حاملگی چگونه آغاز می شود

با نزدیکی زن و مرد، میلیونها سلول جنسی مرد که در مایعی لزج و شیری رنگ شناورند پس از انزال در عمق واژن زیر دهانه رحم جمع می شود. در هر سانتیمتر مكعب منی تقریبا ۱۲۰-۶۰ و گاهی تا ۴۰۰ میلیون اسپرماتوزوئید شناورند. پس از آنکه اسپرم ها وارد واژن شدند مقدار زیادی از آنها از بین می روند با این وجود مقدار کثیری نیز از دهانه رحم به داخل رحم و به لوله رحم می روند. از میلیونها اسپرماتوزوئیدی که خود را در لوله رحم به تخمک رسانده اند تنها یکی قادر است به وسیله ترشح موادی خاص مقاومت غشاء تخمک را در هم شکسته و وارد هسته مرکزی شود.

پس از دخول، غشاء كلفتی دور تخمک بارور شده ایجاد می شود و از هجوم و ورود اسپرماتوزوئیدهای دیگر جلوگیری می کند. در این صورت تخمه مرد و نخمک زن در هم آمیخته و از این زمان حاملگی آغاز می شود.

اسپرماتوزوئید قدرت باروری خود را ۲۴-۱۲ ساعت می تواند حفظ کند همین طور یک تخمک نیز پس از تخمک گذاری فقط برای ۱۲ – ۲۴ ساعت قابلیت بارور شدن دارد. هرگاه عمل نزدیکی در موقعی مناسب انجام شود عمل لقاح صورت می پذیرد. تخمک بارور شده در همان ساعت اولیه تقسیم سلولی اش شروع می شود. تخم و تخمک بارور شده برای ادامه حیات و تکامل احتیاج به بستری که در مخاط رحم آماده شده است دارند. انتقال تخم به وسیله حرکات ریتمیک و ماری شکل لوله رحم و جنبش موجی مژه های مخاط تسهیل می شود. تخم معمولا ۷-۳ روز این راه را طی می کند و بعد از حدود ۲۱ روز پس از آخرین قاعدگی خود را به داخل رحم می رساند. حفره ای که در تخمدان، قبلا حامل تخمک بود بر اثر حاملگی تبدیل به محفظه زرد رنگی بنام جسم زرد که وظیفه تولید هورمون پروژسترون، را بر عهده دارد می شود. از طرف دیگر هورمون جنسی دیگر زنانه استروژن به مقدار زیاد تولید می شود.

بعد از لانه گزینی تخم در فاصله میان تخم و دیواره رحم تشکیلاتی بنام جفت به وجود می آورد که وظیفه تغذيه جئين از چهارمین هفته حاملگی را بر عهده دارد.

جفت جسمی اسفنجی شکل است که دارای ساختمان شبکه ای است که شبکه های آن از دو گردش خون تشکیل شده است در یکی خون جنینی و در دیگری خون مادر در جریان است. د : رابطه بین جفت و بچه از طریق بند ناف انجام گرفته که در هنگام زایمان ۵۰ سانتیمتر می شود. پس از تولد بچه، جفت نیز از راه واژن به بیرون کشیده می شود و دفع می گردد.

خانم هایی که در سنین باروری بسر می برند حداقل ماهانه پک تخمک توسط یکی از تخمدانها آزاد شده و برای باروری و لقاح آماده می شود. در آقایان نیز سلول های منی ساز بیضه ها اسپرماتوزوئید تولید میکند. سپس اسپرماتوزولبدها با مایعی جهت ایجاد مئی مخلوط می شوند که در هنگام انزال ترشح می شود. وقتی اسپرم بیضه را ترک کرد پس از بارور شدن در اپیدیدیم در پی نزدیکی به داخل واژن ریخته می شود، در محیط اسیدی واژن اکثر اسپرماتوزوئیدها از بین می روند فقط تعدادی از طریق جسم رحم به لوله ها هدایت می شوند. مدت زمان زندگی اسپرم بین ۳-۲ روز و تخمک ۱ روز است. چنان که یک اسپرم با تخمک آزاد شده ملاقات کند تخمک بارور شده و هسته های اولیه حاملگی ریخته و با جایگزینی تخمک بارور شده در سطح دیواره داخلی رحم حاملگی آغاز می شود. اگر حاملگی اتفاق نیافتد حدود دو هفته بعد از آزاد شدن تخمک قاعدگی آغاز می شود و یک دوره جدید ماهانه شکل می گیرد. سیکل طبیعی ماهانه ۲۸ روز است. حاملگی ارتباط نزدیکی با نظم قاعدگی دارد اگر قاعدگی منظم باشد تقریبا در تمام دوره های تخمک گذاری احتمال حاملگی وجود دارد. به طور کلی حاملگی بعد از سن ۵۰ سالگی برای زنها بسیار نادر است.

علائم حاملگی

از همان آغاز آبستی یکسری تغییرات مهم و لازم در بدن زن صورت می پذیرد. یکی از اولین علائم حاملگی بند آمدن خون عادت ماهانه است اگر چه همیشه چنین نیست و علل دیگری موجب بند آمدن عادت ماهانه می شود. در آغاز بارداری زن گاهی چون روزهای پیش از قاعدگی در زیر شکم خود احساس سنگینی می کند. ترشحات مهبل زیاد و رنگ مخاط مهبل و فرج تیره تر می شود. پستانها بزرگتر و حساس تر و ترک آنها نیزتر می شود. همین طور هاله شپړه رنگی پیرامون آنها را فرا می گیرد، درجه حرارت بدن در دوران حاملگی افزایش یافته و معمولا تا چند ماه به این شکل باقی می ماند تغییرات پوستی به شکل لکه های تیره در پیشانی، گونه و کلا در صورت پیدا می شود رنگ بعضی از نقاط بدن مخصوصا قسمت ناف سطح شکم نیز نپره تر مي شود. در زیر شکم ترک های پوستی مشخصی ایجاد شده و آن ناحیه یک حالت دورنگ پیدا میکند، تهوع، افسردگی، زود رنجی، بی حالی، خواب آلودگی، عصبانیت استفراغ، رنگ پریدگی و کم اشتهایی و در بعضی موارد سردرد و سرگیجه از علائم رایج حاملگی است.

بهداشت و تغذیه در دوران حاملگی

سلامتی و بهداشت در دوران بارداری از اهمیت زیادی برخوردار است. هر روز برای تغذیه، جئين آنچه را نیاز دارد از بدن مادر میگیرد. در دوران آبستنی باید به مسئله تغذية مادر توجه کافی مبذول داشت. استفاده از لبنیات مخصوصا شیر و همین طور مصرف میوه می تواند در سلامتی مادر و جنین مؤثر باشد.

در دوران بارداری زمانی که وزن زن طبیعی است غذاهای کالری را باید کمتر مصرف شود تا اضافه وزن به وجود نیاید، مقدار کالری لازم برای زنان حامله بعد از ۴ ماهگی بطور متوسط ۴۳۰۰ کالری است، ویتامین ها و پروتئین، کلسیم، ید و آهن از مواد ضروری دیگری هستند که باید به مقدار کافی به بدن زن برسد و این مهم مقدر نمی شود مگر با یک برنامه غذایی مناسب در دوران حاملگی هیچ گاه نباید بدون تجویز پزشک دارویی مصرف شود. بدیهی است با مراجعه به پزشک در صورت نیاز دارو تجویز می شود. در دوران حاملگی در نظافت بدنه باید پیش از زمان دیگر دقت شود. پوست بدن در این دوران احتیاج بیشتری به تنفسی دارد تمرین های مخصوص تنفسی برای تأمین مقدار لازم اکسیژن جفت و جئين اهمت دارد. استحمام و شستن با آب ولرم و شستشوی اندام تناسلی خارجی کمک موثری اسسته برای پوست با بشاش تر و نرم تر شود. به استراحت و ورزشهای سبک ریتمیک چون ژیمناستیک برای تأمین سلامتی زن در این دوران مثبت می باشد. با ورزش مخصوص دوران حاملگی می توان از بروز با کاهش بعضی دردهای کمر که بر اثر اضافه وزن و فشار و خستگی ماهیچه های پشت به وجود می آید جلوگیری کرد.

نکته ضروری دیگری که باید یادآور شد مراجعه مرتب به پزشک است. در دوران حاملگی باید زن حامله تحت نظر دائمی پزشک قرار داشته باشد به این منظور ضروری است که حداقل هر ماه یک بار به پزشک متخصص مراجعه شود.

برنامه ریزی برای بچه دار شدن

زوجین باید برای بچه دار شدن، فاکتورهای بسیاری را در نظر گیرند، عواملی چون شرایط و موقعیت زندگی، سن زن و شوهرة سلامتی، موقعیت اجتماعی و اقتصادی، علایق، تمایلات و بسیاری موارد دیگر، زوج های جوان بهتر است قبل از اینکه بچه دار شوند برای استحکام روابط بین خود و همین طور برپایی یک زندگی قابل قبول تلاش کنند و سپس با به وجود آمدن شرایط مناسب با در نظر گرفتن کلیه جوانب بچه دار شوند، در اوایل زندگی معمولا مسائل پیچیده بسیاری وجود دارد که باید روشن شود و پس از رسیدن به یک دیدگاه مشترک آبستنی می تواند سنجیده باشد. سن مناسب برای بچه دار شدن نزد خانمها از ۳۰-۲۲ سالگی است. دختر ممکن است خیلی زود بعد از بلوغ بتواند تولید مثل کند. لیکن این امر هیچ گاه نمی تواند موجب آمادگی او برای حاملگی، زایمان و مسائل بعدی آن شود.

زایمان بعد از ۳۰ سالگی از نظر پزشکی درست نیست و سس والدین، موقعیت اقتصادی، فرهنگ و موقعیت اجتماعی و روانی و غیره می توانند در تعداد فرزند اثر داشته باشند. امروزه با توجه به ازدیاد نفوس و مشکلات عدیده دیگر اکثر روان شناسان، پزشکان و کارشناسان مسائل خانوادگی داشتن دو فرزند را معفول دانسمئه و پیشنهاد می دهند.

آمیزش جنسی در زمان بارداری و قاعدگی

در مورد آمیزش جنسی در زمان حاملگی نظریات مختلفی وجود دارد. عده ای عقیده دارند که باید فورا پس از حاملگی و حتی ماههای اولیه شیردهی از مقاربت خودداری کرد، و برخی دیگر تظرشان عکس این می باشد و اعتقاد دارند که می توان تا ماههای آخر حاملگی نزدیکی انجام داد و برخی دیگر نظری ہسیتابین ارائه می دهند. برقراری روابط جنسی در زمان حاملگی از پیچیدگی خاصی برخوردار است و به همین دلیل قواعد خاص خودش را طلب می کند. در دوران حاملگی برخی تغییرات جسمانی، از قبیل کوتاهتر شدن واژن و کم شدن عمق آن و همین طور رشد بچه و بالا آمدن شکم و احتمال صدمه دیدن زهدان، زایمان پیش رس و یا عفونت مهبل ورحم عامل هایی هستند که موجب می شود در این مورد توجه بیشتری صورت گیرد. با این وجود طبق نظر کارشناسان اگر در امر ایسی مشکلی پیش نیاید و طبق روال طبیعی پیش رود تا ۳ ماه قبل از زایمان می توان با رعایت شرایطی نزدیکی انجام داد.

۱- در هنگام نزدیکی به هیچ وجه نباید بر روی شکم زن قشار وارد شود.

۲- شیوه نزدیکی باید به نحوی باشد که برای زن مناسب باشد.

۳- نزدیکی جنسی با ملایمت انجام شود.

بعد از زایمان و تولد بچه بهتر است برای حداقل ۲ ماه از رابطه جنسی خودداری شود. تا اندامهای تولید مثل و اندامهای داخلی مرتبط با زایمان به حالت طبیعی باز گردد.

اما در زمان قاعدگی بسیاری اعتقاد دارند که به دلایل بهداشتی بهتر است نزدیکی صورت نگیرد. ولی برخی دیگر عقیدهای مخالف دارند و معتقدند که با رعایت یکسری اصول بهداشتی عمل نزدیکی ایرادی ندارد.