بدغذایی

بدغذایی

بد غذایی یکی از بزرگترین و شایعترین مشکلات و نگرانیهای مادران نسبت به فرزندانشان است، مادران زیادی در جلسات مشاوره از کم غذایی و بدغذایی فرزندان گله می کنند و حتی معتقدند فرزندشان هیچ غذایی نمی خورد که البته این ادعا به نگرانی مادرانه بستگی دارد و در واقع واقعیت ندارد چون ممکن نیست انسان مدتی طولانی غذا نخورد و زنده بماند و بسیاری اوقات مادران می گویند کودکم اصلا غذا نمی خورد و من نمیدانم چطور زنده است، در نظر داشته باشید حجم معده کودکان کوچک و کم است و قطعا آنها نمی توانند به اندازه بزرگسالان غذا بخورند پس تا حدی این نگرانیها بی دلیل است و توقع شما از کودکان زیاد است و او تقریبا به حد نیاز خود مواد غذایی را جذب می کند. البته اگر با بردن نزد پزشک و انجام معاینات لازم معلوم گردید که کودک شما نسبت به سن و قدش کمبود وزن دارد در آن صورت باید نگران شوید و در پی حل مشکل برآیید:

۱- صبور، جدی، قاطع باشید، بی دلیل نگران نشوید و حتما کودک را نزد پزشک ببرید تا از سلامت با عدم سلاست او مطلع شوید.

٢- دستورات غذایی که پزشک تجویز کرده را رعایت نماید

۳- بسپاری اوقات کودکان سر سفره غذا رفتارهای اطرافیان را زیر نظر دارند و بسیاری از مواقع این رفتارها از روی تقلید از دیگران است. مثلا وقتی فردی سر سفره نمک فراوان استفاده می کند و یا مادر نمک غذا را زیاد می کند کردک هم همانگونه عادت می کند.

۴- در دوران خردسالی و هنگامی که کودک شروع به خوردن غذا می خورد طبق دستورات پزشک رفتار کنید و از دادن طعم به غذا خودداری کنید تا ذاتفه کودک تغییر نکند.

۵- به مصرف خوراکیها و تنقلات و میان وعده ها توجه کنید همانطور که گفته شد حجم معده کودکان زیاد نیست و گاهی اوقات خوردن حتی یک میوه و یا یک بیسکویت کوچک قبل از ناهار مانع از میل به خوردن غذا میشود.

۶- هرگز به اصرار و زور به کودک غذا ندهید چون بیشتر موجب لجبازی کودک و کم شدن تمایلش به خوردن میشود.

۷ – زمان صرف غذا را نشاط آور کنید. پخش موسیقی، با یک برنامه جالب، البته گاهی اوقات کودکان هنگام تماشای تلویزیون غذا نمی خورند، اما برعکس بعضی از کودکان هنگام دیدن برنامه ها بیشتر میل به غذا پیدا می کنند.

۸- ظروف غذا را زیبا انتخاب کنید، مخصوصا اگر کف ظرف برچسب و شکل زیبا و قشنگ داشته باشد کودک را می توانید تشویق کنید که با خوردن غذا می تواند به آن شکل رسیده و آن را ببیند، چیدن مناسب و آراسته سفره و میز غذا نیز در روحیه کودک و حتی کل خانواده تأثیر دارد، روشن کردن شمع و گذاشتن یک شاخه گل زیبا بسپار نشاط آور و اشتها آور است.

۹- سعی کنید ظاهر غذاها زیبا، رنگی و جذاب باشند، کودکان به خوردن غذاهایی که رنگهای شاد داشته و یا به اشکال متفاوت (مثلا شکل حیوانات) باشد میل بیشتری نشان می دهند.

۱۰- به هماهنگی بین غذاها توجه کنید بعضی از غذاها ممکن است ایجاد ناراحتی کند و مشکلاتی برای کودک بوجود آورد.

۱۱- از کودکان در تهیه غذا و چیدن میز و سفره کمک بگیرید و غذایی را که او در تهیه اش به شما کمک کرده با سر و صدا سر سفره آورده و به همه اعلام کنید تا همه از آن خورده و کودک را مورد تشویق قرار دهند.

۱۲- انتخاب را محدود کنید هرگز از کودک نپرسید که مثلا هویج می خورد پا نه؟ (فرمت نه گفتن به او ندهید) بلکه بپرسید آیا کدو می خورد با هویج و برایش معلوم کنید حتما بین این دو بایله یکی را انتخاب نماید.

۱۳- گاهی اوقات به بهانه گیریهای او توجه نکنید.

۱۴- هرگز بشقاب کودک را پر نکنید و مقدار کمی غذا بریزید.

۱۵- از او نپرسید آیا باز هم غذا میخواهد یا خیر، اگر خواست باز هم به مقدار کم برایش بریزید و هرگز نیازی ندارد در مورد غذا توضیح بدهید غذایی که سر سفره آورده می شود غذایی است که مادر با زحمت و مصرف وقت تهیه کرده و همه اعضای خانواده باید از آن بخورند. .

۱۶- اگر غذای جدیدی پخته می شود او و همه اعضای خانواده مجبور هستند حتی به مقدار کم هم که شده بچشند و اگر غذای جدید را چشید تشویقش کنید.

۱۷- بعضی از غذاها حساسیت زا هستند به این نکات توجه کنید. همچنین گاهی اوقات با کم و زیاد کردن یک چیز در غذا می توانید آن را مناسب تر کنید در ضمن توجه داشته باشد معمولا هر کودکی به یکی دو نوع ماده غذایی که علاقه دارد مثلا سیب زمینی، گوجه فرنگی، شیر. میتوانید آنها را بیشتر در رژیم غذایی بگنجانید. تحسین و تشویق را فراموش نکنید، اما اگر روئی مؤثر نبود جدیت به خرج دهید و کوتاه نیایید اگر غذای سفره را نخورد هرگز غذای دیگر برای او آماده نکنید. اگر دیر سر سفره آماده شده برای او مبر نکنید یا از غلا محروم می شود و با یک غذای ساده تر منه نون و پنیر به او بدهید. اگر مدت زمان خوردن غذا را بیش از حد طولانی می کند حتما به او تذکر داده و اعلام کنید که در چه مدت زمان می تواند غذا بخورد. البته در پایان توصیه می شود اگر برایتان مهم غذا خوردن کودک است کمی انعطاف پذیر باشید و سخت نگیرید.

کودک مرتبا چیزی میخواد

اگر کودکان مرتبا بهانه جویی کرده و خواسته هایی دارد از اطرافیان بخواهید تا با شما همکاری کنند و هماهنگ باشند بخصوص پدربزرگ و مادربزرگ و هنگامی که میخواهید این قوانین را بگذارید و در مقابل خواسته هایش مقاومت کنید، این برنامه را از داخل خانه و مکاهایی که خلوت ترند شروع کنید نه از مکانهای عمومی که نتوانید براحتی او را کنترل کنید. قوانین را ابتدا برای او تکرار کرده و به اطلاعش برسانید. حتما در اجرای قوانین قاطع و جدی باشید و تسلیم نشوید. و زمانیکه به مهمانی می روید از قبل او را آماده کرده و انتظاراتتان را به او بگوید و اگر آنگونه که خواستید رفتار کرد حتمأ تحسین و تشویق نماید. اما اگر در خیابان با مهمانی درست رفتار نکرد در جمع به او چیزی نگویید و تنبیه نکنید اما هنگامی که به منزل برگشتید تنبیهی برای او در نظر بگیرید و یا دفعه بعدی که به مهمانی یا بیرون می روید او را با خود نبرید.