دانستنیهای که مادر در زمان انتظار فرزندش باید بداند
دانستنیهای که مادر در زمان انتظار فرزندش باید بداند
زن و شوهر هر اندازه همدیگر را دوست بدارند، اگر فرزندی نداشته باشند نمی توانند کاملا خوشبخت باشند. بارداری برای ارگانیزم زن لازم است. زن بعد از زایمان گوئی دو باره شکفته می شود، خونگرم تر و با حرارت تر زندگی می کند. زنانی که فرزندان متعدد دارند، معمولا جوان تر از سن واقعیشان نشان همیدهند، آنها قولیتر ، سالم تر و با انرژی تر از زنانی هستند که فرزند ندارند.
زن از آغاز زمان قاعدگی تا ۴۵ – ۴۸ سالگی باردار میشود. ولی مواردی را سراغ داریم که بار داری قبل از بلوغ جنسی حتی در سنین کودکی هم صورت گرفته است. مسلم است زایمان در چنین مواردی طبیعی انجام نمی گیرد و کودلد متولد شده کامل نیست. پزشکان براین عقیده اند که بهترین زمان بارداری سن ۲۲ تا ۲۶ سالگی است.
بارداری نه ماه طول می کشد. این دوره هم برای مادر آینده و هم برای بچه خیلی مهم است. رفتار نادرست زن باردار ممکن است برای ارگانیزم او و جنین مضر باشد و حتی سبب ناخوشی مادر زاد کودک گردد.
ارگانیزم مادر و ارگانیزم جنین در طی ۹ ماه یکی می شوند. تمام چیزهائی که برای زن زیان آور است بدون تردید برای جنین نیز مضر است، مثلا اگرزن آبستنی گیلاسی مشروب نوشید الکل وارد خون او میشود یعنی وارد خون جنین نیز میگردد. ممکن است.
برای شخص بالغ ضرری نداشته باشد ولی درباره زن بار داراین مطلب صادق نیست. زن باید بداند که آیا باردار است یا نه، بنابراین با علائم آبستنی باید اشنا شود.
اطلاعاتی که برای هر زنی ضروری است.
یکی از مشهورترین علائم وجود آبستنی فقدان قاعدگی در روزهائی است که وی انتظار آنرا می کشد. با وجود این باید بخاطر داشت که قاعدگی در سایر مواقع نیز می تواند انجام نشود و وجودبارداری حتمی نیست، مثلا ریتم قاعدگی در نتیجه عدم تغذیه کافی و امراض، عفونی گوناگون و هیجانات شدید روحی و تغییر آب و هوا و غیره نقض گردد.
علائم تلویحی گوناگون نیز در بارداری وجود دارد که بموازات فقدان قاعدگی میتوان با اطمینان گفت که باروری صورت گرفته است. کراهت از غذا، حالت تهوع و گاهی استفراغ از علائم آبستنی است. چنین پدیده هائی در همهٔ زنها پیدا نمی شود. ضمناً در یا زن حتی در یکی از حاملگی ها این حالات روی می دهد و در بارداری بعدی ممکن است نباشد. در پایان ماه سوم بارداری این پدیدههای نا مطبوع حتماً از بین می رود. گاهی میل مصرف مواد شور و تند مثل گل ارمنی و غیره در زن پیدا میشود . این حالات از آن جهت بروز میکند که برای ساختمان اسکلت کودله، نمادهای گوناگونی لازم است.
رنگ پوست زن باردار در قسمت ما بین پیشانی و ناف تیره ترو تغییراتی در پستالها پیداشده که سفت تر و درشت تر می گردند. در موقع فشار دادن پستانها مایع روشنی از آن ها بیرون می آید که « فله » یا « آغوز» نامیده می شود. پوست اطراف نولد پستانها نیز تیره ترمی گردند. در صورت زن باردار اغلب لک دیده میشود که پس از زایمان از بین می رود.
تمام این تغییرات طبیعی و عکس العمل رشد جنین است. علائم نیمهٔ اول دورهٔ حاملگی ضعیف تر است و در نیمهٔ دوم بار. داری علائمی بوجود می آید که وجود آن را قطعاً تأیید می کند. ضربان قلب بچه و حرکت آن در رحم مربوط به این دوره است.
تمام دوران بارداری را از لحظهٔ بارداری تا تولد بچه می توان به چند دوره تقسیم نمود. بعد از باروری مرحلهٔ پیدایش جنین یا لطفه آغاز می شود، زمانی که در آن بنیانگذاری اعضای بچهٔ آینده از جمله قلب و مغز بوجود می آید. انقباض قلبی جنین نیز در پایان اولین ماه بارداری آغاز می گردد. پس از جفت جنین قرار دارد، جنین به بدنهٔ رحم چسبیده است. خون مادر که منبع تغذیهٔ کودلد است، به جنین میرسد. علاوه بر این جنین را قشرهائی از آب فراگرفته که رل مهمی را در جذب و دفع مواد غذائی میان ارگانیزم جنین و ارگانیزم زن بازی می کنند.
در نیمهٔ دوم بارداری، در جنین بتدریج تمام اعضا و جوارح تشکیل میگردد، در طول بارداری جنین بسرعت رشد می کند. کوچکترین تغییر در ارگانیزم زن بصورت درخشانی در جنین تأثیر می کند. برای رشد و فعالیت حیاتی جنین در طول دوره ای از بارداری تا تولد، مواد غذائی کودلد از ارگانیزم مادر تأمین هم می شود.
در برخی از کشورها که زنان گرسنگی مزمن دارند کودکان بن عبیه، ناتوان و نارس متولد میشوند و اغلب سقط جنین به خودی خود اتفاق می افتد. و کودکانی هم که متولد میشوند بد رشد میکنند و اغلب از امراض گوناگون می میرند. جنین نسبت به عدم وجود مواد آلبومینی و ویتامین ها و سایر عناصر در بدن مادر، حساسی است. در چنین مواردی رشد جنین کم می شود و رشد گوش و چشم او مختل و تشکیل سیستم عروق قلبی و مغز متوقف می گردد. جنین خصوصاً هنگام تغذیهٔ ناقص مادر در ماههای اول حاملگی ناراحت می شود.
بهترین راه، جیرهٔ روزانهٔ غذائی است که بصورت علمی تهیه شده و باید هرزن بارداری آنرا مراعات کند و بکار بندد. این جیره غذائی محتوی ویتامین ها و، مواد آلبومینی و نمکهای معدنی فوق العاده ای مرکب از فراورده های شیری : گوشت، ماهی، تخم مرغ، جگر سیاه و روغن نباتی برای تمام دوران بارداری است.
در جیرهٔ غذائی روزانهٔ زن باردار، باید غذاهای گیاهی که دارای ویتامین های زیاد و نمک های معدنی هستند وارد شود. زیرا میوه جات محتوی ویتامین های فراوانی هستند که اگر بصورت «دراژه» یعنی «پلی ویتامین » مصرف شود، مفید تر است. ولی نباید این توهم پیش آید که زن حامله زیاد بخورد. اگر غذای زن باردار دارای کالری زیاد باشد و انرژی لازم بالاتر از مصرف باشد برای رشد جنین مضر است.
برخی از غذاها و مخلفات باید محدود باشند. برای زنان باردار ، مصرف فلفل، سرکه، ترشی و شوری مناسب نیست. این قبیل ادویه جات موجب تورم میشود و نیز بارسنگینی برای کلیه ها و کبد زن و اعضائی است که مجبورند نه تنها مواد غذائی را برای خود تجزیه و تحلیل کنند بلکه غذای فرزند را نیز فراهم سازند.
بطوریکه قبلا گفته شد در طول بارداری صرف مشروبات الکلی و استعمال دخانیات برای زن خطرناک است و زنان باردار باید در این مدت از صرف الکل و کشیدن سیگار مطلقاً خودداری کنند زیرا سیگار هم به اندازه الکل برای جنین زیان آور است.
اخیراً در انگلستان علت زایمان های نا موفق ( هنگامیکه کودک مرده بدنیا می آید و یا پس از زایمان می میرد) کشف گردیده است. در میان زنانی که بطور متوسط در بیست و چهار ساعت ۱ الی ۲ عدد سیگار می کشیدند مرگ و میر نوزادان، ۲۰٪ بیش از زنانی بود که سیگار نمی کشیدند. اگر زنانی در روز ۱۰ عدد یا بیشتر سیگار می کشیدند مرگ نوزادان ۹/ ۲۵٪ بیش از زنانی بود که سیگار نمی کشیدند.
زن باردار باید از خوردن دارو بدون تجویز پزشلات خودداری کند. گاهی بارداری، خستگی شدید، سبب سر درد و عصبانیت می شود. در آن صورت خوردن داروهائی از قبیل «اله نیوم، تری اکسازین» و داروهای خواب آور، تأثیر بدی روی جنین می گذارند.
چند سال قبل در آلمان یکی از شرکتها، داروئی بنام «تالید و میده» به بازار آورد. این دارو را که بعنوان ترکیب بی ضرر آگهی شده بود، زنان باردار هم مصرف کردند. بزودی معلوم شد که بعضی از زنان، صاحب فرزندان ناقص شدند . پزشکان بدون تردید ثابت کردند که این ترکیب جریانات جذب و دفع مواد غذائی را در ارگانیزم مادر و جنین مختل ساخته است.
مدارکی نیز دربارهٔ مضرات ترکیبات داروئی که اکثر زنان برای تقلیل وزن استعمال میکنند (از قبیل گراسیدین) وجود دارد. بنابراین زن باردار نباید، پیش خود به معالجه دست بزند.
برخی از زنها «کنین» را برای سقط جنین بکار میبرند. ولی اغلب اثر مطلوب بدست۔ المی آبدوسقط جنین حاصل نمی شودرجنین به رشد خود ادامه می دهد. زن به ناچار دلخوش میکند به اینکه او صاحب فرزندی خواهد شد ولی کنین بطور کلی بصورت زیان آوری روی جنین تأثیر گذاشته و سبب رشد غیرطبیعی او می شود. پس از خوردن «کنین» اغلب کودکانکور یاکر متولد می شوند.
ترکیبات موثری مانند «پنی سیلین»، که برای معالجه جریانات گوناگون تورم استعمال می شود نیز ممکن است روی جنین تأثیر نامطلوبی بگذارد.
برای رشد طبیعی جنین تمرینات ورزشی اهمیت اساسی دارد. باید مادران این تمرینات را از مجموعه های ورزشی ویژه ای که برای زنان باردار تهیه شده، انجام دهند.
با شروع پنجمین ماه آبستنی، عضلات، کلیه ها، اعضای دستگاه گوارشی، و قلب در کودلد تکوین می یابد. ضربان قلب جنین، از شخصی بالغ یا کودکی که تازه متولد شده سریع تر است. علت این پدیده هیجان جنین است که در نتیجهٔ کمبود اکسیژن در خون بروز میکند و نارسائی آن برای سیستم عصبی و تنظیم انقباضات قلب، محرلد محسوب می گردد.
هنگامیکه زن مشغول کار بدنی می شود عضلات تأمین خون وی تقویت می گردند. یعنی تغذیهٔ جنین کمتر می شود و جنین شروع به تقلا میکند و این تقلا نیز به نوبهٔ خود جریان خون را در جفت جنین تقویت میکند و بدین ترتیب، در سایهٔ ورزش بدنی زن باردار، خون جنین بهتر تأمین می شود.
ورزش، ارگانیزم زن باردار را استحکام می بخشد و کمک به پیشگیری از پاره شدن عجان» به هنگام زایمان می کند.
ساده ترین و موثرترین ورزش روی ارگانیزم زن باردار پیاده روی است که باید همه روزه انجام گیرد و مدت آن کمتر از دو ساعت نباشد.
تمرینات بدنی باید در لباس ورزش انجام گیرد. قبل از ورزش باید هوای محل انجام ورزش را عوض کرد. ورزشی باید آرام و بدون حرکات دست و پا انجام گیرد. نباید نفس خود را حبس کرد. ورزش قبل از خواب باشکم پر خوب نیست، تمرینات ورزشی را می توان صبحها بصورت ژیمناستیلت انجام داد.
بسیاری از زنان باردار این مسئله را مطرح می کنند که آیا می توانند ورزش کنند؟ زیرا امروزه بسیاری از زنان جوان در باشگاهها به تمرینات ورزشی اشتغال دارند. پاسخ آنست که بعد از باردار شدن، تا تولد بچه، باید ورزش سنگین را قطع کرد و بعد از زایمان با مشورت پزشک می توان از نو شروع نمود.
در زیر نمونهٔ مجموعه های ورزشی که باید همه روزه زن باردار انجام دهد، می آوریم. هر تمرین باید ۵ تا ۶ بار انجام گیرد.
دستور شماره ۱ برای زن بار دار ۴ ماهه
تمرین ۱: راست ایستاده پاها را به اندازه شانه ها از هم باز نگهدارید، دستها را بالا ببرید و هم زمان با بالا بردن دستها روی پنجهٔ پا بایستید و در حین عمل نفس بکشید بحالت اول برگردید بدون اینکه نفس خود را حبس کنید نفس را پس بدهید.
تمرین ۲: راست ایستاده، پاها را از هم باز کنید دستهارا پائین بیندازید. یا دست را بلند کنید – نفس بکشید «دم» بجلو خم شوید و انگشتانتان را روی پای دیگر بزنید نفس را پس دهید. « بازدم” و با طرف دیگر بدن، عمل را تکرار کنید.
تمرین ۳: به پشت بخوابید. دستها را کف اطاق بموازات پاها با هم دراز کنید. پاها را باندازه ای که با سینه زاویه قائم سازد بلند کنید و سپس به آرامی بوضع اول پائین بیاورید، به آرامی نفس بکشید.
تمرین ۴: چهار دست و پا بایستید. یا پا را به عقب بلند کنید و در کمز خم شوید «دم». به وضع اولیه برگردید، «بازدم». با پای دیگر همین عمل را انجام دهید.
تمرین ۵: درحالیکه پاها را جفت کرده اید و دستها پائین أست به آرامی روی پنجهٔ پا به نشینید و هم زمان با آن دستها را به جلو بلند کنید. «دم» به وضع اولیه برگردید « بازدم»
دستور شماره ۲ برای زن باردار ۴ را تا ۸ ماهه
تمرین ۱: در حالیکه سرپا ایستاده اید پاها را باندازه شانه از هم باز کنید، و دستها را به طرفین ببرید و موازی شانه ها قرار دهید. «دم». دستها را در جلو بهم برسانید « بازدم».
تمرین ۲: دستها را بالای سرتان بلند کنید و بهم قفل کنید بدون اینکه دستها را رهاکنید تن خود را به طرفی و سپس به طرف دیگر ببرید. به آرامی نفس بکشید.
تمرین ۳ : به پشت بخوابید، دستها را بموازات بدن دراز کنید. بیلی ,l را باندازه ای که زاویهٔ قائمه تشکیل دهد بلند کنید، دوباره پائین بیاورید، با پای دیگر تمرین را عمل کنید. به آرامی نفس بکشید.
تمرین ۴: به پشت بخوابید. دستها را پشت سر بگذارید، پاها را با هم از زانو خم کنید لگن را بلند کنید و زانوها را به یک طرف ببرید. «دوم» بحالت اولیه بر گردید « بازدم».
تمرین ۵: جلوى خود یا صندلی بگذارید. دستهای نان را روی پشتی آن بگذارید. پاها را به اندازه شانه ها از هم جدا کنید. در حالی که پشتی صندلی را گرفته اید کمی بنشینید، و دم». به کمک دستها بلند شوید « بازدم».
مجموعه شمارہ ۲ – (از ۸ ماهگی تا زایمان)
تمرین ۱: در حالی که سرپا ایستادهاید پاها را به اندازه شانه ها از هم جدا کنید، دستها را به جلو دراز و بهم قفل کنید. دستها را بلند کنید «دم». پائین بیاورید « باز دم».
تمرین ۲: راست ایستاده دستها را به کمر بزنید بدن را بچپ خم کنید و سپس بوضع اولیه بر گردید و تن را به طرف راست ببرید. و به آرامی نفس بکشید.
تمرینا ۳: به یشت بخوابید و پاها را از زانو خم کنید. پا را روی شکم بیاورید در حالیکه به آرامی از دستها کمک می گیرید دم ، پائیسن بیاورید. « بازدم». عمل را با پای دیگر هم انجام دهید.
تمرین ۴: به پشت بخوابید دستها را زیر سر بگذارید، پاها را باهم از زانو خم کنید. زانوها را به بیلی طرف ببرید به حالت اول برگردانید. به آرامی نفس بکشید.
تمرین ۵: ایستاده پاها را باندازه شانه ها از هم باز کنید. دستها پائین در طول بدن آویزان است. دستها را بلند کنید و همزمان با آن روی پنجه بلند شوید. «دم». بحالت اول بر گردید. « بازدم».
شکی نیست، این مسئله از نقطهٔ نظر روانی و اخلاقی مهم است که آیا زن و شوهر بیمار، می توانند بچه داشته باشند یا نه؟ ظاهراً در هر موردی باید آنرا شخصاً حل نمود. ناخوشی های زیادی وجود دارد که ارثی هستند و به فرزندان منتقل می شوند. پزشکان گاهی میتوانند قبلا بگویند که این مرض ارثی است یا نه. بنابراین اگر زن و شوهری تردید کردند که کودلد آنها سالم خواهد بود یا نه، و ناخوشی که خود آنها یا نزدیکانشان از آن رنج میبرند، به بچه منتقل خواهد شد یا نه، باید با پزشک مشورت کنند.
دیدگاهتان را بنویسید