استفاده های درست و نادرست از داروهای جدید

برخی از داروهائی که در داروخانه ها با عطاری های روستا به فروش می رسد می تواند بسیار مفید : باشد. برخی دیگر ارزشی ندارد. همچنین گاهی وقتها مردم از بهترین داروها به روش غلطی استفاده می کنند و بدین ترتیب بیش از آنکه فابده برسانند زیان می رسانند. از داروها باید به روش درست استفاده کرد تا اثربخش باشند.

بسیاری از مردم از جمله بیشتر پزشکان و بهداشتيارها بیش از احتیاج دارو تجویز می کنند. و بدین سان سبب بیماری و مرگ و میر غیر ضروری می شوند.

در مصرف هر گونه داروئی همیشه خطراتی هست.

برخی از داروها بسیار خطرناك تر از داروهای دیگرند. متأسفانه گاهی مردم از داروهای بسیار خطرناک برای درمان بیماریهای خفیف استفاده می کنند. (من دیده ام که نوزادی به خاطر اینکه مادرش بك داروي خطرناك يعنی کلرامفنيكل جهت سرماخوردگی به او داده بود، در گذشت. هیچگاه از يك داروی خطرناک برای درمان یك بیماری خفیف استفاده نکنید.

راهنمائی هایی در مورد مصرف داروها

1. فقط وقتی که استفاده از دارو ضروری است از آن استفاده کنید.

٢. مصرف صحیح و موارد احتباط هر داروتی را که به کار می برید بشناسید.

٣. اطمینان حاصل کنید که مقدار لازم را مصرف می کنید.

4. اگر دارو اثری ندارد با ناراحتی هانی ایجاد می کند مصرف آن را متوقف کنید.
5. اگر شك دارید از راهنمائی بهداشت یار استفاده کنید.

توجه: برخی از بهداشتیاران و خیلی از بزشکان وقتی که دارونی لازم نیست تجویز می کنند، بیشتر به خاطر آنکه فکر می کنند بیماران انتظار دارو دارند و اگر برای شان تجویز نشود راضی نمی شوند. به پزشك یا بهداشنبار خود بگوئید که اگر به طور قطعی تجویز دارو لازم است آن را می خواهید. این کار هم صرفه جونی پول است و هم برای سلامتی شما بهتر است.

فقط زمانی از دارو استفاده کنید که مطمتن هستید لازم است و اطمینان دارید که چگونه از آن استفاده کنید.

خطرناک ترین مصرف نابجای داروها

در اینجا فهرستی از شایع ترین و خطرناكترین اشتباهاتی را که مردم در موقع مصرف داروهای جديد مرتکب می شوند می آوریم. مصرف نامناسب داروهای زیر سالیانه مرگ و میرهای زیادی را سبب میشود. دقت کنید.

1. کلرامفنیکل

مصرف شایع این دارو برای اسهال ساده و بیماریهای ملایم دیگر بی نهایت تأسف آور است، زیرا این دارو خطرناك است. از کلرامفنيكل فقط برای و درمان بیماری های بسیار شدید مثل حصبه استفاده کنید. هیچ گاه به نوزادان کلرامفنیکل ندهید.

۲.اکسی توکسین پیتو ایترین و ارگونوین

متأسفانه برخی از ماماها و قابله ها از این دارو برای تسریع زایمان با «تقویت» مادر به هنگام زایمان استفاده می کنند. این کار بسیار خطرناکی است و می تواند مادر با فرزند را بکشد. از این داروها فقط برای کنترول خونریزی را پس از تولد نوزاد استفاده کنید.

٣. تزریق هر گونه دارو

این عقیده شایع که تزریقات معمولا بهتر از داروهای خوراکی هستند. صحت ندارد. خیلی وقت ها داروهائی که خورده می شود به خوبی آمپول با بهتر از آن اثر می کند. همچنین بیشتر داروها به صورت تزریقی خطرناك تر از خوراکی هستند. استفاده از تزریقات باید بسیار محدود شود.

۴. پنی سیلین

پنی سیلین فقط روی برخی از عفونت ها اثر می کند. استفاده مکرر از پنی سیلین برای کوفنگی مفاصل، خونمردگی یا هرگونه درد یا تی اشتباه بزرگی است. قاعدنا جراحاتی که در آن پوست پاره نشده، حتی اگر زخم های وسیعی ایجاد شده باشد. خطر عفونت ندارند، در این حال نیازی نیست که آنها را با پنی سیلین یا هر آنتی بیوتیك دیگر درمان کنند.

برای بعضی افراد پنی سیلین خطرناك است. قبل از استفاده از آن از خطرات و احتیاط هائی که باید در نظر داشت اطلاع حاصل کنید.

۵. تزریق پنی سیلین با استرپتومایسین

از این داروها بیش از حد و غالبا در جهت غلط استفاده می کنند، از این داروها نباید برای سرماخوردگی استفاده کرد. به سه دلیل:

1. در رفع سرماخوردگی و آنفلوانزا مؤثر نیستند.

۲. می توانند ناراحتی های شدیدی را سبب شوند – گاهی اوقات کری و مرگ.

٣. مصرف بیش از حد آنها درمان سل یا بیماری های شدید دیگر او را مشکل می کند.

5. ویتامین B۱۲ و عصاره جگر

این داروها کم خونی با «ضعف» را درمان نمی کند مگر در موارد بسیار نادر. همچنین تزریق آنها خطراتی دارد. فقط هنگامی که بكه بهداشنبار پس از آزمایش خون آن را تجویز کند باید از آنها استفاده کرد. تقریبا در همه حالات کم خونی قرص های آهن فایده بیشتر دارند.

۷. ویتامین های دیگر

به عنوان يك قاعده کلی ویتامین ها را تزریق نکنید. تزریقات خطر بیشتری دارد، گران تر است و معمولا مؤثرتر از قرص هم نیست.

متأسفانه خیلی ها پول شان را برای شربت و داروهای تقویتی و الکسیر (اکسیر)هائی که حاوی ویتامین اند تلف می کنند. بسیاری از اینها فاقد ویتامین های مهم اند ولی حتی هنگامی که حاوی ویتامین اند عاقلانه تر است که به جای آنها مواد غذائی بهتر و بیشتری خرید مواد غذائی محافظ و سازنده بدن نظیر تخم مرغ، گوشت، میوه ها، سبزیها و غلات از نظر ویتامین و – مواد مغذی دیگر بسیار غنی هستند. غذای خوب دادن به شخص لاغر و ضعيف غالبا بسیار بیشتر از تجویز ویتامین ها و مکمل های غذائي به او کمک خواهد کرد.

کسی که خوب می خورد به ویتامین های اضافی نیاز ندارد.

۸. کلسیم

تزریق کلسیم در ورید می تواند بسیار خطرناك باشد. اگر بسیار آهسته تزریق نشود ممکن است شخص را بکشد. تزریق کلسیم در تقل گاهی اوقات عفونتها و آبه های بسیار شدیدی ایجاد می کند.

هیچ گاه بدون توصيه پزشك کلسیم تزریق نکنید.

توجه: در ایران و کشورهای دیگری که مردم مقدار زیادی سبزیجات می خورند با غذاهای دیگری که حاوی کلسیم است مانند شیر و لبنیات تزریق کلیم یا شربتهای مقوی کلسیم دار (که غالبا برای رشد کودك» با «تقویت تجویز می شود) کار نایجانی است. بدن تمام کلسیمی را که نیاز دارد از اینها می گیرد.

9. تغذیه «از راه سیاهرگ» (محلول های داخل وریدی)

در برخی مناطق اشخاصی که کمخون با بسیار ضعیف اند تا آخرین ریال پول خود را خرج يك لیتر محلول برای تزریق داخل ورید می کنند. آنها اعتقاد دارند که این کار آنها را قوی تر و خونشان را زیادتر می کند. اما اشتباه می کنند!

محلول داخل وریدی چیزی نیست به جز آب خالص حاوی مقداری قند با نمك. این محلول کمتر از يك قطعه شیرینی انرژی میدهد و سبب رقیق تر شدن خون می شود و نه زیادتر شدن آن، این محلول کومکی به درمان کم خونی تکرده و شخص ضعیف را قوی نمی کند.

همچنین اگر شخصی که خوب آموزش نیافته است محلول داخل وریدی را تزریق کند، خطر داخل شدن عفونت به خون هم در میان است. این امر سبب مرگ شخص می شود ا تزریق داخل وریدی فقط هنگامی که شخص نمی تواند از راه دهان چیزی بخورد یا هنگامی که آب بدنش به شدت از دست رفته است باید مورد استفاده قرار گیرد.

اگر بیمار می تواند بخورد به او یك لیتر آب با کمی قند و نمك بدهید. این محلول بهمان اندازه تزریق یك لیتر محلول داخل وریدی برایش مفید است.

برای افرادی که می توانند بخورند غذاهای مقوی بیش از هر نوع مایع داخل وریدی آنها را تقویت می کند.

اگر بیمار می تواند مایعات را بنوشد و فرو ببرد….

۱۰. ملين ها و مسهل ها

تجویز مسهل با ملین به نوزاد با کسی که خیلی ضعیف است یا دهیدراته شده (یعنی، خیلی از آب بدنش را از دست داده) یا شکم درد شدیدی دارد همیشه بسیار خطرناك است. متأسفانه اغلب مردم فکر می کنند که مسهل ها سلامتی را باز می گردانند با چیزهای بد را از بدن پاك می سازند. در فصل يك توضيح داده شده است که مسهل ها یا ملین های قوی تقریبا همیشه بیشتر ضرر دارند تا استفاده.

چه وقت نباید از داروها استفاده کرد

افراد بسیاری در مورد چیزهایی که نباید به هنگام استفاده از داروها انجام دهند با بخورند اعتقاداتی دارند. به همین دلیل ممکن است مصرف داروئی را که به آن احتیاج دارند متوقف کنند. در حقیقت هیچ دارویی تنها به خاطر اینکه با برخی غذاها خورده شده است آسیب وارد نمی آورد . چه گوشت باشد با فلفل، ماهی، مرکبات با غذاهای دیگر، ولی غذاهای حاوی چربی زیاد با ادویه می توانند ناراحتی های معده با روده را بدتر کنند. حال چه از دارونی استفاده بشود یا نشود. اگر شخصی با برخی از داروها الكل بخورد سبب بروز واکنش های بدی می شود.

بدون شك مواردی هست که بهتر است از برخی داروها استفاده نشود مانند موارد زیر:

١. زنان آبستن با مادرانی که به بچه شیر می دهند باید از مصرف داروهائی که مطلقا ضروری نیستند پرهیز کنند (با اینحال می توانند فرص های ویتامین دار یا آهن دار را بدون خطر مصرف کنند.)

۲. هنگام تجویز دارو برای نوزادان بسیار دقت کنید. هر وقت امکان دارد پیش از تجویز هرگونه دارو به دنبال پزشك بروید. دقت کنید که بیش از حد لازم دارو ندهید

٣. شخصی که پس از مصرف پنی سیلین، آمپی سیلین، سولفونامیدها با داروهای دیگر حساسیت نشان میدهد . مانند کهیر و خارش – هيچ گاه نباید آن دارو را در بقیه عمرش به کار برد زیرا خطرناك است.

۴. اشخاصی که دارای زخم معده یا اثنی عشر هستند یا ترش می کنند باید از خوردن داروهای حاوی آسپیرین اجتناب کنند.

5. داروهای مخصوصی هست که هنگامی که شما بیماری معینی دارید استفاده از آنها زیان آور یا خطرناك است. مثلا اشخاص مبتلا به هپاتیت التهاب کبد) را نباید با آنتی بیوتیكها با داروهای قوی دیگر درمان کرد. زیرا کبد آنها آسیب دیده است و احتمال زیادی هست که این داروها بدن را مسموم کنند.

۶. اشخاصی که دهیدراته شده اند (آب بدن شان کم شده است) با به بیماری کلیه ها دچارند در مورد داروهائی که مصرف می کنند باید به ویژه مراقب باشند. از داروتی که می تواند به بدن آسیب برساند هیچ گاه بیش از يك وعده خوراك به بیمار ندهید مگر اینکه شخص به طور طبیعی ادرار کند، مثلا اگر کودکی تب شدید دارد یا دهیدراته شده است بیش از يك وعده خوراك از آسپیرین ندهید تا این که شروع به ادرار کند. هیچگاه به شخصی که دهیدراته شده است سولفوناميد ندهید.