سلفی بازها اختلال روانی دارند

 سلفی بازها اختلال روانی دارند

سلفی بازها در اکثر مواقع گوشی به دست گرفته اند. اگر به طور دائم تلفن همراهتان را در دست گرفته اید و مدام در حال عکس گرفتن از چهره خود هستید احتمالا از اختلال روانی سلفیتیس رنج می برید.

 کلمه سلفی وقتی در سال ۲۰۱۳ وارد فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد شد معلوم بود که ماندگار خواهد شد. با اینکه افراد پرتره خودشان را قرن‌هاست که نقاشی می کنند و یا از خودشان عکس می‌گیرند اما سلفی های سریع و فوری در زندگی معاصر فراگیر شده است.

 حالا سوالی پیش می آید که چه زمانی گرفتن یک عکس ساده و سرگرم کننده برای سلفی بازها تبدیل به یک اختلال روانی و یا وسواس می‌شود؟

 کلمه سلفیتیس درواقع به مفهوم وسواس سلفی گرفتن بوده و نوعی اختلالات روانی شناخته می شود که به وسیله انجمن روانپزشکی آمریکا معرفی شده است. شاید در ابتدا به نظر شما این بیماری سلفی بازها یک شوخی به نظر برسد اما در این زمینه تحقیقات واقعی انجام شده و مقاله ای که به تازگی از دو محقق در مجله بین المللی اعتیاد و سلامت روانی منتشر شده نشان می‌دهد که این  بیماری واقعی است.

 در بررسی رفتار بیش از ۶۰۰ دانشجوی هندی بیماری سیفلیس را به سه سطح حاد و مزمن و مرزی تقسیم‌بندی کردند آنها برای انجام این کار مقیاس رفتار صحیحی را ابتدا ایجاد کرده که به چند زیر شاخه نشان دهنده علت های سلفی گرفتن تقسیم می‌شود.

  عوامل بیماری سلفیتیس برای سلفی بازها

 *عامل اول: ارتقای محیط

 می توانم با سلفی بیشتر خودم را در محیط ابراز کنم.

 با گرفتن سلفی درباره مناسبت ها و تجربیات هم میتوانم خاطره بهتری را فراهم کنم.

 با گرفتن سلفی حال خوبی به من دست می‌دهد تا بتوانم از محیط لذت ببرم.

 برای ایجاد خاطرات آینده ام سلفی می گیرم.

 *عامل دوم: رقابت اجتماعی

 با استفاده از ابزارهای ویرایش گر عکس باعث می‌شود تا سلفی های من بهتر از دیگران به نظر برسد.

 من با انتشار سلفی های فراوانی از خودم سبب می‌شوم تا لایک و کامنت بیشتری را در رسانه‌های اجتماعی به دست بیاورم.

 سلفی بازها با گرفتن سلفی های مختلف موقعیت اجتماعی خود را افزایش می دهند.

 با به اشتراک گذاشتن صفی هایم رقابت سالمی را با دوستان و همکارانم ایجاد می کنم.

 *عامل سوم: جلب توجه

 زمانی که در برنامه های اجتماعی سلفی  منتشر می کنم احساس می کنم محبوب تر هستم.

 انتظار دارم دوستانم مرا با پست کردن سلفی هایم ارزیابی کنند.

 سلفی بازها در شبکه های اجتماعی با اشتراک گذاری سلفی‌های خود هم توجه زیادی را کسب می کنند.

 *عامل چهارم: تعدیل خلق و خو

 با گرفتن سلفی، سلفی بازها فوراً حالشان عوض می شود.

می توانم به وسیله سلفی گرفتن استرس خود را کاهش دهم

من با گرفتن سلفی های بیشتر شادتر می شوم و سبب می گردد خلق و خوی من بهتر گردد.

 *عامل پنجم: اعتماد به نفس

با گرفتن سلفی اعتماد به نفس بیشتری را پیدا می کنم.

 احساس مثبت ‌تری را درباره خودم، زمانی که سلفی می گیرم پیدا می کنم.

 سلفی بازها سلفی می گیرند و شخصی آنها را نگاه می کنند تا اعتماد به نفسشان بیشتر شود.

 *عامل ششم: انطباق اجتماعی و اختلال روانی

 در گروه دوستان و همکارانم با پست کردن سلفی هایم عضو قوی تری می شوم.

 سلفی بازها زمانی که سلفی نمی گیرند احساس می‌کنند که از گروه همتایانشان جدا افتاده اند.

 پذیرش بیشتری را از گروه همتایان زمانی که سلفی می گیرم و در شبکه های اجتماعی پست می کنم نسبت به خودم کسب می نمایم.

 حال اگر به هر یک از موارد بالای ۱ تا ۵ امتیاز دهید( کاملا مخالف یک و کاملا موافق ۵ )و سپس امتیازات را جمع کنید هرچه مجموع امتیاز تان بیشتر باشد نوع شدیدتری از سلفیتیس را دارید.