از من بپرس فرهنگی

منیژه حکمت در گفتو گویی به انتقاد از جو حاکم در سینمای ایران پرداخته و درباره وزیر جدید ارشاد نیز صحبت به میان آورده است.با ما همراه باشید.

منیژه حکمت کارگردان و تهیه کننده سینمای ایران در گفت‌ و گو با فریدون جیرانی در برنامه «سی و پنج» با انتقاد از وضعیت مدیریتی سینمای ایران گفت:

یکی از خواسته‌ های مهم این است که مشاوران مدیران سینمایی تغییر کنند. سال‌هاست که افراد ثابت و مشخصی به عنوان مشاور حضور دارند و دائما همه چیز به شکل دایره‌ ای تکرار می‌ شود. دستاورد این افرادی که چندین سمت دارند چه بوده است؟

منیژه حکمت در گفت‌ و گو با فریدون جیرانی با انتقاد از وجود شورای پروانه ساخت، می‌ گوید که بعد از 40 سال فیلمسازی هنوز برخی افراد می‌ خواهند سینماگران را نصیحت کنند و بگویند که آنها چه فیلمی را باید بسازند یا نسازند.

کارگردان فیلم سه زن درباره وزیر جدید ارشاد نیز صحبت کرد و گفت:

در حال حاضر اصلا برایم اهمیتی ندارد که چه کسی سکاندار خواهد شد. در سال‌ های گذشته ما سعی می‌ کردیم به هر نحو مطالبات و خواسته‌ هایمان را به گوش سکاندار برسانیم و می‌ خواستیم که نگاه عاقلانه‌ ای به کلیت سینما وجود داشته باشد. این نگاه عاقلانه و توزیع منابع مالی به صورت عادلانه اتفاق نیفتاده و نخواهد افتاد.

وی درباره شرایط بد برخی از سینماگران افزود:

تعداد زیادی از سینماگران شرایط سختی را می‌ گذرانند و این مسئله خودی و غیرخودی را یک جایی باید تمام کنند. تعداد معدودی که همیشه هستند اگر مشاوران خوبی بودند بر این روند تاثیر مثبت می‌ گذاشتند و شرایط را تغییر می دانند. بنابراین برایم اهمیتی ندارد که چه کسی وزیر و معاون وزیر باشد. کسی که مدیر من می‌ شود باید از من حمایت کند و من در کنار او احساس امنیت کنم اما متاسفانه رفتارهای برعکس می‌ بینیم. آنها بازدارنده هستند و اگر بخواهی حرکتی را آغاز کنی تمام سلول‌های مغزشان را به کار می‌ گیرند تا راه‌ هایی پیدا کنند برای اینکه بازدارنده باشند و نگذارند حرکت کنی که این مسئله اصلا مناسب سبنمای ایران نیست.

منیژه حکمت درباره ماجرای فیلم جدید خود به گفت و گو پرداخت:

از آنجا که می دانستم فارابی و دولت هیچ کمک به من نمی‌ کنند تا فیلم جدیدم را بسازم، با یک سرمایه‌ گذار خصوصی کار را آغاز کردم. در این شرایط و در آغاز کار یکی از مدیران دولتی از سرمایه‌ گذار فیلم من خواسته که به ساخت این فیلم کمک نکند و فیلم من در آغاز راه متوقف شد. من این مسئله را به آقای حیدریان و وزیر گفتم. آقای حیدریان خیلی ناراحت شدند و خیلی دلسوزی کردند اما به آن مدیر پست دیگری داده شد و در حال حاضر در جای دیگری مغول به کار است.

کارگردان فیلم “زندان زنان” جزو طرفداران دولت روحانی بود اما در حال حاضر از منتقدانه جدی دولت روحانی می باشد,درباره موضوع پرحاشیه بودجه فیلم های دولتی در بنیاد فارابی نقد وارد کرد و گفت:

مدیران اگر تمایل ندارند به صورت عمومی اعلام شود لااقل به اهالی سینما بگویند که چه اتفاقی برای منابع مالی افتاده و مثلا طی سال های گذشته چه کسانی چه مبالغی را از فارابی وام گرفته‌ اند. کسانی هستند که هم در این دولت و هم در دولت قبلی از منابع و امکانات بهره برده‌ اند، باید معلوم شود که اینها چه کسانی هستند اما متاسفانه هیچ کس جرات نمی‌ کند وارد این قضیه شود. در پشت پرده اتفاقاتی می‌ افتد که باورکردنی نیست و تا به حال همه وزرا گفته‌ اند در راستای شفاف‌ سازی مسائل مربوط به سینما اقدام خواهند کرد، اما در عمل هیچوقت این امر صورت نگرفته است.

منیژه حکمت درباره انتظاراتش از وزیر جدید چنین گفت:

اولین چیزی که در ۴ سال پیش رو باید اتفاق بیفتد همین شفاف‌ سازی است مبنی بر اینکه امکانات چگونه و به چه دلیل در اختیار چه کسانی قرار گرفته است. قدم دوم شوراهای نظارتی است. شورای پروانه نمایش باید باشد اما در مورد شورای پروانه ساخت آیا پس از ۴۰ سال فیلم سازی لازم است که کسانی بنشینند مدام ما را نصیحت کنند و بگویند ما بهتر می‌ فهمیم، بهتر می‌ دانیم که شما چه چیزی را باید بسازید و چه چیزی را نسازید؟ یعنی بعد از چندین سال ما نمی دانیم و نمی فهمیم چه چیزی را باید بسازیم؟

وی در ادامه گفت: یکی دیگر از خواسته‌ های مهم این است که مشاوران مدیران سینمایی تغییر کنند, سال‌هاست که افراد ثابت و مشخصی به عنوان مشاور حضور دارند و دائما همه چیز به شکل دایره‌ ای تکرار می‌ شود. دستاورد این افرادی که چندین سمت دارند چه بوده است؟ ما ادعای جوان‌ گرایی داریم اما چرا در ساختارهای مدیریتی جوانان جایگاهی ندارند و مدیران و مشاوران سال‌ هاست که در پست‌های متعدد حضور دارند؟ زمانی که نسل جدید در جایگاه سینماگر بایستد، رفتارش شبیه رفتار ما نیست و پذیرای شرایط مشابه امروز نخواهد بود.امیدوارم این مشکلات هر چه زود تر حل شود.

وی درباره فیلم نامه هایی که توسط شورای فیلنامه رد می شود افزود:

من اطلاع دارم که شورای فیلمنامه بسیاری از فیلمنامه‌ها را نخوانده کنار می‌ گذارد و می‌ گوید اینها دردسرساز هستند. دغدغه اصلی ما سینماگران مسائلی مثل  مشکل معیشت مردم و ناهنجاری‌ ها و بحران‌ های اجتماعی می باشد اما اجازه فعالیت در این زمینه‌ ها را نداریم.تا زمانی که یک مشکلی بیان نشود و به تصویر کشیده نشود,راه حلی برای آن وجود نخواهد داشت.