نکاتی که برای ایمنی کودک در اتومبیل و جاده باید رعایت کنیم

نکاتی که برای ایمنی کودک در اتومبیل و جاده باید رعایت کنیم

مهمترین قانون برای ایمنی اتومبیل اطمینان از این مسئله است که کودک با کمربندهای ایمنی کاملا مهار شده باشد. صندلی های پشت به جلو برای نوزادان بهترین نوع می باشند و می توانید انها را در صندلی جلو یا عقب اتومبیل نصب کنید. اگر صندلی پشت کمربند ایمنی ندارد باید کودک روی صندلی جلو بنشایند. در صورتی که در کیسه هوا برای سرنشین جلو نیز نصب شده است باید کودک را روی صندلی عقب بنشانید.

 تا زمانی که کودک شش ساله شود در اتومبیل برای درهای پشتی از قفل محافظ کودک استفاده کنید و به کودک اجازه ندهید پشت شیشه عقب دراز بکشد یا دست هایش را از شیشه ماشین بیرون بیاورد.

هرگز برای صحبت کردن با فرزندتان چشم از جاده بر ندارید اگر کودک گریه می کند و نیاز به توجه شما دارد باید ابتدا اتومبیل را متوقف کنید.

حادثه زمانی که اتومبیل ایستاده و بی حرکت است نیز می تواند اتفاق بیفتد. ممکن است کودک انگشتش را لای در یا شیشه اتومبیل بگذارد یا از سمتی که اتومبیل ها در حال رفت و آمد می باشند از اتومبیل پیاده شود.

ایمنی کودک

صندلی های نوزاد

مطمئن ترین راه برای سوار کردن نوزاد در داخل اتومبیل، نشاندن او روی صندلی نوزاد است. استفاده از کمربند ایمنی به تنهایی برای کودکان زیرده سال مناسب نیست زیرا استخوان های لگن آنها انقدر قوی نشده است که بتواند از اعضای داخل لگن حفاظت کند و در صورت حادثه تصادف فشار کمربند ایمنی به ارگان های داخلی آسیب وارد می کند.

صندلی های نوزاد مناسب نوزادان از بدو تولد تا نه ماهگی می باشند و می توان از آنها روی صندلی جلویی یا پشت اتومبیل استفاده کرد. البته گذاشتن این صندلی ها روی صندلی عقب کمی مطمئن تراست.

بهترین طرح استفاده از صندلی های پشت به جلو است که با کمربند ایمنی بسته می شوند. در واقع با استفاده از این صندلی ها در هنگام حادثه خطر بیشتر متوجه پشت نوزاد است نه دستگاه های ظریف داخل بدن. بعضی مدل ها قابل تبدیل به صندلی های رو به جلو نیز می باشند.

ساک های دسته دار

 با اینکه صندلی کامل نوزاد بهتر است اما نوزادان را می توان در داخل یک سبد یا ساک روی صندلی عقب اتومبیل قرار داد. بندهای آن باید به صندلی عقب بسته شود. رویه ساک را ببندید تا بیرون پرت شدن نوزاد از ساک غیرممکن شود.

ایمنی کودک

صندلی های کودک

از سن یک سالگی نوزاد نیاز به یک صندلی کودک دارد. بعضی از آنها با یک کیت چهار اهرمی نصب می شوند اما این صندلی ها مناسب تمام اتومبیل ها نمی باشد. طرح های دیگر با کمربند ایمنی اتومبیل بسته می شود. توجه داشته باشید که صندلی کودک را براساس توصیه های سازنده نصب کنید زیرا صندلی ای که به درستی نصب نشده باشد در هنگام حادثه هیچ تضمینی برای ایمنی نخواهد داشت.

ایمنی در جاده

حوادث جاده ای معمولا جدی هستند و بیش از هر حادثه دیگر دوران کودکی به بستری شدن در بیمارستان می انجامند به همین دلیل مسئله ایمنی در جاده اهمیت بسیاری پیدا می کند. مسئولیت ایمنی کودک هنگامی که از خانه بیرون می روید به عهده شماست، از زمانی که نوزادی در گهواره است تا وقتی که به سن مدرسه برسد.

کودکان توانایی قضاوت روی سرعت اتومبیل ها را تا سن ده یا یازده سالگی ندارند و تا سن دوازده سالگی نمی توانند به درستی از خیابان عبور کنند. شما می توانید با آموزش و نشان دادن نحوه اجرای این اصول به کودک اصول ایمنی خیابان را از سنین کم به کودک بیاموزید.

آموزش به کودک

اولین چیزی که کودک باید بیاموزد این است که خیابان ها مکان هایی خطرناک هستند. مهم نیست شرایط چه باشد ممکن است توپ یا حیوانش را گم کرده باشد و یا بخواهد به سوی کسی بدود به هر حال نباید به وسط خیابان بدود، جز در صورتی که خیابان هیچ رفت و آمدی نداشته باشد نباید به کودک اجازه بدهید در پیاده رو بازی کند.

 او را تشویق کنید در پارک ها، زمین های بازی یا در حیاط خانه بازی کند و مراقب باشید که این مکان ها با نرده محصور شده و در نیز قفل باشد. به کودک بگویید که هرگز نباید با دوچرخه پدالی یا اسکوتر در نزدیکی خیابان بازی کند و نباید بین اتومبیل های پارک شده بایستد و اگر توپش وسط خیابان افتاد از یک بزرگتر بخواهد آن را برایش بیاورد.

ایمنی کودک

نشان دادن نمونه

بهترین روش برای آموزش ایمنی جاده به کودک این است که به او نشان بدهید که یک عابر باید در خیابان چگونه رفتار کند. بیشتر ما عادات نادرستی به عنوان یک فرد بالغ داریم برای مثال در هنگام عبور از چهارراه به اندازه کافی صبر نمی کنیم یا بین اتومبیل ها ویراژ می دهیم وقتی با فرزندتان هستید باید اصول ایمنی و قوانین را به طور کامل رعایت کنید حتی اگر رسیدن به مقصد زمان بیشتری طول بکشد. با این کار کودک اصول را یاد خواهد گرفت.

وقتی با فرزندتان از عرض خیابان عبور می کنید دست او را در دستتان نگه دارید و برایش توضیح بدهید که چه می کنید و چرا. با کودک به محلی خط کشی بروید و به او بگوید این خطوط مکان مطمئنی برای عبور از خیابان است اما به هر حال از روی این خطوط نیز نباید بدون وجود یک بزرگتر عبور کند. به چپ و راست نگاه کنید و منتظر بمانید تا زمانی که اتومبیل های کمتری در مسیر بودند از آن بگذرید.

اگر یک کالسکه همراه دارید آن را در پیاده رو بگذارید و فقط زمانی که قصد عبور دارید آن را با خود ببرید. به کودک نشان بدهید که چگونه باید از چراغ راهنمایی قرمز و سبز عابر پیاده استفاده کند. هرگز زمانی که با فرزندتان در خیابان هستید برای عبور از عرض خیابان از مقابل اتومبیل ها ندوید.

میزان هشیاری کودک از اصول ایمنی در خیابان و جاده بستگی زیادی به محل زندگی و بزرگ شدن او دارد. کودکی که در روستا بزرگ شده است و فقط از راه های آرام روستایی عبور کرده است، در مواقعی که به شهر های بزرگ می رود باید بیشتر تحت مراقبت بزرگترها باشد زیرا او رابطه زیادی بین راه ها، رفت و آمد اتومبیل ها و خطر نمی بیند.

در این مورد درباره فرزند شما صدق می کند می توانید به او ایمنی راه ها را در هنگام رانندگی در داخل اتومبیل به او بیاموزید. برای مثال وقتی قبل از خط کشی عابر پیاده توقف می کنید به او بگویید که این خط ها به چه منظوری کشیده شده اند. نقاطی را که عبور از عرض خیابان در آنها کم خطر تر است مثل امتداد صاف جاده ها به کودک نشان بدهید و خطرات عبور از جاهایی مانند پیچ های تند یا بین دو اتومبیل پارک شده که امکان دیدن اتومبیل ها برایتان وجود ندارد را به او متذکر شوید. عابرانی که به شکل درست از خیابان عبور می کنند یا کسانی که اصول ایمنی را رعایت نمی کنند به او نشان داده و دلیل درست یا نادرست بودن رفتار آنها را توضیح دهید.

محیط

ارزیابی دقیقی از وضعیت رفت و آمد اتومبیل ها در خیابان خودتان داشته باشد. با اینکه سرعت رفت و آمد اتومبیل ها یک فاکتور مهم محسوب می شود اما تحقیقات اخیر نشان داده است که جاده های اصلی شش برابر بیشتر از خیابان های مناطق مسکونی یا کوچه های اطراف محل زندگیتان برای کودکان خطرساز می باشند. به عبارت دیگر اگر در کنار یک جاده اصلی زندگی کنید هرگز نباید به کودک اجازه بدهید به تنهایی از خانه خارج شود.

 اگر در یک منطقه مسکونی زندگی می کنید باید سعی کنید ایمنی راه ها را با ارزیابی دقیق و سؤال کردن از ماموران راهنمایی و رانندگی نقاط خطرناک منطقه را شناسایی کرده و زمان سریع تر رانندگی کردن اتومبیل ها را بدانید. در صورت امکان همراه با دیگر والدین به این منطقه رفته و درباره ایجاد یک فضای بازی بی خطر با هم مشورت کنید . مسئولان محلی نیز می توانند در کمک به شما برای رسیدن به این هدف نقش مهمی داشته باشند.