وحشت و حوادث ناگوار در کودکان  

اجتناب کودکان از وحشت و حوادث ناگوار

یکسالگی، سن خطرناکی است- والدین وقوع تمام حوادث ناگوار را نمی توانند جلوگیری کنند. دقت زیاد با نگرانی و دلواپسی شدید والدین در مراقبت ازطفل، فقط موجب ترسو شدن با سبب اتکاء زیاد طفل به والدین خود خواهد شد .

از طرف دیگر، بسیاری از حوادث خطر ناک قابل جلوگیری است، مشروط بر آنکه والدین بدانند که خطر در کجا است و در اجتناب از آن عاقل و هوشیار باشند .

به فهرست ذیل توجه کامل مبذول نمائید :

میز و صندلی های کوتاه از میز و صندلی های بلند مطمئن تر است. اگر از میز و صندلی های بلند برای طفل استفاده می نمائید، باید اولا پایه وسیعی داشته باشد که بر نگردد، ثانیا بندی داشته باشد که طفل را نگاه دارد ثالثأ روی میز، جفتی باشد که از بلند کردن سینی با دسته جلو میز جلوگیری نماید. درشکه (با کالسکه) برای کودکی که قادر ببالا رفتن است باید رکاب داشته باشد تا زمانیکه طفل بتواند بدرستی و استقامت کامل از پلکان بالا و پائین برود ، باید در قسمت بالا و گاهی در قسمت پائین پلکان (منجمله بلان ایوان) دری گذاشته شود. پنجره های طبقات بالای خانه باید با نرده داشته باشد و یا فقط قسمتهای فوقانی آنها باز گردد . هنگام پخت و پز و یا تقسیم غذا ، نباید بگذارید کودک چند ماهه در آشپزخانه چهار دست و پا بگردد یا طفل نسبتا کوچکی در آنجا راه برود زیرا خطر پریدن و ترشح روغن داغ، زمین خوردن مادر و ریختن و پاشیده شدن غذاهای داغ ودست زدن طفل بدیگی که روی آتش است ، همیشه وجود دارد. بهترین مورد استعمال قفس بازی (بارک) یا چیزی نظیر آن با صندلی مخصوص طفل در همین جا است . صندلی با قفس بازی (پارک) طفل باید کاملا از اجاق دور باشد، زیرا اگر طفل بخواهد و سعی کند میتواند بجاهای دوردستی دست درازی کند . دستگیر کماجدان بادیگ و یا ظروف دیگریرا که روی اجاق است، در سمت جلو قرار ندهید.

در موقع تقسیم غذا و خوردن چای و قهوه ، دیکی و قوری و ظرف داغ دیگر را در وسط میز قرار دهید. همین احتیاط را نیز در مورد چراغهای الکتریکی و نفتی رعایت کنید پارچه رومیزی نباید از لبه میز آویزان باشد زیرا ممکن است بوسیله طفل گرفته و کشیده شود.

کودکان کوچکی که هنوز همه چیز را بدهان خود میگذارند ، نباید با اشباه ریز و کوچکی مانند، دکمه، لوبیا، نخود، دانه تسبیح وغیره بازی نمایند ، یا فندق و بادام و ذرت بوداده ( بلال) وغیره بخورند. زیرا ممکن است بعد از گذاشتن در دهان و بلعیدن آن وارد حنجره شده سبب خفگی طفل گردد . اگر طفل مداد یا اشیاء تیز دیگر را در موقع بازی کردن و دویدن، در دهان خود نگاه میدارد، آنها را از او بگیرید .

خود را عادت دهید که همیشه قبل از گذاشتن طفل در وان حمام و یا قبل از مصرف آب حمام برای شستشوی طفل، آبرا امتحان و لمس کنید ، ولو اینکه یقین ومسلم بدانید که چند دقیقه قبل آنرا امتحان کرده بودید زیرا آب داغ طفل را میسوزاند. مادامیکه در حمام هستید یا شیر آب را نگاه داشته اید. هرگز وسائل الکتریکی را به خودتان دست بزنید و نه بگذارید طفل دست بزند . من و سطل آب داغ را روی زمین و کف اطاق نگذارید. رو پوش بند سیمی وسایل برقی (مانند اتو ، بادبزن ، یخچال و غیره) باید کاملا سالم و بدون زدگی و پارگی باشد . طفل را تربیت نمائید آنها را نجود و یا از جای خود بیرون نکشد. پریزهای برق را که فعلا مورد استفاده نیست بوسیله نوارچسب بپوشانید و یا صندلی ومیزی در مقابل آنها قرار دهید تا طفل تتواند سنجاق باسیمی در آنها فرو کند. اگر سرپیج چراغهای الکتریکی بدون لامب و در دسترس بچه است. باید لامپی در آنها قرار دهید. چوبهای کبریت را باید در جعبه آن گذاشت و در طاقچه و جای کاملا بلندی قرار دهید که هرگز دست یک طفل سه چهار ساله بان نرسد . چاه آب ، استخر ، حوض و آب انبار باید دارای حفاظ باشد . شیشه های شکسته و قوطیهای حلبی در باز را باید در سطلی که درب آن محکم بسته شود بریزید. تیغهای صورت تراشی را بعد از مصرف باید در جعبه ای بریزید که فقط در بالای آن شکاف بار یکی داشته باشد . از نزدیک شدن و بازی کردن طفل با سگهای غریبه ممانعت کنید زیراطفل ممکن است حیوانرا بترساند و یا آزار برساند.

مواد سمی را از دسترس طفل دور نگاه دارید- یک پنجم تمام حوادث مسمومیت، در سال دوم زندگی طفل اتفاق میافتد . کودکان در این سن که سن اکتشاف و چشیدن است، تحت تأثیر وسوسه و طبیعت درونی خود، تقریبا همه چیز را بدون توجه بمزه و طعم آنها میخورند. اطفال مخصوصا بخوردن قرص و داروهای خوشمزه ، سیگارت و کبریت علاقه زیادی دارند. بدون شک مطالعه فهرست موادی که غالبا موجب مسمومیت اطفال میگردد ، باعث تعجب شما خواهد شد.

اینک موقع آن رسیده است که چشمان خود را باز کنید و با دقت کافی منزل خود را بازرسی و تفتیش نمائید . تمام داروها را بطور کلی از دسترس طفل دور نمائید. محلولها و موادی که برای تمیز کردن مصرف می شود ، انواع پودر و کرد ، واکس کفش ، مرکب و جوهر ، سیگار و تنباکو ، موادی که برای سمپاشی گیاهان بکار میرود ، تمام را در جای امن و مطمئنی قرار دهید . تمام مواد سمی و خطرناک را از داروهای نسبتا بی آزار و موادی که برای پخت و پز بکار میرود جدا کنید و در قفسه یا طاقچه مجزائی قرار دهید تا در صورتیکه درحال شناب و عجله بخواهید چیزی را بردارید ، اشتباهی صورت نگیرد و عوضی بر ندارید. هرگز بطفل یک شیشه با بسته محتوی دارو را برای بازی کردن ندهید، ولو اینکه در آنهم کاملا محکم بسته شده باشد. بتمام شیشه ها و بستیهای داروئی اتیکت و بر چسب بزنید تا یکی را بجای دیگری مصرف نکنید. از مصرف موادی مانند مرگ موش و پودر و خمیر ضد حشرات خودداری نمائید و تمام آنها را دور بریزید. در موقع دور ریختن بطریها و جعبه هائیکه حامل مواد سمی بوده اند ، دقت فوق العاده ای مبذول دارید.

طفل را از صداهای مخوف و مناظر وحشتناک محافظت نمائید – طفل در یک سالگی ممکن است نسبت بچیزی مانند تلفن ، هواپیما و تبرهای چراغ برق و غیره تاچند هفته علاقه و شیفتگی شدیدی پیدا نماید. بطفل اجازه دهید آنچه را که خطرناک و ناراحت کننده نیست دست بزند و لمس نماید تا با آنها آشنا شود . بهر حال در بعضی موارد طفل از بعضی اشیاء دچار ترس و وحشت میشود، در این صورت مصلحت آنست که پدر و مادر ذوق و علاقه طفل را بازیچه خود قرار ندهند و او را گول نزنند و یا اگر چیز خطرناکی است، نسبت بان اصرار و پافشاری نکنند. متوجه کردن فکر طفل به شی و یا نقطه دیگری بمراتب بهتر از ازدیاد وحشت و ترس در او میباشد . طفل در این سن ممکن است از هر چیز نامانوسیکه ناگهان بحرکت در آید و با صدای بلند و گوشخراشی تولید نماید بشدت بترسد مانند تصاویر و عکسهای تاخورده ای که در اثر باز کردن کتاب ناگهان باز میشود و بحالت برجسته ای در میاید، باز کردن چتر ، صدای جاروی برقی، سوت خطر و آژیر (اتومبیل های آتش نشانی و آمبولانس و غیره)، عوعوی سگ یا سگی که در حال جست و خیز باشد، قطار راه آهن و حتی صدای خشنی که از بهم خوردن شاخه های بوته گل در گلدان بوجود میاید وغیره وغیره.

سعی نمائید طفل یک ساله را از این صداها و مناظر تکان دهنده و وحشت انگیز دور نگاه دارید تا بتدریج با آنها آشنا و مأنوس گردد. اگر مثلا صدای جاروی برقی ، طفل را ناراحت میکند، چند ماهی آنرا بکار نبرید و یا لااقل مادامیکه طفل در اطاق است از استعمال آن خودداری کنید. بعدا هنگام بکار بردن مجدد آن ، در اوایل طفل را چند . قدم دورتر از جارو نگاهدارید.

ترس از حمام – طفل بین یک و دوسالگی ممکن است بعلل عدیده ای مانند لیز خوردن ، سوزش چشمها بعلت دخول صابون در آنها و حتی دیدن و شنیدن صدای آبیکه از زیراب و سوراخ کف حمام خارج میشود، از حمام بترسد. برای جلوگیری از رفتن صابون بچشمها ، لیف را آنقدر خیس نکنید که آب صابون از آن بچکد. همچنین شامپوهای متعددی برای اطفال وجود دارد که چشم ها را نمیسوزاند . اگر طفل از رفتن بوان میترسد ، هرگز او را مجبور نسازید . در این حال میتوان او را در لگن بزرگی حمام داد و اگر از اینهم میترسد ، بهتر است تا چند ماهی او را حمام اسفنج بدهید تا قدری دل و جرأت پیدا نماید. بعد بتدریج اورا با وان مانوس کنید و ابتدا فقط مقدار کمی آب در وان بریزید همچنین در آخر کار، قبل از اینکه زیراب آنرا باز کنید، طفل را از حمام خارج نمائید.

اگر فرزندتان، در اواخر سال اول ، بعد از صرف غذا ، از پاک کردن مواد غذائی که بدست و اطراف دهانش هنگام غذا خوردن چسبیده است، بوسیله حوله با دستمال مخالفت نماید، یک ظرف بزرگی از آب در سینی بگذارید و در جلویش قرار دهید تا در حالیکه صورتش را تمیز میکنید ، طفل دستهای خود را بعنوان آب بازی کردن در آن بشوید.