آشنایی با راههای درمانی کمردرد مزمن

درمان کمردرد مزمن

درمان کمردرد مزمن ممکن است شامل برنامه ورزشی خاص، دارو درمانی یا به ندرت جراحی شود. این مهم است که به تشخیص پزشک خود درباره بیماری قبل از تصمیم گیری در مورد درمان مناسب توجه داشته باشیم.

تشخیص پزشک

بطور کلی با انجام معاینات کلینیکی می توان علت بیماری را تشخیص داد اما گاهی اوقات ممکن است آزمایش های دیگری هم لازم باشد.

تاریخچه پزشکی شما

برای پزشک شما، مهمترین بخش از تشخیص ناراحتی کمر شما این است که از شما پرسیده شود درد دقیقا چطور شروع شده و از آن موقع چه اتفاقی افتاده است و البته همراه با مشخصه های پزشکی دیگر که حائز اهمیت است. شما بعد از آن از نظر فیزیکی معاینه خواهید شد و ممکن است این کار درست همان چیزی باشد که لازم است.

آزمایشات خون

همان طور که در قبل دیدیم، بیشتر کمردردها یک علت مکانیکی دارند بنابراین نتایج آزمایشات خون طبیعی و عادی هستند. اگر چه چنین آزمایشاتی در موقع تحقیق در مورد التهابات احتمالی و سایر دلایل کمردرد مفید هستند. بخصوص التهاب و چسبندگی مفاصل ستون فقرات همراه با نوع خاصی از گلبول سفید خون بنام HLA_B27 است. اگر این حالت نباشد وقتی نتیجه آزمایش خون شما داده میشود، بسیار بعید است که این ناراحتی را داشته باشید. اگر چه نتیجه آزمایش خونی که وجود HLA _ B27 را نشان می دهد، اثبات نمی کند که شما مبتلا به التهاب و چسبندگی مفاصل ستون فقرات هستید. چرا که این نوع گلبول سفید تقریبا در ۸ درصد از افراد سالمی که این شرایط را ندارند یافت میشود.

عکسبرداری با اشعه ایکس

تعداد بسیار زیادی عکسبرداری با اشعه ایکس از ستون فقرات انجام می شود اما بیشتر آنها غیر ضروری هستند. تنها افرادی که واقعا به آنها احتیاج دارند آنهایی هستند که دچار کمردرد شدید می باشند و با درمانهای ساده بهبود نیافته اند و آنهایی که ناراحتی های پیچیده ای دارند باید از عکسبرداری های غیر ضروری پیشگیری کنند. چرا که هر کدام از آنها در معرض تشعشع هر چند جزئی قرار می گیرند.

رادیکولوگرافی (ریشه نگاری)

وقتی به عکسبرداری از ستون فقرات نگاه میکنیم در حقیقت سایه های استخوان ها را مطالعه می کنیم و این بدین معنی است که ما بافت های نرم مثل اعصاب و دیسک های بین ستون فقرات را نمی توانیم ببینیم. در یک را دیکولوگرام (میلوگرام’، نوار نخاعی) رنگی که مات و تیره است در عکسبرداری، به ستون فقرات تزریق می شود. وقتی یک دیسک شکسته می شود، ستون رنگی به جایی که دیسک به ستون فقرات فشار وارد می کند متمایل می شود بطوریکه محل دقیق دیسک آسیب دیده را می توان روی عکسبرداری مشخص کرد.

سی تی اسکن

سی تی به معنای توموگرافی کامپیتوری می باشد. سی تی اسکن پزشکان را قادر می سازد که از عکسبرداری با اشعه ایکس برای به وضوح دیدن ساختارهای داخلی ستون مهره ها استفاده کنند. بخصوص طرح کلی و خطوط اصلی داخل ساختارهای استخوانی از این طریق توسط پزشک معاینه خواهد شد و برخی از جزئیات مربوط به دیسک ها را می توان دید.

عکسبرداری از طریق انعکاس صوت مغناطیسی

MRI  ام. آر. آی شامل استفاده از مناطق مغناطیسی قوی است تا فقط استفاده از اشعه ایکس و بخصوص برای مطالعه اعصاب، رباطها و دیسک های بین ساختارهای استخوانی بسیار خوب است.

محدودیت های سی تی و ام. آر. آی

این شیوه های عکسبرداری به تدریج و در طیف وسیعی در دسترس قرار دارند اگر چه همیشه واضح و مشخص نیست که چه کسی در واقع از اسکن شدن در این روشها سود می برد. به طوریکه با عکسبرداری توسط اشعه ایکس از کمر، تغییراتی که آن اغلب نمایان می سازد با نشانه های بیماری ارتباط بسیار کمی دارند.

درمان های غیر دارویی

اینکه چطور کمردردهای مزمن درمان می شود بستگی دارد به اینکه آیا آن بعلت ناراحتی های مکانیکی ایجاد می شود . که شایع ترین نوع است و یا بعلت نابهنجاریهای دیگر ایجاد میشود.

مراقبت از کمر خود

فعالیت فیزیکی برای افرادی که کمر درد مزمن دارند خوب است. شما باید سعی کنید فعال باشید و نرمش کنید. اگر چه شما حتما باید اقدامات احتیاطی را نیز در نظر بگیرید. باید مراقب باشید، برای مثال از فشار بیش از حد روی کمر خود جلوگیری کنید و از وضعیت بدنی خود موقع ایستادن، نشستن و بلند کردن اشیاء آگاه باشید. اینکه شما بارهای سنگین را بلند کنید، کار شاقی انجام نداده اید.

فیزیوتراپی

در عرض چند سال گذشته دیدگاههای مختلف در مورد درمان به طور چشمگیری تغییر کرده است. ما اکنون به نقش اصلی فیزیوتراپها که دوباره به حرکت واداشتن و رساندن هرچه سریعتر بیماران به سطح طبیعی فعالیت است، ایمان داریم. این مهم است که اگر درد کمرتان بیشتر از چند هفته باقی ماند و در خطر مزمن شدن بود به یک فیزیوتراپ مراجعه کنید. فیزیوتراپ به شما آموزش خواهد داد که چطور کمرتان حرکت می کند، چه مشکلاتی می تواند ایجاد شود و چطور از کمر خود در برابر فشارهای بیش از حد مراقبت کنید و در ضمن نرمش هایی را که هدفشان بازگرداندن تحرک طبیعی شما است آموزش میدهد بطوری که بتوانید فعالیت خود را دوباره بطور طبیعی شروع کنید. برنامه نرمش باید با نیازهای فردی شما سازگار باشد و شامل نرمشهایی باشد که به تقویت ماهیچه های کمر و شکم و همچنین انحنا استخوان لگن خاصره شما کمک کند.

گاهی اوقات فیزیوتراپ اشکال مختلفی از حرارت و گرما را بکار می برد مثل استفاده از یک لامپ مادون قرمز یا دیاترمی موج کوتاه، گاهی اوقات سرما استفاده میکند مثل کیسه های یخ یا اسپره های خنک کننده، مافوق صوت یا ماساژ. چنین درمانهایی ناراحتیهای دراز مدت را بهبود نمی بخشد اما می تواند بی نهایت آرامبخش و تسکین دهنده باشد. ارزش ویژه آنها اغلب بعنوان یک اقدام مقدماتی برای سایر اشکال درمان مثل نرمش می باشد. در غیر این صورت بسیار دردناک خواهند بود. کشش مثل بسیاری از درمانها برای کمردرد از زمان های قدیم استفاده می شده است. همان طور که روی تخت مخصوص کشش دراز کشیدهاید طوری که یک کمربند هم دور قفسه سینه اتان و دیگری دور لگن تان قرار دارد، دو قسمت از بدن شما به آرامی جدا از یکدیگر کشیده می شوند. هدف از این کار، کشیدن مفصل های آسیب دیده و آرام کردن فشار روی اعصاب آسیب دیده است که البته در آن لحظه کمک می کند اما ارزش دراز مدت آن غیر قابل پیش بینی است و استفاده آن در حال ممنوع شدن است. ارزش ندارد برای خریدن هر وسیله گران جهت انجام این گونه کششها در خانه به فروشگاهها هجوم ببرید .

ورزش

انواع بسیار مختلفی از نرمشها برای افراد دارای کمردرد مزمن وجود دارد و انتخاب آن به ماهیت و مشکل خاص شما بستگی دارد. برخی نرمش ها ممکن است به یک نوع خاصی از کمردرد کمک کند اما نوع دیگر را بدتر کند. بنابراین در طرح برنامه ورزشی خود دقت کنید. شما باید ابتدا در این مورد با فیزیوتراپ خود مشورت کنید. انواع مختلف نرمشها شامل همان هایی می شود که در قبل شرح داده شده و هدفش کشش ماهیچه های کمر و شکم است که بنام ورزشهای ایزومتریک معروف است، البته نرمش هایی که حرکات کمر را بهبود می بخشد.

ورزش های مربوط به کمر درد مزمن

 یک برنامه ساده و صحیح ورزشی باید به شیوه ای انجام شود که ورزشها به تدریج بیشتر و پیشرفته تر شود. ابتدا ورزشهای ذیل را یک یا دو بار انجام دهید سپس به تدریج تا ۶ بار در روز مطابق با آنچه که کمرتان اجازه میدهد آن را افزایش دهید. برای بیشتر افراد، اشکال مختلفی از ورزش لازم است اما این ورزشها باید فقط تحت نظر یک فیزیوتراپ انجام شود زیرا بعضی از آنها می توانند انواع بدتری از کمردردها را ایجاد کنند. البته بیشتر از همه به مشکلات مربوط به هر شخص بستگی دارد.

ورزش شماره ۱: بصورت طاق باز به پشت روی زمین دراز بکشید. پاهای خود را صاف نگه دارید و هر کدام از پاشنه های پای خود را یکی بعد از دیگری به ترتیب بلند کنید بطوریکه فقط از کف زمین جدا باشد. تکرار کنید.

ورزش شماره ۲: بصورت طاق باز به پشت روی زمین دراز بکشید. یک بالش زیر سر خود بگذارید. بازوهای خود را جمع کنید. سرتان را بلند کنید و شانه هایتان را فقط از کف زمین جدا نمایند سپس به صورت اول (به پشت و طاق باز) دراز کشیده عضلات خود را شل کنید – تکرار کنید.

ورزش شماره ۳: بصورت طاق باز به پشت روی زمین دراز بکشید. ماهیچه های شکم خود را منقبض کرده و کمر خود را به زمین بچسبانید، سپس عضلات خود را شل کنید – تکرار کنید.

ورزش شماره ۴: بصورت طاق باز به پشت دراز بکشید. طوری که دستانتان به پهلو چسبیده باشد. یکی از دستهایتان را چسبیده به پهلو به سمت زانوهایتان به صورت صاف بکشید و این عمل را با طرف دیگر بدنتان تکرار کنید.

ورزش ماره ۵: مرحله اول: بصورت طاق باز به پشت روی زمین دراز بکشید. زانوهایتان را خم کنید طوریکه پاهایتان روی زمین بصورت صاف باشد.

مرحله دوم: باسن خود را از زمین جدا کرده در این حالت ماهیچه های شکم خود را منقبض کنید و کمرتان را صاف نگه دارید. تکرار کنید.

ورزش شماره ۶: روی شکم دراز کشیده سپس دستان خود را روی زمین گذاشته و خود را بلند کنید طوری که دست خود را به زمین فشار میدهید اما کمر خود را صاف نگه دارید.

ورزش شماره ۷: مرحله اول: روی هر چهار دست و پایتان زانو بزنید و کمر خود را رو به بالا خم کنید، درست حالتی مثل پل زدن.

مرحله دوم: حالا کمر خود را به داخل فرو ببرید سپس آن را صاف کرده و دوباره تکرار کنید.

وزش شماره ۸: مرحله اول: در کنار یک دیوار صاف بایستید بطوری که کمر شما حالت خمیدگی طبیعی خود را داشته باشد.

مرحله دوم: ماهیچه های شکم خود را جمع کنید بطوری که کمرتان به دیوار بچسبد سپس به حالت اول بازگردید و تکرار کنید . این موضوع اهمیت دارد که از هر ورزشی که درد را ناگهان تشدید میکند دوری کنیم. بهتر است یک تعداد مشخصی ورزش انجام دهیم و هر روز آن را به تدریج افزایش دهیم.

ورزش

مردان ورزشکار باید فعال باشند و هر چه زودتر بعد از یک دوره درد شدید به ورزش بازگردند. ورزشهای صحیح اینها هستند: پیاده روی، شنا، دوچرخه سواری. ورزشهای برخوردی مثل راگ بی خطرناک هستند، همین طور حرکات ناگهانی و شدید کمر می تواند بهبود تدریجی را چندین هفته به تعویق بیاندازند.

تحرک و کنترل

اگر درد کمر به علت جابه جایی مکانیکی یکی از مفاصل یا دیسک ها  ایجاد شده بنابراین باید سعی کنیم با کنترل ستون فقرات همه چیز را درست سر جای خود بگذاریم. این فرضیه ای است که شالوده اصلی شیوه های مختلف تحرک و کنترل را تشکیل می دهد.

روش های بسیار متفاوت و گسترده ای وجود دارد که توسط فیزیوتراپ ها، استخوان درمانگرها، دست ورزها، پزشکان و جراحان استخوان به کار گرفته می شود. بعضی از دست ورزان نیروهایی را روی مهره های ستون فقرات به طور مستقیم اعمال میکنند در حالی که دیگران از شانه ها و لگن بعنوان اهرم استفاده میکنند. هیچ توافقی بین پزشکان مختلف در رابطه با این مورد که چه نوع دست ورزی مفید است و فواید مربوط به این نوع درمانها چیست وجود ندارد. شنا یکی از بهترین و صحیح ترین شکل از ورزش مربوط به ناراحتی کمر است . دست ورزی می تواند بهبود شما را از یک مرحله حاد کمردرد تسریع بخشد، اما بعید است به معنای واقعی برای کمردرد مزمن مفید باشد، در مجموعه دست ورزی به نظر می رسد که صحیح باشد اگر چه تعداد کمی هم وجود دارند که ممکن است باعث بدتر شدن کمردرد شوند. وقتی دست ورزی تحت داروی بیهوشی انجام شود خطر بسیار کمی در مورد اسیب عصبی وجود دارد. نیست.