ترس خوابیدن دور از خانه در کودکان

دلایل ترس کودکان از خوابیدن دور از خانه

ما از کودکان امروز توقع داریم تا دور از خانه کارهایی انجام دهند، مثل خوابیدن در خانه مادر بزرگ، اردو رفتن و یا یک شب در خانه دوست خوابیدن. اما از نظر کودکان بسیاری به دلیل ترس های احتمالی، این یک کار سخت و بسیار ترسناک است. این مراحل برای کمک به شما طراحی شده اند تا راه حل مناسبی برای غلبه بر بیم و هراس کودک خود بیابید.

ترس را مشخص کنید

با کودک خود بنشینید درباره آنچه او را می ترساند، صحبت کنید، اگر شما هم تجربه ای مشابه در هنگام کودکی داشتید، با او در میان بگذارید. شاید او از شرایط جدید، تاریکی یا خیس کردن بسترش و یا از دیده شدن می ترسد. شاید او گاهی مشکل در خوابیدن دارد و نگران است در یک خانه غریبه بیدار شود یا اینکه می ترسد بیمار گردد. اگر متوجه شدید ترس مرتبط با یکی از مواردی است که در این کتاب ذکر شده است بحث کردیم، قبل از هرگونه اقدامی به آن سنجش رجوع کنید. برای مثال، اگر کودک شما بستر خود را خیس می کند، بنابراین تا قبل از اینکه این مشکل او رفع نشده نباید او را مجبور کنید در خانه دوستش بخوابد. .

فهرستی از میزبانان مورد نظر کودک فراهم کنید

از کودک بپرسید دوست دارد با کدام یک از دوستان یا خویشاوندان شب را بگذراند اسامی را از شخصی طبقه بندی کنید که او احساس راحت تری با او می کند، تا کسی که نسبت به او احساس هراس و تشویش بیشتری دارد.

برای جلسه تمرینی آماده شوید

با شخصی شروع کنید که بیشترین احساس راحتی را با او دارد، هدف خود را شرح دهید. مجموعه هایی از جلسات تمرینی تنظیم کنید. وقتی که کودک با میزبان خود تا ساعت ۸، ۹، ۱۰ شب الی آخر شب می ماند. در دسترس باشید تا در صورت لزوم، کودک را زودتر از آنجا ببرید. گاهی هم پیش می آید که شما مجبور هستید کودک خود را یک نیمه شب و یا دیرتر به خانه بیاورید. ولی اکثر کودکان خیلی زودتر از این ساعتها می خوابند.

کودک را آماده کنید

به کودک بگویید قرار است در هر مرحله چقدر با میزبان خود بماند. در مورد روشهایی صحبت کنید که او از آنها استفاده می کند تا دور از خانه احساس راحتی کند.

• به کودک بگویید که فقط برای «حرف زدن» می تواند با شما تماس بگیرد. چون شما غروب به خانه باز می گردید.
• به کودک اجازه دهید تا آماده شود. اجازه دهید وسایل مورد علاقه اش (مثل اسباب بازی یا کتاب را بردارد. اجازه دهید تا میزبان برای غروب برنامه ریزی کند، شاید حتی تصمیم بگیرند برای شام یا میان وعده چیزی هم بخورند.
• تمدد اعصاب را آموزش دهید. مطمئن شوید کودک تکنیک ها را می داند، به او یادآوری کنید که کلمه نشانه خود را تکرار کند و اگر ترسید، به آرامی نفس بکشد.
• فهرستی از جملات مثبت ایجاد کنید. به کودک کمک کنید تا چندین افکار مثبت جمع کند مانند: «من اینجا امنیت دارم»، «مامان و بابا خوب هستند»، «من ساعت خوشی خواهم داشت و عمه سوزان با من بازی خواهد کرد.»، اگر کودک احساس ناراحتی می کند به او بگویید افکار خوب را تکرار کند.

یک سیستم پاداش طراحی کنید

پاداش به نمره پیشرفت کودک، کمک می کند تا او مستقل تر شود.

• به پیشرفت پاداش دهید. مهم نیست چقدر زود کودک شما می خواهد از اولین جلسه تمرین خود به خانه باز گردد، فقط به خاطر اینکه ساعتی را دور از خانه مانده است، به او پاداش بدهید. بگویید چقدر فوق العاده و هیجان انگیز است که او توانست این کار را خوب انجام دهد. سپس، به خاطر مدت زمان بیشتر ماندن به او پاداش دهید. سرانجام به او بگویید، اگر او تصمیم گرفت آنجا بخوابد و شب ماند، می تواند یک پاداش بزرگ بگیرد.
• از پیامدهای طبیعی استفاده کنید. پیامدهای ارزشمند منطقی شامل یک صبحانه ویژه در یک رستوان (صبح زود بعد)، یا یک فیلم در بعدازظهر آن روز می تواند باشد. اجازه دهید کودک یکی از دوستانش را دعوت کند تا شب با او بماند و بعد از اینکه او توانست با موفقیت غروب یک روز خارج از خانه بماند، یک مهمانی «شب ماندن» در منزل خود ترتیب دهید.

اکنون خانه های دیگر را نیز بگنجانید

وقتی کودک برای خوابیدن در خانه مادربزرگ» احساس راحتی کرد، شروع بازدید از بقیه خانه ها کنید و از روش تدریجی مشابه استفاده نمایید. نیازی نیست او تمام آزمایش ها را انجام دهد، خیلی زود دیگر نیازی به هیچ کدام نخواهد بود. همچنان به موفقیت ها پاداش بدهید و بیرون ماندن از خانه را با دعوت دوستان به منزلتان تغییر دهید.

طرح را به اردو گسترش دهید

وقتی کودک شما برای تمرینات اردو و رفتن آماده شد، با اردوهای روز و سفرهای اردویی خانوادگی شروع کنید. اصل حرکت به جلو آرام است. وقتی او شب را با خوشحالی با دوستانش بگذراند، به فکر اردو رفتن با دوستانش می افتد. در خارج از منزل غذا تهیه کنید، به پیک نیک بروید و به تدریج در نواحی غیر مسکونی یا پارک ها چادر بزنید. با خانواده و دوستان نزدیکی که شرکت کنندگان با تجربه در اردوها هستند، خوش بگذرانید.

• کودک را در اردوهای روزانه ثبت نام کنید. بگذارید کودک به زندگی اردویی در طول روز عادت کند. اکثر اردوهای روزانه تا دیروقت طول می کشند و برای شرکت کنندگان در اردو شام تهیه می کنند. وقتی کودک کمی بزرگتر شد، تجربیات خواب در بیرون را نیز برایش مهیا کنید. اگر کودکتان می ترسد، به مشاور اطلاع دهید و از او کمک بخواهید.
• اردوهایی که شب را بیرون می گذرانند، با دقت انتخاب کنید. با اردوهای آخر هفته شروع کنید و تا اردوهای هفتگی و حتی بیشتر پیشروی کنید. با دقت انتخاب کنید و به دنبال اردویی بگردید که در زمینه اردوروندگان تازه کار تخصص دارند. قبل از ثبت نام، با مسئول آن صحبت کنید و سوالاتی درباره تجربیات و روشهای برخورد با کودکان بپرسید. جویا شوید چگونه با دلتنگی بچه ها برای خانه کنار می آیند. در صورت امکان، یک اردوی سیاحتی با دوستان برگزار کنید. یا در برنامه اردوی انجمن خود شرکت کنید تا کودک تصاویری ببیند، با اعضای کارکنان ملاقات داشته باشد و با اردو برگزار کنندگان دیگر صحبت کند.

ترس از مهمانی و گردهمایی های اجتماعی

اکثر کودکان و بزرگسالان از مهمانی ها لذت می برند، اما گاهی فعالیت های اجتماعی باعث ایجاد اضطراب و تشویش می شوند. وقتی به یک مهمانی دعوت می شود و کودک شما ترسید، باید چه کار کنید؟ اگر او به شما چسبید و اجازه نداد بروید منزل، با دیدن این صحنه چه کار می کنید؟ وقتی کودک از در آویزان می شود و خواهش می کند که به منزل بیاید، در حالی که همه مشغول خوشی هستند، چگونه برخورد می کنید؟ این ترسی است که طی یک روز درمان نمی شود، اما می توانید طرح را به مرحله اجرا بگذارید تا کم کم نگرانی او را کاهش دهید و سرانجام مهمانی را به یک زمان لذت بخش تبدیل کنید.

ترس را مشخص کنید

هر وقت می توانید، بررسی کنید و ببینید چه چیزی او را از شرایط اجتماعی می ترساند. • با کودک صحبت کنید. وقتی هر دوی شما در آرامش هستید، بنشینید و در مورد اینکه چه چیزی او را در مورد مهمانی و گردهمایی ها نگران می کند صحبت کنید. شاید علت، سر و صدا و شلوغی، آواز، لباس ها و یا بدون وسیله ماندن باشد. شاید او ترس از جدایی دارد و نمی داند چگونه درباره آن صحبت کند. اگر اینها مشکل او هستند، به بخش های مربوطه در این کتاب مراجعه کنید.

مهمانی های ساختگی درست کنید

به تدریج کودک را در مهمانی های کوچک در منزل خودتان وارد کنید. . به آرامی شروع کنید و آن را لذت بخش و تفریحی کنید. با یک مهمانی و فقط بایک مهمان شروع کنید. سپس می توانید افراد بیشتری دعوت کنید. مهمانی بستنی، مهمانی فیلم و یا مهمانی تولد ترتیب دهید. . کودک را در برنامه ها شرکت دهید. از او در پختن کیک های کوچک، نوشتن دعوت نامه ها، تزئینات و برنامه ریزی بازی ها کمک بگیرید.

کودک را نسبت به ترس بی اثر کنید.

وقتی او نسبت به مهمانی های ساختگی در منزل خودتان احساس راحتی کرد، اکنون زمان آنست که مهمانی های خارج از منزل را نیز امتحان کنید.

• نگرانی ها را درجه بندی کنید. فهرستی از ترس های کودک برای مهمانی را جمع آوری کنید. و آنها را به ترتیب شدت درجه بندی کنید. از فهرست استفاده کنید و با تجربه ای که کمتر هراس انگیز است شروع نمایید تا مجموعه هایی از مراحل برای غلبه بر نگرانی را طراحی کنید. برای مهمانی اول، از او بخواهید یک هدیه ساده ببرد. دفعه بعد، ممکن است او بخواهد کادویی ببرد و کمی نیز آنجا بماند. همیشه با سرعت کودک حرکت کنید. هرگز او را عجله ندهید یا مجبور نکنید در مهمانی شرکت کند و یا آنجا بماند. با هر نشانه پیشرفت به او پاداش بدهید. در اینجا طرح ساده ای برای به تدریج مهمانی بردن کودکتان وجود دارد. مراحلی را انتخاب کنید که برای شما مناسب هستند و همیشه دقت کنید کودک موافق است آنها را امتحان کنند و آماده تجربه کردن است.

۱- خیلی زود و یا خیلی دیر به مهمانی بروید

۲- وارد شوید و هدیه را آنجا بگذارید.

٣- پنج تا ده دقیقه و یا بیشتر آنجا بمانید و یا هنگام صرف کیک وارد شوید.

۴- در سراسر مهمانی نزدیک کودک بمانید.

۵- در اتاق بمانید، اما خیلی نزدیک نباشید.

۶- در مهمانی بمانید، اما در اتاقی دیگر بنشینید.

۷- مهمانی را برای پنج تا ده دقیقه ترک کنید و دوباره باز گردید.

از تشویق و پاداش استفاده کنید

در هر مرحله از این مسیر، به کودک بگویید شما فکر می کنید او بزرگ شده است و باعث افتخارتان می باشد. علاوه بر این پاداش هایی در نظر بگیرید و او را تشویق کنید: «اگر تازمان بریدن کیک بمانی، یک هدیه ویژه در ماشین و در مسیر رفتن به خانه منتظر تو خواهد بود.»

تمرین را ادامه دهید

تمرین ضروری است یک کودک هراسان فرصت های زیادی نیاز دارد تا مهارت های اجتماعی خود را تمرین کند. چون اگر مهمانی های حقیقی نادر باشند، ممکن است به عادت قدیم خود باز گردد. حداقل ماهی یکبار مهمانی ترتیب دهید. (مثل یک مهمانی ساده ی ناهار با یکی از دوستان یا یک همسایه ی جدید).

این زمان ها را در روزهای تعطیل و تولد ها تنظیم کنید یا استفاده از رویدادهای سرگروهی (مثل جلسات مدرسه دختران با نمایش آلبوم های تمبر) به کار ببرد.