از من بپرس فرهنگی

تقلید اروپاییان از اصول ادیسون در ساخت فیلم و اختراع دستگاه های مختلف

اروپاییان وقتی که اصول ساختمان کینتوسکوپ ادیسون را شناختند مستقیما به سوی تاباندن فیلمهایشان برپرده ای وسیع پیش رفتند. در امریکا هم مخترعین دیگری مانند یوجین لاوست ،لاثام ها، جین اوروآ، توماسارمات، و چارلز جنکین در همین هنگام مشغول ساختن ماشینهایی برای تاباندن حلقه های کینتوسکوپ برپرده بودند. در طی سال 1895 نمونه ی دستگاههایشان در بوستون و نیویورک و شیکاگو و اتلانتا به نمایش گذاشته شد.
فقط خود ادیسون بود که وارد میدان نمی شد. وقتی که نسبتا دیر به فکر مسئله تاباندن عکس افتاد (به طور ی که محاکمات ناگوار بعدی نشان داد) از کشفیات لوروآ ولاثام ازادانه استفاده کرد و ویتاسکوپ ارمات را که از گردش یک (هشت پر)برای ثبات نگاهداشتن موقتی فیلم درجلوی سوراخ پروژکتور استفاده می کرد.

پیدایش رقیب دستگاه ادیسون

به کاربرد با وجود این تا 23 اوریل 1896 هنوز ادیسون برای عرضه کردن کینتوسکوپ جدید خود به غموم حاضر نبود. ان روز جزء برنامه ی تماشاگران به کار انداخت .چندماه بعد سخت ترین رقیب دستگاه ادیسون در تماشاخانه همرشتاینزاولیمپیا شروع به کار کرد. و در ظرف یکسال در همه شهرهای بزرک اروپا و امریکا فیلمهای مختلف نمایش داده شد.

فیلم های اولیه اروپایی

نکته عجیب و درعین حال مهمی که باید در اولین فیلمهای در قاره اروپا وامریکا ملاحظه کرد، این است که در اروپا لومیر و پاته و گومون وغیره استقبالشان از حرکت اصولا به خاطر نفس حرکت بود. از هر چیز متحرکی عکسبرداری می کردند، عمله ای که دیواری را خراب می کرد کارگردانی که از کارخانه بیرون می امدند و طفلی که در باغ صبحانه می خورد. از همه ی اینها فیلم بر می داشتند. فیلمبردارانشان هر جا که بودند مناظری مانند حوادث خیابانها رقصهای بومی ومحلی، وسان لشکریان بر می داشتند.
فهرست اولین فیلمهای اروپایی پر است از فیلمهای “مستند” و “خبری” که هیچ یک بیش از یک دقیقه طول نمی کشد .ولی علاقه شدید به دنیای اطراف در همه انها منعکس است. ازطرف دیگر در امریکا موضوع فیلمها بیشتر “مهیج” بود. مانند قطار امپراتوری ی قطار الماسسیاه که پیچی را دور می زدند وخروشان به سوی دوربین می اید، و مسابقات مشت زنی و جنگ خروس یا پروفسور ساندو که عضلاتش را منقبض می کند و یا انی اوکلی که با تفنگ تیر اندازیمی کند، و حتی نمایشهای کوتاه نیز در این فیلمها اهمیت داشت.

برگرفته از کتاب تاریخ سینما نویسنده:ارتور نایت ، ترجمه:نجف دریا بندری