شنیدن

شنیدن وتربیت حواس کودکان

شنیدن صدا ها، اواها، طنین ها، نواها، به اشکال گوناگون در زندگی انسان چه در طبیعت  و یا در انچه توسط انسان ساخته شده، همیشه مهم هستند، صداها، گاهی یاد می دهند، گاهی، هشدار می دهند، گاهی ارامش بخش اند، وگاهی ما را به اندیشه و فکر وادار می کنند.

خوب شنیدن ،به خوب «سخن گفتن» کمک می کند و خوب «فکر کردن» به ما یاد می دهد که چگونه سکوت کنیم و بدانیم که فقط شنونده بودن هم مهم است.

خوب شنیدن، درست شنیدن، به موقع شنیدن و نشنیدن انچه لازم نیست و  عبور کردن از کنار بعضی شنیده ها، همه مهارت هایی ست که در زندگی به کمک انسان می اید؛

از انسان موجودی می سازد، قوی و تاثیر گذار، مربیان حتما باید این چنین باشند و رفتار خود را بر همین مبنا، پایه گذاری کنند؛ تربیت حواس کودکان ، تک تک و در تلاقی با یکدیگر به کودکان قدرت توانایی و اعتماد به نفس می دهد.

قرائت قران، ترانه ها، ریتم شعرها، توجه به صدای باد و موج و پرندگان و  نظایر ان قدرت شنیداری کودکان را افزایش می دهد و انها را در استفاده از گوش های خود هوشیار می کند.

به کودکان بگویید که گوش ها به تو کمک می کنند تا صداها را بشنوی ،می توانی صدای دوستانف آژیر پلیس، رعد برق، باران، خش خش برگ ها، صدای ورق زدن کتاب و هر نوع موسیقی را بشنوی .

وقتی دستانت را به هم می زنی، جریان هوا، صدا را به گوش می رساند واز گوش به مغذ می رسد و تو صدا را می شنوی.

یک بادکنک را  باد کن و از دوستت بخواه که دهان خود را به ان بچسباند و صحبت کند. دستت را روی بادکنک نگه دار ،لرزشی که  احساس می کنی، صدای دوستت است.

گوش های من عزیزه / خیلی قوی و تیزه / گوش می کنم با دقت / بارون داره می ریزه / نگاه بکن به ابرها / هوا چقدر تمیزه /