نوزاد درباره رژیم غذایی بسیار می داند ! – شما ممکن است تصور کنید . تهیه شیر طبق دستور بیمارستان به منظور تغذیه کودک ، مانند علم شیمی است . مقداری آب و شیر را مخلوط می کنید و یا مدت معینی شیر را می جوشانید و در زمانهای مشخص ، به فاصله ۲ ساعت به نوزاد می دهید و این دستور ، جزئیات را به شما می آموزد بدون آنکه یادآور شود که نوزاد هم انسان است و امکان انتخاب و غریزه تصمیم گیری دارد و می داند کی گرسنه می شود و چقدر باید بخورد و درست است که باید شیر را به دقت و با توجه به دستور پرنک تهیه کرد ، ولی این نوزاد است که باید تصمیم بگیرد که بدنش چندر په کالری نیازمند است و دستگاه گوارشش چه مقداری شیر را می تواند تحمل وهضم کند . اگر مقدار شیر کافی نباشد ، نوزاد گریه می کند و بیشتر طلب می کند ، اگر مقداری از شیر را بانی میگدارد و باید اجازه داد که خوردن را متوقف کند. در این میان اگر اشکالی وجود دارد با پزشک تماس بگیرید.
یک کودک در سال اول چنین برنامهای دارد و وقتی گرسنه است و بیدار می شود وقتی غذا می خواهد گریه می کند . وقتی نوک پستان را به دهان میگیرد ، تقریبا میلرزد . وقتی شیر می خورد و می توانید تجربه های بیشتری به دست آورید و شاید صورتش عرق کند . اگر ناگهان تغذیه او را قطع کنید ، دیوانهوار فریاد می زند و اگر بقدر کافی شیر بخورد و سرمست رضایت و به خواب می رود و حتی در این حالت نیز کاه به نظر می رسد که خواب شیر خوردن را می بیند و دهانش حالت مکیدن را دارد وچهرهاش خوشحال به نظر می رسد و همه اینها نشان می دهد که تغذیه و شادی بزرگ اوست ، نوزاد این شادی حیات را از چگونگی شیر خوردن به دست می آورد .
وقتی مادری نوزاد را پیوسته به خوردن بیشتر مجبور می کند ، او علاقه خود را به غذا از دست می دهد و ممکن است تلاش کند با زودتر به خواب رفتن ، از خوردن فرار کند . ویا فریاد بزند و از خود ناسازگاری نشان بدهد و نوزاد ، به این ترتیب بخشی از فعالیت و احساس مثبت خود را به زندگی از دست می دهد . مثل این است که به این نمور برسد که “زندگی مبارزه است . این مردم همواره ترا دنبال می کنند . و تو مجبوری برای حفاظت خویش نبرد کنی.
بنابراین او را برای خوردن ، بیشتر از آنچه خود می خواهد ، مجبور نکنید . بگذارید از غذایش لذت ببرد . به او بفهمانید که دوست او هستید ، این راه اصولی ، در سال نخست تولد ، اعتماد به نفس ، لذت از زندگی و عشق به مردم را به کودک می آموزد.
نوزاد به دولت با اشتیاق شیر می خورد و اول به دلیل گرسنگی و دوم به خاطر عشق به مکیدن . اگر مقدار زیادی شیر به او بدهید ایا ، فرصت مکیدن را از او بگیرید و غریزه مکیدن او عرضه نمی شود و به ناچار چیز دیگری مانند انگشت شست و بالباس خود را می کند . به همین دلیل ضربه” است تغذیه به دفعات زیاد و در زمانهای طولانی صورت گیرد تا غریزه مکیدن نوزاد ارضاه شود. در صورتی که کودک مکیدن انگشت را تکرار کند باید پزشک را در جریان امر قرار دهید.
نوزاد چاقی که شیر خشک می خورد و در دو سه روز اول لاغر می شود . زیرا غذا را به سرعت هضم می کند ، نوزادان ریز نقش و با پارس ،’ دیرتر وزن روز تولد را دوباره به دست می آورند زیرا تحمل مقدار کمی شیر را دارند . این تاخیر جای نگرانی ندارد . زیرا بعد از چندی جبران می شود . این تاخیر برای نوزادان که از شیر مادر تغذیه میکند طولانی تر از کودکی است که از شهر دیگری می خورد ، زیرا تا ۴ با و روز مادر شیر کافی ندارد و بعد نیز به تدریج می تواند شیرکانی تولید کند و برخی والدین از این کاهش وزن اولیه ابراز نگرانی می کنند و آنها تصور می کنند این حالت غیرطبیعی و خطرناک است و آنها ممکن است شنیده * باشند که اگر نوزاد وزن زیادی کم کند ، با از دست دادن آب بدن ، دچار تب شود .
نگرانی از کم شدن اولیه وزن نوزاد بی مورد است و کم آبی بدن نوزاد را نیز می توان با دادن کمی آب جبران کرد و به همین علت و در برخی بیمارستانها در روزهای نخست تولد که شیر مادر به طور کامل جریان نیافته است ، به نوزاد کمی آب داده می شود .
همچنین احساس نگرانی درباره لاغری نوزاد در ابندا نه تنها ممکن است بی جهت مادر را ناراحت کنند بلکه باعث می شود که مادر به تصور اینکه شیرکانی ندارد و این فرصت مناسب را از نوزاد بگیرد و او را از تغذیه شیر خود محروم سارد و در برخی بیمارستانها ، به دلیل همین نگرانی از بازگویی وزن نوزاد هنگام تولد خودداری می شود اما ، این امر ممکن است مادر را نگران تر سازد . بهترین راه این است که مادر بپذیرد که کاهش وزن نوزاد در روزهای اول تولد امری طبیعی است.
هفته دوم بارداری هفته اول بارداری با تمام هیجاناتش گذشت و الان قصد داریم هفته…
بارداری دوران بارداری عمدتا 9 ماه به طول می انجامد اما پزشکان برای بررسی دقیق…
در پر تو فعالیت چشمگیر غدد پستانی و تغذیه کامل مادر، کودکی که از شیر…
از جمله مراحل زایمان در بیمارستان از شما معاینه لگن به عمل می آید، تا…
زایمان شما نه ماه بارداری را پشت سرگذاشتید و حالا لحظه ای که منتظرش بودید…