با کودکانی که حاضر نیستند وسایلشان را تقسیم کنند چه رفتاری کنیم؟

نمی خواهد وسایلش را تقسیم کند

«مال منه!»، «نه. مال منه!»، «مامان! جان نمیذاره من با کامیونم بازی کنم!» این جمله ها و امثالش را زیاد شنیده اید، در مورد بچه های کوچک کاملا طبیعی است که از تقسیم وسایلشان عصبانی شوند. بچه های کوچکتر معمولا همه چیز را برای خودشان می خواهند و نباید توسط بچه های دیگر حتی لمس شوند. اما آنها نیز عاشق این هستند که بزرگسالان را خوشحال کنند و اگر به آنها بیاموزیم چگونه این کار را انجام بدهند، می آموزند وسایل و وظایف را تقسیم کنند. در سن پنج تا شش سالگی، آنها کاملا می توانند با هم بازی کنند (البته اکثر وقتها).

نیاز به تقسیم را آموزش دهید

بعضی از والدین سعی می کنند تا مشکلات اشتراک گذاشتن را با خرید اسباب بازی های یکسان برای هر کودک حل کنند، اما انجام این کار اغلب برای ما دشوار می شود. علاوه بر این به کودک مفهوم مالکیت و ارزش همکاری را نیز آموزش نمیدهد.

• مالکیت را آموزش دهید. بگذارید کودک بداند مالکیت چیست، وسایل شخصی را با نامشان برچسب گذاری کنید. به او اجازه دهید تا آنها را در یک مکان خاص نگه دارد.
• وسایل خانوادگی را تعیین کنید. بگذارید کودک بداند که بعضی از اسباب بازی ها متعلق به همه اعضای خانواده است و هر کسی می تواند با آنها بازی کند، اما گاهی آنها باید به صورت مشترک استفاده شوند. از فرصت های طبیعی کنار خانواده بودن استفاده کنید. مثل تلویزیون با ماشین – تا نشان دهید بزرگسالان نیز باید چیزهایی را به اشتراک بگذارند و به هم بدهند.

مهارت های اشتراک را آموزش دهید

اشتراک به صورت خودکار صورت نمی گیرد، بنابراین باید به کودکتان بیاموزید که چگونه آن را انجام دهد :

• همکاری را تجربه و آزمایش کنید. مزایای با هم کار کردن و تقسیم وظایف را به کودک نشان دهید. نتیجه با هم غذا درست کردن، طبیعی است. با دو کودک خود بیسکویت و کیک درست کنید و به آنها بیاموزید به نوبت هم بزنند و مواد را اضافه نمایند، بعد از اینکه کارها را تقسیم کردند. بنابراین باید بعضی نتایج و بازده را نیز تقسیم کنند. به دو کودکتان بگویید می توانند خوراکی خوشمزه ای داشته باشند ولی باید آن را تقسیم کنند. از آنها بپرسید چگونه می توانند یک بسته آبنبات یا یک کیک را تقسیم کنند. وقتی آنها به یک روش کار آمد رسیدند. اجازه دهید از آن استفاده کنند و خوراکی را بخورند. فعالیتی مثل درست کردن زنجیره های کاغذی با نقاشی ترکیب رنگ ها را پیشنهاد بدهید و فقط یک قیچی به آنها بدهید. قبل از شروع از آنها بپرسید چگونه قیچی را با هم استفاده می کنند.
• به آنها بگویید که باید تقسیم کنند. کودکان مثل شما فکر نمی کنند، بنابراین از پیش به آنها بگویید چه وقت باید چیزی را تقسیم کنند: «دنی، مارکا قرار است برای بازی بیرون برویم، شما باید به نوبت از سه چرخه استفاده کنید. بعضی از کودکان دوست دارند این اشتراک در منزل کس دیگری غیر از خانه خودشان باشد، آنها خیلی راضی نیستند. اگر این در مورد شما صدق می کند قبل از ورود مهمانان، به کودک بگویید چندتا از اسباب بازی هایش را انتخاب کند تا با مهمانش تقسیم کند و به او بگویید به مهمان نشان دهد چگونه با اسباب بازی ها بازی کند (اگر ناراحت است وسایلش خراب شوند. با این کار به کودک اجازه میدهید تا بر تجربه خود کنترل داشته باشد). اینگونه می آموزد ناخودآگاه { وسیله اش را به اشتراک بگذارد.
• مفهوم اشتراک را معین کنید. وقتی کودکتان پیش شما می آید و می گوید: «من میخواهم با توب بازی کنم، اما آن دست دنی هست.» به او بگویید از دنی بپرسد آیا می تواند از توپ استفاده کند یا نوبتی بازی کنند.
• قوانین باید تعیین کنید. قوانینی برای کودکان وضع کنید تا فرصت های مجادله کردن را از بین ببرید. برای مثال می توانید بگویید: «وقتی با اسباب بازی بازی می کنی و آن را توی دستانت داری، مال توست. وقتی بازی با آن تمام شد و آن را کنار گذاشتی، بنابراین کس دیگری می تواند آن را بردارد و بازی کند». اگر کودکان در تکمیل کاری مشکل دارند، به آنها نشان دهید که چگونه با تقسیم کردن به هدف خود می رسند. کریستوفر و خواهرش بسته های کادویی تعطیلات را آماده می کردند و برای قیچی با هم بحث می کردند. در نهایت تصمیم گرفتند یکی تمام کاغذها و روبان ها را ببرد و دیگری کادو کند.

در مورد بچه های خیلی کوچک نیز دقت کنید به وضوح و صراحت مفهوم نوبتی را توضیح دهید؛ «سامی! الان نوبت توست که کنار من بنشینی. در مسیر بازگشت به خانه، نوبت سالی خواهد بود.»

• انتظار زیاد نداشته باشید. اگرچه کودکان می توانند اشتراک را بیاموزند، امامفهوم آن برای بچه های کم سن بسیار دشوار است دقت کنید که کودکتان به اندازه کافی با اسباب بازی خود بازی کرده باشد قبل از اینکه از او بخواهید آن را با کس دیگر تقسیم کند. تایید مالکیت کودک به او کمک کند تا احساس کند به اشتراک گذاشتن تحت کنترل اوست و در نیتجه به اشتراک گذاشتن از نظر او یک کار خوب است نه تسلیم تقاضاشدنا سپس توجه کنید که او دارایی اش را پس می گیرد.
• پیش گیری کننده باشید. اگر به اشتراک گذاشتن، یک مشکل دایم برای کودکتان است، از قبل شرایطی برنامه ریزی کنید و در آن اشتراک گذاشتن را انتظار، خواهید داشت. در مورد فعالیت ها و مواد و وسایل ممکن که نیاز خواهید داشت فکر کنید. بنابراین می توانید مشکلات را پیش بینی کنید و از آنها اجتناب نمایید. والدین گروه بچه های دو ساله دریافتند که کودکانشان زمانی با میل و رضایت همه چیز را به اشتراک می گذارند که هر یک اسباب بازی با خود آورده باشند. کودک به اسباب بازی خودش افتخار می کند اما خیلی دوست دارد اسباب بازی اش را با اسباب بازی بچه ی دیگر عوض کند. نوبت ها زمان بندی شده اند و وقتی زنگ به صدا در آید، اسباب بازی مبادله می شوند. بازی لذت بخش خواهد بود. مادری دیگر یک اتاق بازی اسباب بازی های مرتب چیده شده با شماره گذاری درست کرد. کودکان شماره هایی دریافت می کردند و سپس اسباب بازی مناسب را دریافت می کردند.

تشویق کنید و پاداش دهید

تقسیم دارایی، یک دستارورد بزرگ برای کودک است. بنابراین بگذارید بداند شما آن را تحسین می کنید. برای هر رفتار اشتراکی، کودک خود را تشویق کنید. وقتی او پیشنهاد می دهد اسباب بازی را مشترک استفاده کنند، نوبتی استفاده کنند و یا به عنوان راه حل برای یک مشکل همکاری کند، او را تشویق کنید. ” من به تو افتخار می کنم که اجازه دادی جسیکا با عروسکت بازی می کند”. با این اوضاع شما اوقات خوبی خواهید داشت.

• به رفتار اشتراکی پاداش دهید. آیا برای فرزندانتان لذت بخش است بطور درست رفتار کنند؟ وقتی آنها به ترتیب برنامه های تلویزیونی را انتخاب می کنند، یک کاسه ذرت بو داده برای آنها بیاورید تا لذت ببرند. کودکی که اجازه می دهد دوستش به آلبوم بر چسب هایش نگاه کند با یک بر چسب جدید پاداش دهید. جدولی برای ثبت رفتار اشتراکی طراحی کنید(بخش ۲ . ۵ )، برای اینکه رفتار شکل بگیرد هر دفعه دیدید کودکتان چیزی را به اشتراک می گذارد، به او امتیازتی بدهید تا توسط آنها وسیله ی خوب مشترک دریافت کند (مثل دو بلیط سینما یکی برای او و یکی برای دوست و خواهر یا برادرش، دو تا بستنی قیفی ، یا هر چیز دیگر که بتواند با شخص دیگری تقسیم تقسیم کند).

از پیامد های طبیعی استفاده کنید

با استفاده از پیامدهای منفی، عدم اشتراک را نامطلوب تر از اشتراک نشان دهید.

• از جبران عمل استفاده کنید. اگر کودک شما نمی خواهد نوبت را رعایت کند، به کودک دیگر اجازه بدهید با نظارت خودتان دو بار پشت سر هم نوبتش باشد. وقتی دو باره نوبت کودک شما شد به او اجازه ی بازی بدهید اما یاد آوری کنید باید نوبت را رعایت کند، تا بتواند به بازی ادامه دهد.
• اسباب بازی را محروم کنید. اگر کودک از به اشتراک گذاشتن اسباب بازی امتناع کرد، به او هشدار دهید آن را برای مدت زمان خاصی از دست خواهد داد. ابتدا دوستش فرصت بازی با آن را کسب خواهد کرد، سپس شما آن را برای بقیه ی روز پیش خودتان نگه خواهید داشت.