آشنایی با اقوام ایرانی

مردم کشور ایران مانند سایر کشورها از چند قوم تشکیل شده اند تمام این اقوام به لهجه های مختلف فارسی صحبت می کنند و برخی گویش مخصوص به خود را دارند.تمام این قومیت ها در کنار یکدیگر زندگی کرده و همه خود را ایرانی می دانند.یکی از نشانه های فرهنگی در مناطق مختلف جهان و ایران لباس های محلی است.این لباس ها با توجه به آب و هوای مناطق ازتنوع رنگ و شکل برخوردار بوده و مردمان هر منطقه از گذشته های دور دارای پوشش کامل بوده اند.در بسیاری از کشورها مردمانی زندگی می کنند که در یک جا ساکن نیستند و با تغییر وضعیت آب و هوا در زمان های مختلفی از سال به شهرهای دیگری کوچ می کنند که در کشور ما به این مردمان کوچ نشین می گویند مردمان کوچ نشین در شهرهای مختلفی زندگی می کنند و هر شهر از ایل های مختلفی تشکیل شده است بعضی از مردمان کوچ نشین از ایل بختیاری بوده و برخی دیگر از ایل قشقایی و یا عمارلو خراسان و هرکدام شیوه ی زندگی و زبان خود را دارند.

بحث و گفتگو

از کودکان بپرسید که اهل چه شهری هستید؟ و آیا در خانه به زبان دیگری صحبت می کنند؟مانند زبان ترکی لری کردی گیلکی و یا عربی؟و آیا دوستانی از اقوام دیگر دارند که به زبان دیگری هم صحبت کنند؟ برای آن ها توضیح دهید که به مردم عرب ساکن سواحل جنوب که می توان بسیاری از ویژگیهای فارس ها را در آن ها دید بندری می گویند.مردان عرب لباسی بلند و سنتی می پوشند و زنان آن ها پوششی روی صورت های خود می گذارند که روینده نامیده می شود و اکثر عرب های ایران هنوز به زبان عربی تکلم می کنند به مردمان ترک منطقه ی شمال خراسان ترکمن گفته وبه مردمان ترک زبان منطقه ی آذربایجان هم آذری می گویند.

مشاهده ی عینی

هر قوم ایلی که در ایران زندگی می کند لباس مخصوص خود را دارد می توان از عکس های موجود برای توضیح بیشتر و کسب اطلاعات بیشتر استفاده کرد.تن پوش زنان و مردان آذربایجان بالباس مردمان شمال تفاوت بسیاری دارد.حتی لباس مردم اصفهان متفاوت بوده ودر قدیم مردان از پیراهن های نخی سفیدرنگ جلیقه ی کوتاه مشکی و شلوار مشکی گشاد استفاده می کردند و زنان اصفهانی نیز شلوارهای نخی سفیدی می پوشیدند و روی آن دامن های مخمل قرمز با چین های زیاد به تن می کردند.مردان کرد لباس های خصوص خود را دارند و غذای محلی هر شهری با شهرهای دیگر تفاوت دارد.و اکثر شهرها آش محلی دارند.از کودکان بخواهید نام چند غذا و یا آش محلی را از بزرگترهای خود بپرسند.

*مشاهدات علمی کودکان را دسته بندی کنید.
*در کودکان تمایل به ساختن و ایجاد کردن فراهم کنید.
*میل به بخشش همکاری و خدمات مثبت را در کودکان افزایش دهید.
*اگر کودکان دوست دارند که نفربرتر باشند آنها را تشویق نمایید.
*کمک کنید که به نیکی از پدر و مادر خود یاد کنند و همینطور از پدربزرگ و مادر بزرگ خود.
*خوشبختی لذت مشترکی است که حاصل یاری بی چشمداشت به دیگران است.