اگر تا به حال قاعدگی طبیعی داشته اید و ناگهان قطع شده است، شما دچار آمنوره ثانویه هستند. علل احتمالی آمنوره ثانويه:
اگر تا به حال قاعدگی نداشته اید و سنتان کمتر از ۱۶، ۱۷ سال است ممکن است پزشک صبر کند تا به بلوغ برسید. اما در صورتی که سن شما بیش از ۱۷ سال است، معمولا باید بررسی ها را آغاز کرد. اگر بیش از حد ورزش می کنید و خیلی لاغر هستید، ممکن است پزشک از شما بخواهد که فعالیت خود را کمتر کنید و سعی کنید مقداری وزنتان را زیاد کنید. شاید هم درمان بی اشتهایی عصبی لازم باشد. اگر پزشک شما مشکوک به اختلالات هورمونی باشد ممکن است آزمایش، دارو و یا هورمونهای جایگزین را تجویز کند. به ندرت نیاز به انجام عمل جراحی، برای برداشتن بافت اضافی و با ترمیم اختلال ساختاری، وجود دارد. درمان آمنوره به علت آن بستگی دارد.
اگر شما استرس زیادی را تحمل می کنید، شناسایی و حذف عوامل استرس زا ممکن است باعث آغاز مجدد عادت ماهیانه شود. اگر وزنتان کم است، شاید لازم باشد که وزن خود را افزایش دهید. اگر تشخیص داده شد که آمنوره شما به علت مشکلی، مثل کیست تخمدان است، پس از درمان آن ممکن است عادت ماهیانه آغاز شود. اگر قاعدگی عقب افتاده شما به علت شروع یائسگی باشد، احتمالا پزشک هورمون طبیعی با استروژن تجویز خواهد کرد. اضافه وزن هم می تواند از عوامل آمنوره ثانویه باشد. پس کاهش وژن می تواند دوباره قاعدگی را منظم کند.
قاعدگی دردناک که بیشتر آن را به عنوان کرامپهای قاعدگی می شناسیم، مسأله بسیار شایعی است. هر ماه از هر ۲ خانم یک نفر دچار قاعدگی دردناک می شود و از هر ۴ زن یک نفر درد بسیار شدیدی دارد که ناچار است در محل کار یا مدرسه حاضر نشود.
قاعدگی های دردناک معمولا کاملا طبیعی هستند ولی گاهی ممکن است نشانه ای از:
هر ماه با تخریب و ریزش پوشش رحم در زمان قاعدگی، هورمون هایی به نام پروستاگلندین ها آزاد می شوند. این هورمون ها باعث انقباض عضلات رحم می شوند تا سلولهای پوششی از رحم خارج شوند. همین عضلات مسئول بیرون راندن جنین در هنگام زایمان هستند و قدرت زیادی دارند. حالا متوجه می شویم چرا کرامپهای قاعدگی تا این اندازه آزار دهنده هستند.
زنانی که دچار کرامپهای شدید می شوند، در زمان قاعدگی پروستاگلندین موجود در خونشان بیشتر است. برای تسکین درد این کرامپها، احتمالا پزشک شما داروهای مهار کننده پروستاگلندين مثل ایبوپروفن را تجویز می کند. اگر این داروها ۳ الی ۴ روز قبل از آغاز عادت ماهیانه مصرف شوند، اثر بهتری دارند، زیرا از ساخته شدن پروستاگلندین ها جلوگیری می کنند، داروهای انتخابی دیگر، قرصهای ضدبارداری هستند که نیخمک گذاری را متوقف کرده و مقدار پروستاگلندین خون را کاهش می دهند.
بعضی از درمان های طبیعی شامل:
دست مشت شده با انگشتان خود را در طول مهره های تحتانی (کمر) حرکت دهید.
اگر دردهای قاعدگی در ناحیه کمر شما ایجاد می شوند، سعی کنید روزانه مدتی را صاف بنشینید تا عضلات کمرتان تقویت شوند. ورزش های منظم مداوم و شنا عضلات را شل میکنند که باعث کاهش تنش و ناراحتی می شود و به این ترتیب تسکین پیدا می کنید.
اگر خونریزی قاعدگی به اندازه ای باشد که حداقل یک نوار بهداشتی یا تامپون در عرض یک ساعت را کاملا مرطوب کند و این مساله چندین ساعت متوالی ادامه داشته باشد (با فرض اینکه خونریزی به طور غیر طبیعی طولانی با شدید باشد) علت های زیر باید بررسی شوند:
در یک سیکل طبیعی قاعدگی، تعادلی بین استروژن و پروژسترون وجود دارد تا تولید رگهای خونی و بافت ها را در پوشش داخلی رحم تنظیم کنند.
ممکن است خونریزی نامنظم یا بسیار شدید در زمانهایی که عدم تعادل بین سطوح استروژن و پروژسترون وجود دارد و آندومتر به ساخت و ساز خود ادامه می دهد ، ایجاد گردد، بنابراین زمانی که این پوشش دچار ریزش شود، خونریزی از حالت معمولی شدیدتر می شود. خونریزی شدید و غیر طبیعی در دوران نوجوانی یا هنگام نزدیک شدن به یائسگی شایع تر است، زیرا عدم تعادل هورمونی در این دوران بیشتر است. سایر علل خونریزی نامنظم که شیوع کمتری دارند:
با وجود اینکه عادت ماهیانه زنان از نظر طول مدت و شدت یکسان نمی باشد، راههای زیادی برای تشخیص خونریزی غیر عادی وجود دارد.
در صورت مواجهه با موارد زیر حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید:
زمانی که به پزشک مراجعه می کنید، باید به سؤالاتی در مورد سلامت گذشته و نحوه خونریزیتان پاسخ دهید، پزشک معاینه لگن و پاپ اسمیر را برای یافتن علت خونریزی شدید انجام خواهد داد. همچنین ممکن است آزمایشهای خون، ادرار و مدفوع برای بررسی دستگاه گوارش و ادراری درخواست شود. در صورت لزوم تست حاملگی هم درخواست خواهد شد. ممکن است پزشک بخشی از بافت آندومتر رحم را برای آزمایش خارج کند و با تست های مربوط به تخمک گذاری را انجام دهد. همچنین بررسی می کند که آیا مبتلا به بیماری های مقاربتی هستید یا نه.
کم کردن چربی غذا، ورزش و رژیم گیاهخواری می تواند به میزان زیادی دردهای قاعدگی را کاهش دهد. بر اساس یافته های پژوهشگران، شاید لازم باشد سونوگرافی لگن هم انجام شود تا احتمال مسائلی مانند فیبروئیدهای پولیپ ها، کینهای تخمدان و حتی بدخیمی ها رد شود. پزشک می تواند بیماری های زمینه ای را که علت خونریزی شدید هستند، درمان کند. اگر عدم تعادل هورمونی علت خونریزی باشد، پزشک ممکن است درمانهای هورمونی یا غیر هورمونی را برای حل مشکل پیشنهاد کند.
با وجودی که سرطان از علل شایع خونریزی شدید نیت، خانمهایی که بیش از ۳۵ سال سن دارند و خونریزی شدید از رحم دارند، باید از دیوارة ا رحم بیوپسی (نمونه برداری) انجام دهند تا استمال سرطان رد شود.
به عنوان یک اصل، هر دختر با خانمی که دچار خونریزی های واژینال به طور غیر منتظره و نامنظم می شود، باید به پزشک مراجعه کند. نمونه هایی از خونریزی های غیر طبیعی واژینال:
– دیدن لکه های خون در فاصله بين قاعدگی ها
– خونریزی های شدیدی که در آنها نوار بهداشتی با تامپون در عرض یکساعت کامة مرطوب شوند و این مسئله چندین ساعت ادامه باید.
– خونریزی واژینال، اگر چند هفته طول بکشد
خونریزی پس از مقاربت
خونریزی غیر طبیعی نیز ممکن است با سن و مصرف داروهای هورمونی ارتباط داشته باشد.
– خانمهایی که بائسه نشده اند: لکه بینی خفیف دو سه روز قبل از قاعدگی طبیعی است و اصلا نگران کننده نیست.
– آغاز قرص های ضدبارداری: شاید در طی چند ماه اول گاهگاهی لکه بینی وجود داشته باشد.
– زنان یائسه و با نزدیک به یائسگی که هورمونهای جایگزین را به صورت دوره ای در یافت می کنند: اگر استروژن به همراه پروژسترون ۱۰ الى ۱۲ روز در ماه مصرف شود، امکان دارد ۲-۳ روز پس از قطع پروژستین، خونریزی ایجاد شود که کاملا قابل پیش بینی است. اگر هر گونه خونریزی واژینال غیر از این خونریزی پیش بینی شده در زمان قطع دارو مشاهده کردید، به پزشک خود مراجعه کنید.
زنان یائسه یا نزدیک به یائسگی که درمان هورمون جایگزینی مداوم (HRT) دریافت می نمایند: اگر شما ترکیبی از استروژن و پروژستین را با دوز کم، به صورت روزانه مصرف می نمایید، نباید لکه بینی داشته باشید. اگر لکه بینی داشتید به پزشک مراجعه کنید.
با وجودی که با شروع مصرف مداوم هورمونها، چندین ماه طول می کشد تا لکه بینی نامنظم برطرف شود، ۸۰ درصد از زنان پس از ۱۲ ماه هیچگونه لکه بینی نخواهند داشت.
اگر شما خونریزی نامنظم و غیر طبیعی دارید باید از پزشک خود وقت ملاقات بگیرید؛ آنگاه یادداشت کنید که خونریزی شما چه زمانهایی از ماه اتفاق می افتد.
مشخص کنید خونریزی شما از واژن است با از مقعد. اگر قرص های ضدباروری با هورمونهای جایگزینی مصرف می کنید، از دستورات پزشک خود پیروی نمایید و بالاخره اگر باردار هستند و دچار خونریزی واژن می شوید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید.
همه ما گاهی اوقات بی حوصله و بداخلاق می شویم. بسیاری از خانمها، حدود یک هفته قبل از عادت ماهیانه دچار حالت های ناراحت کننده ای می شوند، که هر ماه تکرار می شود.
سندرم پیش قاعدگی: (PMS) به تغییرات جسمانی و رفتاری اطلاق می شود که عده ای از خانمها حدود یک هفته قبل از عادت ماهیانه به آن دچار می شوند.
این تغییرات در بسیاری از موارد شامل: خستگی، تنش، و زود بر انگیخته شدن است.
امروزه محققان بر این باورند که: FMS و ضعپنی جسمانی با علائم خاص است که به طور مشخص در هر سیکل ماهیانه تکرار می شود. این وضعیت معمولا یک هفته تا ۱۰ روز طول می کشد.
عملا هر خانمی در دوران زندگی اش حداقل یک بار علائم PMS را تجربه می کند. (بین ۱۰٪ تا ۵۰% خانمها در آمریکا به طور منظم دچار آن می شوند.)
PMS معمولا تا حدود ۲۵ الی ۳۰ سالگی در خانمها ظاهر نمی شود که برای دخترهای جوان خوشحال کننده است زیرا خودشان به اندازه کافی با استرس و تغییرات شدید هورمونی مواجه هستید.
زنانی که بیشتر دچار PMS می شوند، کسانی هستند که تغییر اساسی در مورمون های بدن آنان (مثل زایمان، سقط خود به خودی با عمدی) بوجود می آید. همچنین خانمهایی که استفاده از قرص های ضدبارداری را قطع می کنند، ممکن است تا زمانی که تعادل هورمونهایشان بر فرار شود، افزایش علائم PMS را داشته باشند.
علائم PMS در همه زنان یکسان نیست. در حدود ۵ تا ۱۰ درصد از زنان، این علایم آنقدر شدید است که باید به پزشک مراجعه کنند.
علائم PMS معمولا ۷ تا ۱۰ روز قبل از شروع عادت ماهیانه آغاز می شود که معمولا شامل موارد زیر است:
تعداد کمی از زنان ممکن است دچار حالت های زیر شوند:
محققان تئوری های متفاوتی را برای توضیح PMS مطرح کرده اند. در گذشته بیشتر محققین اعتقاد داشتند که عدم تعادل هورمونی، نظیر تولید بیش از اندازه هورمون استروژن، باعث بروز علائم PMS می شود. ولی بیشتر زنان در اواسط دوره جنسی خود – یعنی زمانی که سطح استروژن به اوج خود می رسد. این علائم را ندارند. در مطالعات انجام شده اخيره نقش هورمون واحدي مثل: استروژن، پروژسترون، تستوسترون و با پرولاکتین را در ایجاد PMS رد کرده اند. در عوض دانشمندان در حال بررسی احتمالات زیر هستند.
اگر فکر می کنید که علائم PMS در شما وجود دارد، اولین اقدام مراجعه به پزشک متخصص و انجام معاینه کامل از بدن است. با این کار علت های جسمانی و روانی دیگر کنار گذاشته می شود. اگر معلوم شد که شما سالم هستید، اقدامات بعدی به تصمیم شما بستگی دارد. هیچ آزمایش خون ساده ای وجود ندارد که PMS را شناسایی کند. ولی اگر شما به مدت ۲ ماه هر روز علائم موجود در خودتان را یادداشت کنید، به تشخیص کمک کرده اید. زمان شروع و پایان عادت ماهیانه را در یک تقویم یادداشت کنید. هر شب علایمی از PMS را که در طول آن روز داشته اید، در دفترچه یادداشت کنید. اکنون پزشک معالجنان می تواند با استفاده از این نوشته ها به تشخیص قطعی برسد و برنامه درمانی را انتخاب کند.
اگر دچار PMS هستید، با تغییر در روش زندگیتان می توانید علائم را بهبود ببخشید:
اگر نمی توانید استراحت کافی داشته باشید. برنامه های منظم خواب را اجرا کنید. با رفتن به رختخواب و بیدار شدن در یک زمان مشخص هر روز، حتی در تعطیلات پایان هفته، می بینید که راحت تر و به اندازه کافی استراحت می کنید.
داروها می توانند در کنترل علائم PMS مفید باشند. دو گروه از داروهایی که توسط پزشکان تجویز می شوند – داروهای هورمونی (شامل قرص های ضدبارداری) و داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب هستند.
مطالعات جدید انجام شده در دانشگاه پنسیلوانیا، مؤثر بودن هورمونها مثل پروژسترون را زیر سؤال برده است و نشان داده که از نظر درمان PMS ارجحیتی به دار و نماها ندارند.
داروهای ضد اضطراب در کاهش علایم مؤثر هستند. در حالی که این داروها در برخی خانمهای دچار PMS، تسکین دهنده هستند، می تواند اعتیاد آور هم باشند. به همین دلیل، در زمان درمان PMS، معمولا دارو را هر ماه، ۵ تا 1 روز قبل از عادت ماهیانه تجویز می کنند. تحت این شرایط، خطر اعتیاد زایی خیلی کمتر می شود.
جدید ترین دسته داروهای ضد اضطراب (مهار کننده اختصاصی باز جذب سروتونین) شامل پروزاک ( Prozac) زولوفت (Zoloft) و پاکسیل تقريبا بطور گسترده ای مورد مطالعه قرار گرفته اند و نشان داده شده است که در درمان علائم FMS بسیار مؤثر هستند. این دارو ها ستون اصلی درمان هستند و میزان ناقل عصبی سروتونین را در مغز افزایش می دهند.
در بیمارانی که علائم آنها بیشتر نفخ و یا سایر نشانه های احتباس آب است، مصرف مقدار کمی از دارو ۵ تا ۷ روز قبل از عادت ماهیانه می تواند کاملا مفید باشد.
مصرف روزانه مکمل های کلسیم، علایم سندرم پیش قاعدگی را بیش از ۵۰٪ کم میکند (بر اساس یافته های متخصصین بیمارستان روزولت در نیویورک).
سرطان پستان شایع ترین نوع سرطان های زنانه در میان آمریکایی هاست و پس از…
ترشحات مهبل (بلغم یا ماده چرك مانند که از مهبل خارج می شود) همه زنها…
دستگاه یا مجاری ادراری عامل خروج مواد زاند از خون و دفع آنها به شکل…
بعضی مادران و پدران فرزندان زیادی می خواهند. در حالی که بسیاری از فرزندان در…
دوراندیشی های دیگر در مورد رابطه جنسی دکتر یا یکی از کارکنان بیمار درباره ی…
شروع ورزش در ابتدا، هر نوع برنامه ورزش که برای اکتون یا حتی آینده در…