از من بپرس فرهنگی

25 فیلم برتر قرن 21 به انتخاب جی هوبرمن

به گزارش از من بپرس، جی هوبرمن، منتقد سرشناس سینما به جریان انتخاب فیلم های برتر قرن بیست و یک پیوسته که توسط نیویورک تایمز به راه افتاده است.

جی هوبرمن که این فهرست را در سایتش معرفی کرده، درخواست های سینما دوستان را انگیزه خود از این کار دانسته و با اعلام اینکه خیلی وقت است هر فیلمی را تماشا نمی کند، گفته: این فهرست از «بهترین‌ ها» در واقع شامل آثاری می ‌شود که من خیلی دوست دارم و چند بار دیدن ‌شان مرا خو‌شحال می‌کند و فکر می‌ کنم از آزمون زمان هم سربلند خارج خواهند شد.

البته هوبرمن یک پایان باز برای فهرستآاثار منتخبش در نظر گرفته. با این استدلال که حتماً فیلم ‌هایی فراموش شده ‌اند یا از این فهرست جا مانده ‌اند که خب این طبیعت چنین بازی ‌های هیولاگونی است!!

هوبرمن 69 ساله که از دهه 1970 میلادی به عنوان منتقد فیلم فعالیت دارد، اذعان کرده که از سال ۲۰۱۱ به این طرف در جشنواره فیلم کن حاضر نشده است. این می تواند نشانه ای باشد از اعتراض این منتقد به فاصله فیلم های ساخته شده در سالیان اخیر با آثار دهه های طلایی سینما که مربوط به اوایل اختراع این صنعت نوپا بود.

سال های فترت سینما

در واقع از دهه های شصت و هفتاد میلادی بود که با تغییر سیستم تولید و بازنشستگی بسیاری از بزرگان سینمای جهان، آثار سینمایی خوب نایاب شدند. به جز تک و توک فیلم هایی که سالی یکی دو بار عرضه می شدند، سینما را در آمریکا تکنیسین ها و کمپانی های اسباب سازی و کمیک بوک و در اروپا روان شناسان فرویدی و همجنس بازان و روشنفکرهای عبوس به تسخیر خود درآوردند.

فیلمسازان از مدرسه های سینمایی فارغ التحصیل شده به سینما وارد شدند و به فیلم ها به عنوان برگه های امتحانی نگاه می کردند که باید آنچه را یاد گرفته اند بر روی آن پیاده کنند.

کافی است برای اثبات این حرف، فیلمسازی مانند برایان دی پالما را که عشقش به هیچکاک معروف است با خود هیچکاک مقایسه کنید تا به تفاوت و شکاف عظیم بین این دو پی ببرید.

یا لارس فون تریه را با اینگماربرگمن مقایسه کنید. هر چند در فهرست جی هوبرمن به عنوان منتقدی که سلیقه اش به اروپایی ها نزدیک است، از فون تریه فیلم دیده می شود؛ اما خوشبختانه در فهرست او اثری از میشائیل هانکه نیست!!

از اینگمار برگمن، فیلمساز بزرگ سوئدی نقل می کنند که: نسل اول فیلمسازان زندگی می کردند و فیلم می ساختند. نسل بعدی فیلم های آنها را نیز می دیدند و فیلم می ساختند. نسل بعد از آن فقط فیلم های قبل را می دیدند و فیلم می ساختند و فیلمسازان امروزی نه زندگی می کنند و نه فیلم های قبلی ها را می بینند!!

به هر ترتیب، فهرست انتخابی جی هوبرمن آثاری از یازده کارگردان، یک کمپانی تولید فیلم آکادمیک که به‌ ترتیب بانی تولید سه فیلم بوده است، هشت فیلم دیگر که به ‌ترتیب ذکر شده اند و چهار فیلم آخر که صرفاً به صورت الفبایی مرتب شده‌ اند.

فیم های یازده فیلم ساز انتخابی عبارتند از:

کریسچن مارکلِی: ساعت

لارس فون تریر: داگویلغ ملانکولیا (و هیچ‌ کدام از دیگر فیلم ‌هایش)

هو شیائو شین: آدم‌ کش؛ پرواز بادکنک قرمز

ژان ‌لوک گدار: در ستایش عشقغ وداع با زبان

دیوید کراننبرگ: عنکبوت؛ تاریخچه خشونت؛ قول ‌های شرقی؛ شیوه خطرناک

دیوید لینچ: جاده مالهالند؛ امپراتوری درون

کن جیکوبز: در جست ‌و جوی پادشاه میمون؛ مهمانان (و دیگر آثار)

کریستی پویو: مرگ آقای لازارسکو؛ سپیده ‌دم

شانتال آکرمن: نه یک فیلم خانگی؛ در بند (با فرض اینکه سال ۲۰۰۰ هم بخشی از این قرن باشد.)

پل تامس اندرسن: استاد؛ خون به ‌پا می ‌شود

کاترین بیگلو: قفسه رنج؛ سی دقیقه پس از نیمه ‌شب

آلفونسو کوارون: جاذبه؛ فرزندان بشر

سه فیلم کمپانی Sensory Ethnology Lab: لویاتان؛ ماناکامانا؛ پارک مردم

هشت فیلم به ترتیب:

مورد عجیب آنجلیکا؛ ساخته مانوئل دی اولیویه را

جسم پینه ‌ای؛ ساخته مایکل اسنو

West of the Tracks  ساخته وانگ بینگ

کارلوس؛ ساخته اولیویه آسایاس

چ؛ ساخته استیون سودربرگ

ده؛ ساخته عباس کیارستمی

کشتی روسی؛ ساخته الکساندر ساخاروف

جهان؛ ساخته جیا ژانکه

چهار فیلم آخر که به ترتیب حروف الفبای انگلیسی فهرست شده اند:

همشهری چهار؛ ساخته لورا پویترس

روز شب روز شب؛ ساخته یولیا لوکتف

روزی روزگاری در آناتولی؛ ساخته نوری بیلگه جیلان

وال ای؛ ساخته اندرو استنتن