با کودکانی که خیلی زودرنج است، چه رفتاری باید داشته باشیم؟

کودکی که به او ایراد گرفته می شود یا خیلی زودرنج است

بنظر می رسد بعضی از کودکان علامتی روی پیشانی خود دارند که می گوید: «منو دست بندازید، از من ایراد بگیرید». به طریقی، آنها به بچه های دیگر می گویند قربانیان خوبی هستند و افراد خوبی برای سرگرمی و آزار دادن محسوب می شوند. نقطه ضعف به شدت آشکار است و هر کسی می داند که آنها به شدت پوستشان خیلی نازک و عکس العمل هایشان بسیار شدید است، بچه ها نسبت به هم می توانند خیلی ظالم باشند.

برای کودکی که گرایش دارد به او گیر بدهند و از او ایراد بگیرند، راه درمان این است که روش های جدید پاسخ به سر به سر گذاشتن و مسخره کردن را بیاموزد.

اتفاقات را تجزیه و تحلیل کنید

می توانید به کودک کمک کنید تا بفهمد چقدر سر به سر گذاشتن مضحک و خنده دار است، برای آن دسته اظهار نظرهایی که آزاردهنده هستند، به صحبت و گفتگو نیاز است.

• برچسب ها و عناوین زبانی که افراد آزاردهنده استفاده می کنند را مشخص کنید. تمام سخنان نیشدارو آزاردهنده ای که کودک بیاد می آورد فهرست کنید و سپس تعدادی دیگر که شما می توانید به یاد آورید را به آن نیز اضافه کنید. برای چند روز آنها را ثبت کنید.
• لقب ها یا اظهار نظر ها را طبقه بندی کنید. بعضی از القاب و اسامی آنقدر مسخره، احمقانه و کاملا غیر واقعی هستند که هر دوی شما می توانید به آنها بخندید. «سرت وارونه است»؛ «مادرت چکمه های جنگی می پوشه.» برای کودک توضیح دهید لازم نیست او از خود و خانواده اش دفاع کند، چون این اظهارات و گفته ها همگی بی معنی هستند و ارزش جواب دادن را ندارند. با وجود این، اگر اظهارات بچه های دیگر به نظر درست است – «پایت بو می دهد» یا «بینی ات مثل یک لیمو گنده است» – کودک باید یاد بگیرد تا با حالتی جواب دهد که مانع مسخره کردن شود. این به معنی تغییر رفتار یا پوست کلفت شدن است.

کودک را نسبت به مسخره کردن بی تفاوت کنید

به کودک بیاموزید با جواب ندادن به تمسخر نسبت به آن واکنش نشان دهد.

• شرایط را بازی کنید. اجازه دهید کودک مسخره کند و والدین قربانی باشند. از او بخواهید با القاب مشابهی که به او نسبت می دهند والدین را مسخره کند (این کار به او کمک خواهد کرد تا آنها را بشنود) و همچنین فرصتی برای دست گرفتن یا نادیده گرفتن آنها کسب می کند. به او یاد بدهید چگونه نسبت به این کلمات واکنشی نشان نمی دهید، بلکه فقط روی خود را بر می گردانید و از آنجا می روید. شما با این کار رفتارتان را الگو قرار می دهید.
• تمرین کنید. اکنون، از کودک بخواهید تا نقش قربانی را بازی کند. با چند لقب ملایم یا اظهارات بی اساس او را دست بیندازید و از او بخواهید آنها را نادیده بگیرد. سپس این کار را با بقیه موردهای فهرست یعنی با اظهارات خیلی بد و منسوخ در انتهای لیست تکرار و تمرین کنید. هدف شما این است کاری کنید تا کودکتان چنان عادت کند که علاقه ای به واکنش نشان دادن نداشته باشد. به او بازخورد مثبت بدهید. اگر او واکنش احساسی نشان داد، أن جلسه را متوقف کنید یا به القاب و متلک هایی که آسانتر می توان آنها را پذیرفته باز گردید.
• تمدد اعصاب را آموزش دهید. به خاطر داشته باشید که به کودک روش های تمدد اعصاب را آموزش دهید. به او یادآور شوید برای کمک به آرامش و خونسردی خود، از آنها استفاده کند.

پاسخ جدیدی به او بیاموزید

فهرستی از پاسخ ها را برای او توضیح دهید و راه حل هایی ممکن را تمرین کنید :

• نقش بازی کردن، یک بار دیگر وانمود کنید که شما قربانی هستید و کودکتان شما را مسخره می کند و دست می اندازد. انواع واکنش های مختلف را تمرین کنید، شامل لقب هایی که برای او استفاده می کنند. بخندید؛ «مسخره است، مادر من اصلا چکمه نداره.»، « البته که مادر من روی پاهاش مو داره، شما ندارید.» یا از یک روش کامل تر استفاده کنید؛ «من می دونم که هدفتون چیه، ولی موفق نمی شوید، من عصبانی نمی شوم.»

ما روش دیگری یافته ایم که اغلب تمسخر کننده را به روش خودش متوقف می کنیم. از بچه دیگر بپرسید چرا مسخره می کند. پسر هشت ساله ای پرسید «هدفت از گفتن این حرف ها چیه؟» مسخره کننده به او زل زد و گفت: «نمی دونم.» همان طنین قدیمی «چماق و سنگ ممکنه استخوان منو بشکنند، ولی کلمات هرگز به من صدمه ای نمی زنند.»، برای بسیاری از کودکان برای سالهای زیادی موثر واقع شده است.

گاهی بهترین دفاع کودک، بهترین جمله است. سریع زبان در آوردن یک ابزار موثر است. ابتدا به کودک واکنش های مناسب را بیاموزید و سپس روش استفاده از آنها را تمرین کنید.

• شرایط را شبیه سازی کنید. با استفاده از کلمات مسخره کننده ای که فهرست کرده اید، از کودک بخواهید با شما پاسخ ها را تمرین کند. این کار را همراه گزینه هایی که با کنار . آمدن آنها برای کودک آسان تر است، شروع کنید.
• با یک رفیق تمرین کنید. خواهر، برادر و یا دوست صمیمی می توانند کمک کنند. بگذارید : شرایط را خودشان فراهم کنند. آنها می توانند کلی لذت ببرند و سرگرم شوند.
• برای تمرین، کودک را به آرامی و ناگهان دست بیندازید. وقتی فرصتی پیش آمد، این کار را با مهربانی انجام دهید. بنابراین می تواند پاسخ خود را تمرین کند و کمی مقاوم تر شود.

گزارش واکنش زندگی حقیقی

از کودک بخواهید شرایط حقیقی را با شما در میان بگذارد و به شما بگوید با آنها چگونه روبرو شده است. چه احساسی داشت؟ مسخره کننده چه واکنشی نسبت به پاسخ جدید او نشان داد؟

• نادیده گرفتن را توصیه کنید. به کودک هشدار دهید همبازی وقتی ببیند که این فن و روش او دیگر موثر نیست، خیلی بیشتر و سخت تر تلاش می کند تا او را برنجاند. توضیح دهید که او باید استوار و پابرجا بایستد و تمام متلک ها را نادیده بگیرد. خیلی زود این عادت مسخره کردن و دست انداختن او از بین می رود.
• راه حلی پیشنهاد دهید. به کودک کمک کنید تا موثر ترین پاسخ را برای تمسخر انتخاب کند و ارزیابی کند که کدام یک برای او بهتر عمل می کند و مؤثرتر است. هدف فقط منحرف کردن متلک و تمسخرها نیست، بلکه کاهش تکرار آنها نیز می باشد.

تلاش های کودک را تشویق کنید

وقتی او روشی پیدا کرد که موثر است، از آن حمایت کنید. او را تشویق کنید. فرض کنید همیشه وقتی برادرش او را دست می انداخت میز شام را ترک می کرد، ولی اکنون صبورانه سر جایش مسی نشیند و غذا می خورد. این قدمی در جهت درست است. به او نیز این را بگویید. فرض کنید او به شما گفت که وقتی همکلاسی اش او را به خاطر موهای فری دست انداخت، او از آنجا رفت. تصدیق کنید که چقدر این کار باید سخت باشد و چقدر نسبت به کاری که کرده احساس افتخار و غرور می کنید. سپس بعد از ظهر با هم، عصرانه بخورید.