل های دکتر را دنبال کنید.

نمونه هایی از پلان ها عبارتند از:

آنالوگ پروستاگلاندین
مهار کننده های کربن انیدراتا
عوامل کولینرژیک
مسدود کننده های بتا

عوارض جانبی چشمها شامل خارش، قرمزی، رشد مژه، تغییر رنگ چشم و گاهی اوقات جداسازی شبکیه و مشکل تنفس است. اگر قطره چشمها به اندازه کافی موثر نباشد، ممکن است یک مهارکننده کربنیک آنیدراز خوراکی تجویز کند.

عوارض جانبی قطره های چشم شامل خارش، قرمزی، رشد مژه، تغییر رنگ چشم و گاهی اوقات جداسازی شبکیه و مشکل تنفس است. اگر قطره چشمها به اندازه کافی موثر نباشد، ممکن است یک مهارکننده کربنیک آنیدراز خوراکی تجویز کند.

عوارض جانبی در هنگام غذا مصرف می شود. عوارض جانبی اولیه ممکن است شامل سوزش در انگشتان دست و پا و ادرار مکرر – با این وجود، بعد از چند روز آنها معمولا از بین می روند.

در مواردی که مصرف نوشیدنی های نوشیدنی، به مراتب کمتر است، احتمال ابتلا به بثورات، سنگ کلیه، درد معده، کاهش وزن، ناتوانی جنسی، خستگی و طعم عجیب و غریب وجود دارد.

جراحی برای گلوکوم

اگر داروها کار نکنند یا اگر بیمار آنها را تحمل نکند، مداخلات جراحی ممکن است یک گزینه باشد. هدف جراحی معمولا برای کاهش فشار داخل چشم است. نمونه هایی از جراحی عبارتند از:

تراکئولوپلاستی – یک پرتو لیزر برای دفع کانال های زهکشی اشباع شده استفاده می شود و باعث می شود که مایعات درون چشم برای تخلیه آن آسان تر شوند.
جراحی فیلتر (ویسکوکانالوستومی) – این ممکن است انجام شود اگر هیچ چیز دیگری کار نمی کند، از جمله جراحی لیزر. کانال های داخل چشم برای بهبود زهکشی مایع باز می شوند.
ایمپلنت زهکشی (ایمپلنت شانت آبجو) – این گزینه گاهی اوقات برای کودکان یا افراد مبتلا به گلوکوم ثانویه استفاده می شود. یک لوله کوچک سیلیکون به داخل چشم اضافه می شود تا به آن کمک کند که مایعات را بهتر تخلیه کند.

گلوکوم بستن زاویه حاد

گلوکوم بسته شدن زاویه حاد به عنوان یک اورژانس پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد. داروهای کاهش فشار به سرعت تزریق می شوند. یک روش لیزر معمولا انجام می شود که یک سوراخ کوچک در عنبیه ایجاد می کند، به طوری که مایعات می توانند به شبکه مشبک (سیستم تخلیه چشم) منتقل شوند. این روش ایریدوتومی نامیده می شود.

حتی اگر فقط یک چشم آسیب ببیند، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد هر دو را درمان کند، زیرا این نوع گلوکوم اغلب بر چشم دیگر نیز تاثیر می گذارد.