درباره تنظیم زمان خواب و بیداری نوزادان بیشتر بدانیم

درباره تنظیم زمان خواب و بیداری نوزادان بیشتر بدانیم

 نوزادان معمولا در چند ماه اول الگوی مناسب خواب خود را تنظیم می کنند و اگر به نظرتان می رسد که نوزاد شما در یک سال اول زندگی مدت بسیاری را در خواب می گذراند باید بدانید که احتمالا در سال دوم نیز از همین الگو تبعیت خواهد کرد. این نوزادان معمولا از دوازده ماهگی تمام طول شب را می خوابند (در حالی که برخی نوزادان دیگر دیرتر چنین برنامه خوابی را به دست می آورند)، وقتی نوزاد شروع به چهاردست و پا رفتن می کند در طول روز انرژی بسیاری را مصرف می کند و در نتیجه می تواند بدون وقفه ۱۰ الی ۱۱ ساعت را در خواب بگذراند.

 با اینکه او به خواب نیاز دارد در عین حال می تواند خود را همراه با شما بیدار نگه دارد. ممکن است کودک بیش از حد گریه و زاری کرده باشد یا گرمش باشد و در نتیجه تنش بسیار زیادی داشته و ناراحت باشد به طوری که خوابیدن برایش غیرممکن باشد. اگر نوزاد خودش را به شما می چسباند و بی خواب است و احساس ناامنی می کند بهترین درمان برای او وجود شما می باشد.

 در کنار او بمانید او را نزدیک به خود نگه دارید و تکان بدهید، برایش آواز بخوانید، او را آرام کنید و با خود راه ببرید تا احساس کند قصد ندارید او را ترک کنید و به نزدیک بودن شما اطمینان پیدا کند. این کار ممکن است نیم ساعت طول بکشد اما معمولا کودک بعد از ده یا پانزده دقیقه در آغوش شما به خواب می رود و سپس می توانید دوباره او را به گهواره اش بازگردانید.

نوزادان کم خواب

بعضی از نوزادان به طور طبیعی به خواب کمتری نیاز دارند. نوزادان کم خواب معمولا موجوداتی هشیار، کنجکاو، باهوش و بسیار مهربان هستند. آنها به سرعت این واقعیت را درک می کنند که شما در تمام طول شب در نزدیکی آنان هستید و با گریه و صدا کردن سعی می کنند توجه شما را جلب کنند. گریه نوزاد نباید به هیچ وجه نادیده گرفته شود. نوزادی که تنها رها می شود تا گریه کند به سرعت یاد می گیرد که بزرگسالان به گریه های او که برای درخواست کمک یا دریافت عشق است توجهی نمی کنند. در چنین موقعیتی کودک می آموزد که برای جلب توجه گریه نکند و معمولا منزوی و گوشه گیر می شود.

خواب و بیداری در نوزادان

نباید از کم خواب بودن نوزادتان ناراحت شوید. او با این رفتار اجتماعی بودن و هوش سرشار خود را نشان می دهد زیرا در تمام مدت در حال یادگیری است و با بزرگتر شدن او متوجه خواهید شد که دوستی با ارزش برای خود پیدا کرده اید. اگر نوزاد قبل از رفتن شما به رختخواب از خواب بیدار شد سعی کنید او را درون یک آویز با خود حمل کنید و یا او را روی صندلی های متحرک بگذارید تا با حرکت کردن های مداوم خود را خسته کند.

راه حل ها: نوزادان کم خواب اغلب به سرگرمی نیاز دارند به همین دلیل به محض اینکه کودک توانایی نشستن را به دست آورد می توانید مقداری اسباب بازی نرم یا کتاب های نرم در گهواره در مقابلش قرار دهید. یک آینه به گوشه گهواره او نصب کنید تا بتواند چهره خود را ببیند و با آن صحبت کند. یک آویز متحرک در بالای گهواره که صداهایی نیز تولید کند می تواند برای مدت طولانی کودک را سرگرم کند.

اگر نوزاد شما فقط ناله می کند لازم نیست فورا از جای خود بلند شوید زیرا معمولا بدون هیچ کاری دوباره به خواب خواهد رفت اما اگر ناله های او تبدیل به گریه واقعی شد باید پیش او بروید و او را ببینید. اولین باری که پیش او رفتید برای آرام کردنش با او صحبت کنید و به پشتش ضربه های آرام بزنید. اگر این روش کارآیی لازم را نداشت باید او را از رختخوابش بلند کنید و بعد از آرام شدن دوباره سرجایش برگردانید و اتاق را ترک کنید. اگر او همچنان به گریه ادامه داد می توانید هر پنج دقیقه یک بار پیش او برگردید و او را آرام کنید(اگر این کار را کردید باید سعی کنید بدون بلند کردن او را آرام کنید برای مثال با تکان دادن گهواره یا صحبت کردن با او).

برنامه منظم زمان خواب

با بزرگتر شدن نوزاد لازم است توجه خاصی به زمان خواب او داشته باشید و احتمالا برنامه مشخصی برای آرام کردن و خواباندن او خواهید داشت مانند خواندن یک داستان، یک شعر و یا یک بازی ملایم.

هر چه در توان دارید برای آرامش و خونسردی و شادی کودک قبل از خواب انجام دهید. در صورت لزوم سعی کنید در ساعات انتهایی شب کودک را به دلیل یک رفتار نادرست کوچک سرزنش نکنید. قطعا نمیخواهید فرزندتان با چشمانی اشک آلود و روحیه ای غمگین به رختخواب برود.

هیچ چیز جادویی درباره اتاق خواب یا گهواره کودک وجود ندارد. شما بهترین همبازی کودکتان هستید و او وقتی با همراهی شما به خواب برود شادترین لحظات را می گذراند. اگر هنوز احساس می کنید انرژی دارید می توانید به کودک اجازه بدهید در اطراف شما مشغول بازی شود تا اینکه بالاخره روی پایتان یا روی صندلی در نزدیکی شما به خواب برود. به جای اینکه کودک را به تنهایی به اتاق خوابش در طبقه بالا ببرید و او را ناراحت کنید تا مرتبا شما را صدا بزند می توانید در حالی که روی مبل نشسته اید یک بالش روی زانوی خود بگذارید تا کودک سرش را روی آن بگذارد و به خواب برود. به محض خوابیدن می توانید او را به گهواره اش منتقل کنید. در این صورت کودک با آرامش تمام به خواب خواهد رفت و احتمالا تمام طول شب را نیز خواهد خوابید.

عادت به برخی اشیا برای احساس آرامش  

عادت به برخی اشیا در زمان خواب

ممکن است فرزندتان به یک وسیله خاص مانند یک عروسک، یک دستمال کوچک یا تکه ای از یک پتوی کهنه عادت کند. این شیء هر چیزی که باشد نباید آن را از کودک دور کنید و یا سعی در عوض کردن آن داشته باشید. شما ممکن است متوجه شوید که کودک به رفتارهای خاصی مانند تکان دادن، مکیدن شست، پیچاندن مو یا مالیدن لب بالاییش عادت کرده است و شب ها در موقع خواب این کار را تکرار می کند. هیچ کدام از این عادات مشکلی برای کودک به وجود نخواهد آورد. استفاده از این روش به کودک کمک می کند تا به تنهایی به خواب برود و فردی متکی به خود باشد. وی در زمان مناسب این عادات را کنار خواهد گذاشت.

تغییردر برنامه خواب نیمروزی کودک

بعضی از نوزادان از همان بدو تولد سراسر شب را در خواب می گذرانند و برخی دیگر نه. کاملا طبیعی است که هر قدر کودک تحرک بیشتری داشته باشد و انرژی بیشتری در طول روز صرف کند به خواب بیشتری نیاز خواهد داشت. خواب شبانه روزی کودک در نوبت های خواب روزانه و خواب شب او تقسیم می شود.

 با بزرگتر شدن کودک معمولا خواب شبانه او بدون وقفه می شود و خواب های روزانه اش نیز نظم بیشتری پیدا می کنند و یک نوبت در صبح و یک نوبت در بعد از ظهر با مدت زمان های متفاوت به خواب می رود. با گذشت زمان تعداد دفعات خواب روزانه او نیز تغییر می کند. او ممکن است خواب صبح را به بعد از ناهار موکول کند و یک بار دیگر نیز در ساعت سه و نیم یا چهار بعد از ظهر خواب کوتاهی داشته باشد و در حدود ساعت هفت شب نیز به خواب شبانه برود. به هر حال ممکن است هر روز شاهد تغییر در این الگو باشیم.

باید انتخاب ساعت خواب نیمروزی را به عهده خود کودک بگذارید. سعی نکنید ساعت این خواب را به او تحمیل کنید و به جای آن سعی کنید وقت خود را نیز خالی بگذارید تا همزمان شما هم بتوانید استراحت کوتاهی داشته باشید. بعد از بیدار شدن هردوی شما انرژی بیشتری داشته و سرحال تر خواهید.