آشنایی با ویتامین ث (c) و تاثیرات آن بر بدن

آشنایی با ویتامین (ث) (c) و تاثیرات آن بر بدن

ویتامین (ث) از جمله ویتامین هایی است که ساختمان شیمیایی آن شناخته شده و از نظر فرمولی ساده ترین ویتامین ها به شمار می آید. از همه ویتامین ها بی ثبات تر است  و به محض ماندن و جوشیدن تجزیه می گردد و خواص ویتامینی خود را از دست می دهد.

با اینکه از نظر نگهداری به علت بی ثبات بودنش مشکلاتی دارد، از نظر کمی و کیفی بیش از ویتامین های دیگر مورد نیاز انسان است، فقدان آن سبب اسکوروی می شود که در تاریخ پزشکی معروف است و به این علت بود که در قرن هجدهم خوردن مرکبات و انواع سبزی برای دریانوردان اجباری گردید.

ویتامین (ث)

در این بیماری دیواره عروق و لثه ها به علت آسیب پذیری قوام خود را از دست می دهد و خونریزی های مکرر در همه اندام ها را سبب می شود. همین طور کم شدن وزن و خستگی عضلانی و عصبی از نشانه های کمبود ویتامین (ث) و از علل بیماری های ناشی از آن است.

در هر جا که سبزی و میوه تازه مصرف نشود، بیماریی اسکوروی موجب تلفات می گردد. اگر این ویتامین به میزانی که بیش از نیاز بدن است مصرف شود، از راه کلیه ها دفع خواهد شد و هیچگونه آسیب برای بدن انسان به همراه نخواهد داشت. افراد در حال رشد و زنان شیرده به این ویتامین نیاز زیاد دارند.

ویتامین (ث)

ویتامین (ث) به حد وفور در کلیه ی میوه های تازه، به ویژه در توت فرنگی و مرکبات یافت می شود. ده دانه توت فرنگی متوسط و یک لیوان آب پرتقال قریب صد میلی گرم ویتامین (ث) دارد.

همه ی میوه ها هر یک به نسبتی ویتامین دارند و اغلب ترشی میوه ها مربوط به ویتامین (ث) و اسید اسکوربیک آن است، ولی گاهی در بعضی از میوه ها مثل لیمو شیرین که بیش از لیمو ترش ویتامین دارد، این ترشی محسوس نیست. از سبزی ها گل کلم، اسفناج، تره، شاهی، گوجه فرنگی، سیب زمینی و لوبیا حاوی ویتامین (ث)، آن هم به مقدار فراوان است.

باید دانست که انبار کردن میوه ها نیز از ویتامین (ث) آن می کاهد، به ویژه اگر خشک شود و یا به صورت کنسرو درآید، ویتامین (ث) به میزان مورد نیاز به همراه نخواهد داشت.

ویتامین (ث)

ویتامین (ث) در بسیاری از فعل و انفعال های شیمیایی بدن عهده دار نقشی است که آن را (اکسیداسیون) می نامند و منظور از به کار بردن این اصطلاح آن است که «یون هیدروژن» به ماده داده یا گرفته شود و اهمیت فیزیولوژیک آن بسیار چشمگیر است نیاز بدن یک فرد بالغ به ویتامین (ث) قریبا ۷۰ تا ۷۵ میلی گرم در روز است، اخیرا یک دانشمند آمریکایی اظهار داشته است که زیاد مصرف کردن ویتامین (ث) به صورت دارو موجب بروز اختلال در عدسی چشم (بیماری کاتاراکت) می گردد.