اجرا و سخنرانی
اجرا
اگر قرار باشد چیزی اشتباه از آب درآید اشتباه از آب در می آید.
قانون مورفی وقتی برای اجرا و سخنرانی آماده می شوید در بلند مدت خوش بین و در کوتاه مدت بدبین باشید باور داشته باشید که سخنرانی شما شگفت انگیز خواهد شد و مخاطبان آن را دوست خواهند داشت.
اما خودتان را برای خطاهای کوچک اشکالات فنی غیرمنتظره و دیگر مشکلاتی که ممکن است در روز اجرای شما به وجود آید آماده کنید.
وقتی برای سخنرانی خود برنامه ریزی می کنید سعی کنید هرگونه جزئیات کوچکی را مد نظر قرار دهید تا بتوانید از وقوع آن ها جلوگیری کرده یا در صورت وقوع آن ها را رفع کنید.
برای گیر نیفتادن در ترافیک زود از منزل خارج شوید کامپیوتر یا پروژکتور ال سی دی خود را پیش از سخنرانی بررسی کنید.
به سوالات غیرمنتظره و چالش برانگیزی که می توانید در طول سخنرانی بپرسید فکر کنید.
قبل از سخنرانی از خوردن غذاهای سنگین و نوشیدن قهوه خودداری کنید.
چون این خوراکی ها روی تارهای صوتی و سطح انرژی شما تاثیر گذارند.
نکاتی در مورد اجرا و سخنرانی
در اینجا به برخی نکات طلایی اشاره می کنیم که ارائه شما را بیش از پیش بهبود می دهد:
قبل از سخنرانی به خودآرامش دهید.به خاطر داشته باشید که با چند نفس عمیق ضربان قلب و انقباض عضلانی خود را کاهش دهید.
خود را پیدا کنید به آرامی شانه هایتان را به عقب چرخش دهید این کار قفسه سینه و گلو را باز می کند شانه ها را رها می کند تنش را کم می کند و اعتماد بنفس شما بیشتر به نظر می رسد.
با لبخند به مخاطب خود سلام کنید.حتی اگر موضوع سخنرانی کسب و کاری شما جدی باشد بازهم می توانید برای جلب توجه مخاطب و کسب اعتماد بنفس با لبخندی واقعی به مخاطبان سلام کنید.
در طوا سخنرانی خود عجله نکنید.به مخاطب برای درک و تحلیل مفاهیم و ایده های کلیدی فرصت دهید.
طوری صحبت کنید که همه صدای شما را بشنوند.تمرکز خود را بر شخصی بگذارید که دورترین فاصله را از شما دارد.بدین ترتیب سخنان شما توسط هرکسی که در سالن است به آسانی شنیده می شود.
همواره رو به مخاطب باشید.در سخنرانی هایی که پخش تصویر دارند از پشت کردن به مخاطب و نگاه کردن بیش از حد به اسلایدها اجتناب کنید.
مخاطب نقطه کانونی سخنرانی شما است.تصاویر فقط ابزاری برای انتقال پیام است.از طرف دیگر صحبت کردن رو به صفحه نمایش یا دیوار شنیدن صدای شما را برای مخاطب دشوار می کند.
ادامه نکات
با مخاطب صحبت کنید نه برای مخاطب.چندنفر از مخاطبان را که می شناسید پیدا کنید و تصور کنید که مستقیما برای آن ها صحبت می کنید.
نگاه خود را بین مخاطبان تقسیم کنید و با اعتماد بنفس بیشتری که بدست می آورید با مخاطبان ارتباط چشمی برقرار کنید.
توجه مخاطب را بخواهید.ظرف توجه یک شخص معمولی حدود۵- ۱۰ دقیقه است.وظیفه سخنران است که تمرکز مخاطب به سخنرانی را بوسیله گام صدا داستان گفتن پرسش کردن و زبان بدن حفظ کند.
دست ها را در جیب خود فرو نبرید.انگشتان خود را زیر کمربند قلاب نکنید یا در حین صحبت درگیرعوامل منحرف کننده حواس نشوید.
موضوعی را با عبارت های «خیلی سریع عرض کنم» «به طور خلاصه» یا کلماتی مشابه مطرح نکنید.
پیامی که مخاطب ناخودآگاه دریافت می کند این است که «این موضوع واقعا مهم یا مناسب نیست اما در هر صورت من قصد دارم آن را به شما تحمیل کنم»
هر پرسشی را تا حد امکان بطور مختصر و خلاصه پاسخ دهید ممکن است هرکسی به این پرسش خاص علاقمند نباشد.
مخاطب خود را تضعیف نکنید و دست کم نگیرید.حتی اگر شما در حوزه تخصصی خود کارشناسی بنام و معروف هستید بازهم استفاده از عباراتی مانند«این احتمالا برای شما جدید است» یا «شما احتمالا نمی دانید این چه معنایی دارد» کار درستی نیست مگر اینکه شما پیشگامانه خبری را که تا به حال هیچکس نشنیده است به اشتراک می گذارید.
سخن خود را به موقع تمام کنید.به ندرت افراد می خواهند به سخنان کسی گوش دهند که طولانی تر از حد انتظار صحبت می کند .
بنابراین وظیفه اشاره به زمان را به شخصی که می شناسید واگذار کنید تا زمانی که ده پنج و دو دقیقه وقت باقی مانده و زمانی که باید سخنرانی را تمام کنید به شما نشان دهد.
برگرفته از کتاب سخنرانی موفق
دیدگاهتان را بنویسید