حمام کردن کودک به چه طریق صورت می گیرد؟

کارهای روزانه: حمام

قبل از هر وعده غذا

در ماههای نخستین و بهترین و مناسب ترین موقع ، برای حمام دادن طفل، قبل از وعده شیر خوردن ساعت ده صبح است لیکن میتوانید قبل از هر وعده ای که مایل باشید و برای شما مناسب تر است ، طفل را حمام دهید (ولی نه بعد از غذا ، زیرا میخواهید طفل بعد از حمام بخوابد). حتی پدر ممکن است مبل داشته باشد مسائل را قبل از وعده ساعت شش یا ده بعدازظهر حمام بدهد. بعد از آنکه کودک ندری بز دکتر شد و نسل سه وعده غذا در روز مصرف کرد وقت مناسب برای حمام، قبل از ناهار با شام خواهد بود . در این صورت مقداری آب پرتقال قبل از حمام دادن، بطفل بدهید تا خیلی گرسنه اش نشود. بتدریج که طفل بزرگتر شد و توانست تا مدتی بعد از خوردن شام بیدار بماند، شاید حمام دادن طفل بعد از صرف شام راحت تر باشد، خصوصا اگر کودک هم شامش را خیلی زود بخورد. حمام دادن طفل باید در اتاق کاملا گرمی انجام گیرد.

اسفنج

البته سنت و عادت بر این است که طفل را هر روز با اسفنج، حمام و شستشوی کامل بدهند. لیکن در هوای سرد، بیش از یکی دو بار در هفته لزومی ندارد، مشروط بر اینکه رانها، سرین ، زهار و اطراف دهان طفل همیشه تمیز نگاهداشته شود. روزهائیکه طفل را بطور کامل حمام نمیدهید، رانها و سرین و اطراف آلت تناسلی اش را با اسفنج یا لیف و صابون خوب بشوئید. ابتدا استفاده از وان با لگن بزرگی بمنظور حمام دادن طفل، ممکن است برای مادر ناشی و بی تجربه ندری توأم با وحشت و ترس باشد زیرا نوزاد قادر بمواظبت از خود نبست خصوصا اگر صابون مالی شده باشد، خیلی لیز هم خواهد بود. بهمین دلیل نوزاد هم ممکن است دچار نرم و ناراحتی شود. لذا تا چند هفته و حتی چند ماه میتوانید او را حمام اسفنج دهید تا طفل قادر به نشستن شود تا هم شما وهم طفل با اعتماد بیشتری بتوانید از وان با لکن استفاده نمائید. معمولا توصیه می شود تا وقتی ناف طفل نیفتاده از وان استفاده نشود.

حمام اسفنج یا لبن وصابون را میتوانید بطریقه ذیل روی تختخواب یا روی زانوی خود انجام بدهید: در هر حال باید زیر بچه بک ورقه پلاستیکی بگذارید . اگر روی تختخواب حمام میدهید ، باید در کنار تختخواب (ولی در زیر ورقه پلاستیکی) چیزی ماتد متکا با پتو یا لحافیکه تا شده باشد قرار دهید تا از غلطیدن طفل جلوگیری نماید (غلطیدن موجب ترس و وحشت نوزادان و کودکان میشود. در صورت را بالبف با اسفنح و آب تمیز ، بشوئید . (شستن سر ، یکی دو بار در هفته کافی است.) بقبه بدن طفل را با لین (با اسفنج) با با دست خود بملایمت صابون بزنید ، سپس کف صابون روی بدن طفل را با اسفنج با لیف تمیزی خوب پاک کنید، خصوصا چین و چروکهای بدن را دقت کنید که خوب تمیز و شسته شود.

وان

قبل از شروع حمام ، مطمئن شوید همه چیز های لازم در دسترس و پهلوی شما قرار گرفته است، زیرا مثلا اگر حوله را فراموش کرده باشید. ناچار باید در حالیکه طفل را لخت و خیس در بغل گرفته اید، دنبال حوله بگردید. ساعت مچی خود را باز کنید. بستن یک پیش بند، مانع خیس شدن لباسهایتان میشود .

وسایل زیر را در کنار خود قرار دهید:

صابون ( هر نوع صابون ملایمی خوب است)، لبن، حوله، پنبه هیدروفیل برای بینی و گوش (و ناف)، پودر با پماد (اگر مصرف میکنید) پیراهن، پیراهن کشی پشمی، کهنه و سنجاق قفلی.

در طشت رخت شوئی، لگن، طرف شوئی آشپزخانه با وانهای چینی و لابی میتوان طفل را حمام داد. استفاده از وان های معمولی حمام، موجب درد کمر و ناراحتی پاهای مادر خواهد شد. بعضی از مادران وانهائی را که مخصوصا برای اطفال ساخته شده و بر روی چهار پایه بلندی قرار گرفته است، ترجیح میدهند. در هر حال برای راحتی و آسایش خود، طشت یا لکن باوان لعابی راروی میز قرار دهید و خود در مقابل آن بایستید با برای استفاده از ظرف شوئی آشپز خانه بعنوان وان، میتوانید روی چهار پایه کوتاهی بنشینید . درجه حرارت آب باید در حدود حرارت بدن (یعنی ۳۷ درجه سانتیگراد) باشد گذاشتن یک میزان الحراره در حمام لزومی ندارد ولی برای راحتی خیال مادر بد نیست.

درجه گرمای آب را با آرنج با مچ دست خود امتحان کنید ، گرمای آب باید آنقدر باشد که دست را نسوزاند ابتدا مقدار کمی آب مصرف کنید تا بتدریج فن نگاهداشتن بچه را یاد بگیرید ، بک لکن فلزی بزرگی برای حمام دادن خیلی خوب است و لیز هم نیست مشروط بر اینکه داخل آنرا با پارچه ای فرش کنید . باید بچه را طوری نگاه دارید که سرش بروی مچ دست شما تکیه نماید و انگشتان همین دست زیر بغل طفل را محکم بچسبد. با لیف نرم یا اسفنج و بدون بدون صابون زدند ابتدا صورت و سپس سرش را بشوئید. سرش را فقط هفته ای یک الی دو بار صابون . بزنید . کف صابون روی سرش را با لبف با اسفنج خیسی پاک کنید و عمل را در باره تکرار نمائید . اگر الیف یا اسفنج خیلی خیس شود آب صابون ممکن است داخل چشم طفل برود و آن را بسوزاند. (مصرف بعضی از شامپوها موجب سوزاندن چشم نمیشود) سپس با لیف با اسفنج یا با دست خود بقیه بدنش ، دستها و پاهایش را صابون بزنید. (اگر یکی از دستهای شما بند است، صابون زدن با دست دیگرتان راحت تر از صابون زدن لبف با اسفنج خواهد بود.)

اگر در روزهای اول میترسید که مبادا بچه از دستتان لیز بخورد، ممکن است ابتدا طفل را روی زانوی خود یا روی میز، صابون بزنید سپس در وان، در حالیکه او را محکم نگاهداشته اید ، خوب با آب بشوئید.

برای خشک کردن، حوله نرمی بکار ببرید. در موقع خشک کردن، بهتر است حوله را محکم ببدنش نمالید بلکه بطور سطحی و ملایمی خشک کنید تا فقط رطوبت و قطرات آب روی بدن بوسیله حوله جذب شود. اگر قبل از التیام و افتادن بند ناف، طفل را در وان میشوئید ، باید بعد از اتمام حمام ، ناف را با یک تکه پنبه هیدروفیل خوب خشک کنید. بسیاری از کودکان، چند هفته بعد از آنکه بحمام گرفتن آشنا شدند و بأن عادت کردند. از آن خیلی لذت میبرند. بنابراین ابتدا خونسرد باشید و عجله ای نداشته باشید و در این تفریح و لذت با طفل شریک شوید.

چشم، گوش، بینی، دهان و ناخن ها

فقط شستن لاله و سوراخ گوش (کانال) ضرور است، به قسمت های داخلی آن، در داخل کانال گوش، موادی شبیه بووم ترشح می شود که برای تمیز نگاهداشتن و حفاظت گوش است . این ترشحات أمام کثافات و گرد و غبار را بخود جذب میکند و سپس بوسیله مو با کردهای خیلی ریز و نامرئی بطرف خارج گوش رانده میشود.

چشم همیشه بوسیله ترشح و جریان دائمی اشک شسته میشود (ترشح اشک فقط هنگام گریه کردن نیست بلکه دائمی است. بنابراین وقتی چشم ها سالم است، چاندن هیچگونه قطره ای در آنها لازم نیست.

دهان، معمولا احتیاج بتوجه و مراقبت ندارد.

ناخن های دست و پای طفل را میتوان بسهولت هنگامیکه خوابیده است گرفت. ناخن گیر شاید راحت تر از قیچی باشد .

دستگاه بسیار دقیق و منظمی برای تمیز نگاهداشتن داخل بینی وجود دارد سلول هایی که داخل حفره بینی را پوشانده است دارای مو با کرهای خیلی ریز و نامسکی میباشد که گرد و غبار و ترشحات را بطرف جلوی بینی که دارای موهای بلند و کلفتی است میفرستد. حرکت این موها ، بینی را قلقلک میدهد و با تولید عطسه با مالیدن بینی (با دست) این مواد از بینی خارج میشود. بعد از حمام وقتی مشغول خشک کردن طفل هستید ممکن است ترشحات بینی را با گوشه لیفی که خیس است ، تر نمائید سپس با ملایمت آنها را بیرون آورید ، یا یک تکه پنبه هیدروفیل را بتابید و بعد نوک آنرا تر نموده داخل بینی کنید تا ترشحات خارج شود یا قدری پنبه هیدروفیل را بنوک خلال دندان با چوب کبریت بپیچید و برای خارج کردن ترشحات ، با ملایمت بداخل بینی فرو کنید ولی مواظب باشید چوب کبریت وارد بینی نشود. اگر طفل خیلی عصبانی و ناراحت میشود زیاد طولش ندهید.

بعضی اوقات ، مخصوصا وقتی اطاق را خیلی گرم میکنید ، مقداری از ترشحات پینی طفل خشک میشود و در همانجا میماند بطوریکه باعث انسداد مجرای بینی شده تنفس را مختل میسازد در نتیجه هنگام شهیق (دم فرو بردن)، قسمتهای تحتانی قفسه صدری طفل بشدت منقبض شده بداخل سینه کشانده میشود. در این موقع بچه های بزرگتر و بزرگسالان از راه دهان تنفس خواهند کرد ولی کودکان و نوزادان قادر بباز گذاشتن دهان خود نیستند در هر حال در صورت انسداد بینی ، باید بطریق فوق الذکر، ترشحاترا ابتدا خیس نموده سپس خارج کرد.

پودر یا روغن؟

بعد از حمام دادن طفل، مالیدن روغن با پاشیدن پودر تفریح خوبی است و طفل هم از آن خوشش می آید ولی غالبا ضرور نیست. (اگر ضروری بود، طبیعت خود ترتیب این کار را میداد.) اگر پوست طفل خیلی بهم سائیده میشود ، پاشیدن پودر خیلی مفید خواهد بود . ابتدا بهتر است مقداری از پودر را روی کف دست خود بریزید (این عمل باید در فاصله دوری از طفل انجام گیرد تا طفل کرد و غبار ودررا تنفس نکند) سپس آنرا با ملایمت روی بدن طفل بمالید تا پوست فقط با ورقه نازکی از پودر آغشته شود (پودر را نباید یکمرتبه روی یک نقطه پوست باشید) پودر ساده و خالص تالک خیلی خوب است (به هیچ وجه پور استارات را مصرف نکنید زیرا ریتین را تحریک میکند). اگر طفل پوست خشکی دارد، میتوان روغن پارافین یا هر نوع روغن دیگری که برای این منظور ساخته و معطر شده مصرف کرد.