فرزند شما ممکن است بیشتر از ده برابر مجموع بیماریهای دیگر ، دچار سرماخوردگی شود . اطلاع بیشتر از علت سرما خوردگی اندک است . علت این بیماری ویروس نفوذیاست، موجود ریزی که می تواند از چینی بدون لعاب ( وسفال و صافی) عبور کند و مشاهده آن با میکروسکوپهای معمولی امکان پذیر نیست ، پزشکان ، امروزه عقیده دارند که این ویروس تنها می تواند باعث سرماخوردگی خفیف همراه با آبریزش بینی و به احتمال خراشیدگی و درد مختصر گلو شود و اگر در جریان این سرماخوردگی حادثه دیگری روی ندهد ، سرماخوردگی کودکان در مدت ۳ روز خوب می شود، ولی معمولا ناراحبهای دیگری پیش می آید.
ویروس سرماخوردگی مقاومت بینی و گلو را کاهش می دهد ، به طوری که میکربهای خطرناکی مانند استرپتوکوک، پنوموکوک و باسیل آنفلوانزا که با ویروس مولد آنفلوانزا فرق دارد – ، به عنوان ” مهاجمان ثانوی” ، فرصت رشد پیدا می کنند ، (در وضعیت های دیگر ، خود ابن میکروبها ممکن است عفونت جدیدی را شروع کنند . این باکتریها ، اغلب در زمستان و بهار در گلوی انسان زندگی می کنند اما به خاطر مقاومت کافی بدن ، قادر به ایجاد عفونت و بیماری نیستند ، تنها زمانی که ویروس سرماخوردگی مقاومت بدن را پائین می آورد ، این گونه میکربها امکان رشد ، تکثیر و انتشار پیدا می کنند و باعث به وجود آمدن برونشیت ، ذات الریه گوش درد و سینوزیت می شوند . به همین علت و مراقبت دقیق از کودک مبتلا به سرما خوردگی ، ضروری است .
بهترین راه پیشگیری از سرماخوردگی کودکان و دوری کردن از افراد مبتلا به سرما خوردگی است.
بسیاری از مردم براین عقیده اند که وقتی احساس خستگی یا سرما می کنند ، آمادگی بیشتری برای سرماخوردگی دارند، اما این نکته هنوز اثبات نشده است . انسان می تواند با گردش منظم روزانه در هوای سرد ، مقاومت بدن را در برابر سرما و سرماخوردگی افزایش دهد . یک کارمند .. سریع تر از کارگری که درهوای باز فعالیت می کند ، دچار سرماخوردگی می شود . به همین علت همه کودکان ، درهرستی ، باید درزمستان ، چند ساعتی در روز، در هوای آزاد تنفس کنند و در اتاق سرد بخوابند، همچنین به همین علت کودکان در موقع بیرون رفتن نباید زیاد لباس بپوشند و یا برای خواب از روانداز بسیار استفاده کنند.
هوای خشک و گرم خانه در فصل زمستان ، باعث خنکی مخاط بینی و گلو می شود و مقاومت بدن را در برابر میکربها کاهش می دهد ، اگر حرارت هوای اتاقی ۲۴ درجه سانتیگراد باشد ،گرم و خشک است و قرار دادن ظرف آب روی شوفاز با بخاری نیز در مرطوب کردن هوا تاثیری ندارد . بهترین راه مرطوب نگاه داشتن هوای اتاقی در زمستان ، نگاه داشتن درجه حرارت هوای اتاق در حدود ۲۱ درجه و پایین تر است . بهتر است همیشه هدف شما حرارت ۲۰ درجه باشد تا نگران خشکی هوای اتاق نباشید و به همین علت باید یک دماسنج دقیق و مناسب تهیه کرد.
درباره تاثیر رژیم غذایی در مقاومت بدن نسبت به سرما خوردگی ، باید گفت رژیم غذایی همه کودکان باید متعادل باشد ، اما ، دلیلی در دست نیست که اگر کودکی رژیم غذایی متعادل و متنوعی دانت ، کمتر دچار سرماخوردگی می شود .
اما در باره ویتامینها : اگر شخصی از راه مواد غذایی مقدار کمی ویتامین آ دریافت کند، آمادگی بیشتری برای پذیرش سرما خوردگی و عفونتهای دیگر دارد ، در صورتیکه استفاده از رژیم غذایی متعادل ؛ به ویزه شیر ، کره، تخم مرغ و سبزی که مقدار زیادی ویتامین “آ” دارند ، این خطر را کاهش می دهد.
کمبود ویتامین “د” که موجب بیماری نرمی استخوان (راشیتیسم) می شود . می تواند استعداد سرما خوردگی کودکان و برنشیت را زیاد کند ولی دلیلی در دست نیست که اگر بدن کودکی دارای ویتامین “د” کافی باشد و کمتر دچار سرماخوردگی می شود .
مقدار ویتامین “ث” در رژیم غذایی باید کافی باشد.
سرماخوردگی کودکان بیش تر در سن ۲ تا ۶ سالگی اتفاق می افتد ، مدت آن طولانی تر است و در نتیجه عوارض ثانوی و مشکلات بیشتری به همراه دارد .( متوسط سرما خوردگی در نقاط سردسیر شمال آمریکا برای هرکودک ، ۷ بار در سال است و کودکانی که مدرسه می روند و بیشتر مبتلا می شوند و بعد از ۶ سالگی تعداد و شدت سرماخوردگی کاهش پیدا می کند . احتمال دارد که سرماخوردگی یک کودک ۹ ساله ، نصف مدت همان طفل در ۶ سالگی ، و در ۱۲ سالگی نصف ۹ سالگی طول بکشد و دانستن این نکته برای والدینی که فرزندشان همواره بیمار به نظر می رسند ، می تواند تسکین دهنده باشد .
روان پزشکان عقیده دارند که بعضی از کودکان و بزرگسالان هنگام عصبانیت یا افسردگی آمادگی بیشتری برای پذیرش سرما خوردگی دارند. من پسربچه ۶ ساله ای را به خاطر می آورم که به خاطر ناتوانی در رقابت درسی با سایر همکلاسی هایش ، تا مدتی ، در نخستین روز هفته، دچار سرفه واقعی و شدید می شد ، او تمارض نمی کرد و سرفه هایش خشک و ساخنگی نبود . هرقدر به پایان هفته نزدیک تر می شدیم حال کودک به تدریج بهتر می شد و در آغاز هفته ناراحتی اش عود کرد . البته این مسئله (بیماریهای روان – تی )، در پزشکی عجیب نیست و ما به خوبی می دانیم که مثلا دستهای شخص هنگام عصبانیت ممکن است سرد شود و عرق سرد بر پیشانی اش بنشیند و با ورزشکاری پیش از شروع مسابقه اسهال بگیرد ، بنابراین ، نگرانی و عصبانیت ( وبسیاری از عاملهای روانی دیگر) نیز می تواند گردش خون را در بینی و گلو چنان تحت تاثیر قرار دهند که میکربها فرصت بهتری برای رشد و تکثیر پیدا کنند.
بازیهای جمعی و به ویژه در فضای سرپوشیده نیز یکی از عاملهای ابتلا به سرماخوردگی کودکان است . کودکی که در فضایی باز خود را سرگرم می سازد و همبازی هم ندارد ، احتمال سرماخوردگی کمتری دارد و در حالی که تعداد سرماخوردگی کودکان که به مهد کودک یا دبستان می رود ، با وجود رعایت نکته های بهداشتی ، بیشتر است ، زیرا هرکس می تواند . حتی یک روز قبل از بروز علایم سرماخوردگی ، این بیماری را به دیگری انتقال دهد و گاه بدون این که نشاندای از سرماخوردگی در او ظاهر شود ویروس سرماخوردگی را با خود حمل و به دیگران منتقل کند ، گروهی از کودکان ، به ندرت براثر تماس با افراد مبتلا به سرما خوردگی دچار این بیماری می شوند.
عفونتی که بزرگسالان به خانه می آورند و در میان اعضای خانواده انتشار می دهند ، کودکان را به صورتی شدید با خفیف مبتلا می کند ، اگر خانه کوچک باشد ، عفونت سریع تر منتشر می شود و به ویژه اگر تمام اعضای خانواده مجبور به زندگی در یک اتاق باشند. . ویروس سرما خوردگی و میکروبهای سایر عفونتها ، نه تنها از راه عطسه و سرفه به شکلی گسترده انتشار پیدا می کند و به افراد سالم انتقال می یابد ، بلکه از راه تنفس بیمار نیز در اتاق پراکنده می شود . آزمونهای متعدد نشان داده است که قراردادن ماسک تنزیبی روی دهان و بینی مانع از انتشار میکربها درهوا نمی شود و البه کودکان شیرخوار ، کمتر دچار سرماخوردگی می شوند ، اما با این حال بهتر است مادر و به ویژه با داشتن گلودرد )، به منظور جلوگیری از انتقال و انتشار میکرب ، از عطسه و سرفه کردن و نفس کشیدن در مقابل صورت کودک خود داری کند و قبل از تماس با وسایل فرزند و دادن غذا به او ، دستهایش را با آب و صابون بشوید.
در مواردی که طفل ضعیف و مستعد ابتلا به بیماری است ، رعایت دقیق نکندهای بهداشتی ، موثر واقع می شود و به شرط آن که کودک بتواند اتاق مجزا و مستقل و پرستاری سالم داشته باشد، بهتر است کسانی که با افراد زیاد معاشرت دارند و به احتمال حامل میکرب هستند ، در اتاق کودک تخوابند و درصورت نیاز به سراغ طفل بروند . به علاوه ، از تماس کودک با افراد غریبه و مشکوک به سرما خوردگی ، به شدت جلوگیری کنید.
اگر والدین دچار سرماخوردگی مزمن بینی یا سینوزیت هستند، و این بیماری بیش از دو هفته طول کشیده است ، دیگر مجزا کردن اتاق آنان از خوابگاه کودک و تاثیر زیادی ندارد . با این حال تصور می کنم به خاطر رعایت احتیاط بهتر است قبل از تماس با وسایل کودک و روبرو شدن با طفل و دستهایشان را بشویند و سرخود را به طرف دیگر برگردانند تا از تنفس مستقیم ، در مقابل چهره فرزند خودداری کرده باشند.
سرفه های مزمن والدین را باید به پزشک اطلاع داد تا مورد معاینه و عکسبرداری قرار گیرد . این گونه معاینه ها به ویژه در خانواده هایی که طفل شیرخوار دارند یا درانتظار ورود نوزاد جدید هستند ، به خاطر آگاهی از امکان بیماری سل ، ضروری است . اگر قصد استخدام پرستار بچه دارید ، قبلا باید از سینه اش عکسبرداری کنید.
سرما خوردگی کودکان در یک سالگی ، معمولا خفیف است و ممکن است ابتدا عطیه کند ، دچار آبریزش بینی شود با مایع لزجی از آن ترشح شود و بیضی مسدود گردد و کودک سرفه کند، اما شب در کار نیست ، بسته شدن بینی کودک ، گاه باعث عصبانیت و دشواری تنفس و مانع از شیر خوردن او می شود . این ترشحات خشک شده را می توان به کمک چند قطره سرم فیزیولژی و قطره چکان ( سرنگ لاستیکی مکنده) ، مرطوب و تمیز کرد.
رطوبت کافی هوای اتاق، از بسته شدن بینی کودک جلوگیری می کند و اگر گرفتگی بینی شدید باشد ، ممکن است بتوان به دستور پزشک از قطره بینی استفاده کرد تا مانعی در راه تغذیه کودک شیر خوار وجود نداشته باشد سرماخوردگی کودک معمولا یک هفته و کاه ، حتی به صورتی خفبف ، مدتی بیشتر ، طول می کشد.
البته، سرما خوردگی نوزادان می تواند شدید هم باشد. کودکان در این مرحله ممکن است دچار برونشیت و مشکلاتی از این قبیل شوند، آیا این ناراحتیها در سال اول زندگی کمتر به چشم می خورد . اگر کودک دچار سرفه های پشت سرهم با سرفه های عمیق شود ، در صورتیکه شب هم نداشته باشد ، باید مورد معاینه پزشک فرارگیرد ، زیرا ، کودک ممکن است سخت بیمار باشد اما تب نکند.
برخی از کودکان ، بعد از یک سالگی نیز به همان سرماخوردگی های شیرخوارگی مبتلا می شوند و با این حال معمولا کودکان ۱ تا ۲ ساله ، سرماخوردگیهایشان با عفونتهای گلو ، به شکلی متفاوت از دوره گذشته همراه است و در این حالت ، کودک ۲ ساله ، صبح حالش خوبست ، هنگام شهار کمی خسته به نظر می رسد و اشتهایش نسبت به روز قبل اندکی کاهش یافته است ، بعد از خواب بعد از ظهر، بهانه گیری می کند و بدنش گرم می شود و شب به حدود ۳۹ درجه می رسد.
در وقت ملاقات با پزشک این رقم به ۴۰ درجه افزایش پیدا می کند . در این مرحله ، گونه های کودک ” گل انداخته” و چشمهایش خسته و سنگین است ، با این حال زیاد بیمار به نظر نمی رسد . ممکن است کودک شام نخورد یا غذای اندکی میل کند ، علایم سرماخوردگی به چشم نمی خورد و ممکن است پزشک فقط سرخی مختصری را در ناحیه گلو ببیند . یک روز بعد ممکن است کودک قدری تب کند و آبریزش از بینی و سرفه داشته باشد . از این پس و با مشاهده این گونه علایم ، باید گفت سرماخوردگی خفیفی شروع شده است که ۲ روز تا ۲ هفته به طول می انجامد.
ممکن است علایم فوق با نشانه های دیگری همراه باشد . گاه کودک با افزایش سریع تب ، استفراغ می کند و اگر اصرار برای غذا خوردن زیاد باشد ، این حالت شدیدتر خواهد شد. (همواره باید بی اشتهایی کودک را جدی گرفت و از پافشاری خودداری کرد ،) گاه در آغاز و قبل از ظاهر شدن نشانه های سرماخوردگی ، تب به مدت چند روز طول می کشد . یکی از علتهای شروع نشدن آبریزش از بینی در آغاز بیماری ، وجود شب است که باعث خنکی مخاط بینی می شود . گاه تب یکی ، دو روز طول می کشد و بدون آبریزش از بینی با سرفه ، قطع می گردد.
در این حالت ممکن است پزشک نام آن را ” گریب” یا آنفلوانزا بگذارد . این دو اصطلاح معمولا برای عفونتهایی مورد استفاده قرار می گیرد که علایم موضعی مانند آبریزی بینی با اسهال ، درمیان نباشد ، بلکه تنها نشانه های عمومی از قبیل تب ، با احساس بی حالی عمومی بدن بروز کند ، شما گاه احساس می کنید که این تب یک روزه ، نوعی سرما خوردگی است که در میانه راه متوقف شده باشد و بعد از قطع تب ، کودک تا یکی دو روز سالم به نظر می رسد ، اما به محض آنکه در هوای سرد بیرون برده شود ، آبریزش بینی و سرفه ، ناگهان شروع می شود.
منظور من آنست که سرماخوردگی کودکان بیشتر از یک سال، اغلب با تب شدید ناگهانی شروع می شود تا اگر چنین حادثه ای رخ داد ، وحشت نکنید . البته شما باید همواره با مشاهده شب و بیماری ، با پزشک مشورت کنید، زیرا این حالت می تواند نشانه عفوتنی خطرناک هم باشد.
سرماخوردگی کودکان ۵ یا ۶ ساله ، معمولا بدون تب شروع می شود .
شبی که در جریان سرماخوردگی وجود دارد و با تپ روز نخست بیماری کاملا فرق دارد و این ثب معمولا نشانه آنسمیر که سرما خوردگی سرش یافته با شدت پیدا کرده است . این حالت و لزوما جدی یا خطرناک نیست ، بلکه به این معناست که پزشک باید بار دیگر کودک را مورد معاینه قرار دهد تا از سلامت گوشها ، ریه ، نای و دستگاه ادراری او اطمینان حاصل شود.
تماس تلفنی با پزشک – وقتی فرزند شما برای نخستین بار دچار سرماخوردگی می شود ، باید با پزشک او تماس تلفنی برقرار کنید تا درمان را شروع کند و این تماس زمانی ضرورت دارد که طفل حالت غیرعادی داشته باشد و حرارت بدنش به ۳۸ / ۵ درجه با بالاتر برسد.
هوای سرد ، اغلب سرماخوردگی را شدیدتر می کند . به همین علت بهتر است تا بهبودی کامل و کودک در اتاق بماند و در معرض جریان هوای سرد قرار نگیرد . البته رعایت این نکته در فصلهای گرم ضرورتی ندارد ، با این حال ، سیمی خنک می تواند تعادل گرمای بدن کودکان خردسال را به هم بزند و سرماخوردگی آنها را شدیدتر کند.
هرمادری علاقه دارد ، فرزندش را برای هواخوری ، از مای بیرون برد ، اما اغلب مشاهده شده است که بعد از این گردشها ، سرفه های کودک شدید می شود و از گوش درد می نالد و تاکنون دلیلی به دست نیامده است که نشان دهد آفتاب برای سرماخوردگی مفید است اما دلایل زیادی وجود دارد که قرار گرسن در معرض هوای سرد ، برای سرماخوردگی بسیار زیان آور است.
گروهی از والدین و فرزندان سرما خورده شان را در اتاق نگاهداری می کنند و ظاهرا حادثه خطرناکی هم رخ نمی دهد ، ولی این گونه موارد نادر است . پزشکان در بسیاری موارد مشاهده کرده اند که رعایت نکردن این نگه مهم ، بیماری کودکان را به شکل خطرناکی درآورده است و راه درست آنست که تا یکی دو روز بعد از بهبودی کامل و از بین رفتن آخرین علایم سرماخوردگی کودک را دراتاق نگاه دارید و سپس برای مدتی در حدود ۲۰ تا ۳۰ دقیقه او را در آغوش بگیرید و پوشیده از وزش نسیم و باد و در هوای آزاد گردش کنید . اگر بعد از این گردش ، سرماخوردگی عود نکرد، از روز دوم می توان کودک را به شکلی عادی ، در هوای آزاد کردش داد .. کودکان بزرگسال و نیازی به این سختگیری ندارند.
بیشتر پزشکان عقیده ندارند که کودکان سرما خورده را باید در رختخواب نگاه داشت ۴ مگر آن که چنان بیمار باشند که میل داشته باشند در بستر استراحت کنند و به نظر من اگر کودک تب نداشته باشد ، نیاز به خوابیدن ندارد اما بهتر است کودکان خردسال استراحت کاملی داشته باشند ، به ویژه اگر سرما خوردگیهایشان اغلب شدید باشد . اگر کودکی تب دار، از بستری شدن خودداری می کند ، می توان با گرم کردن هوای اتاق و استفاده از لباس گرم ، به درمان او کمک کرد.
پوشیدن لباس در جریان سرما خوردگی اهمیت بسیار دارد . در این مرحله ، لباس باید راحت باشد و بدن را به صورتی یکنواخت ، گرم نگاه دارد . به طور کلی ، نیم نه بالای بدن ، باید به اندازه نیم تنه پایین گرم باشد. (هوای آنان در قسمت پایین ، سردتر و جریان آن شدیدتر است . اسفاده از جوراب ساق بلند می تواند به گرمای پاها کمک کند. همچنین پوشیدن لباسهای گرم و سراسری در حفظ تعادل گرمای بدن موثر است . و حرارت اتاق کودک ، بهتر است حدود ۲۲ درجه باشد ( درحالیکه برای انسان سالم ، ۲۰ درجه مناسب است ) بهتر است شیها اتاق را گرم نگاه دارید تا اگر روانداز کودک کنار رفت، دچار لرز نشود ، هوای خنک ، برای فرد سالم مفید است ، اما در حالت سرما خوردگی زیان آور است . اگر نگران آلودگی هوای اتاق هستید دری که به هال گشوده می شود باز کنید یا به مدت چند دقیقه پنجره ها را بگشایید ، تا هوای اتاق عوض شود.
پزشکان گاه توصیه می کنند که در جریان سرما خوردگی ، هوای اتاق را مرطوب نگاه دارید ، تا خشکی هوا برطرف شود و بینی متورم و گلوی دردناک بیمار تسکین پیدا کند و رطوبت زیاد ، درهوای بسیار گرم و در حالتی که بخاری با شوفاژ خاموش است ضرورتی ندارد.
افزایش رطوبت هوای اتاق ، با وسایل و شیوه های گوناگونی صورت می گیرد . دستگاه تبخیر آب و دستگاه بخار برقی از جمله این وسایل هستند ، نوع بزرگتر این وسایل که می تواند دست کم نیم لیتر آب را در ساعت بخار کند و مناسب تر است برخی از این دستگاهها ، با تمام شدن آب ، جریان برق را قطع می کند که قابل اطمینان است. دستگاه تولید بخار ، باید از دسترس کودکان دور نگاه داشته شود.
با قرار دادن ظرف آب بر روی بخاری یا اجاق برقی نیز می توان هوای اتاق را مرطوب ساخت . دراین صورت باید احتیاط لازم برای جلوگیری از آتش سوزی ، با تماس کودک با بخاری و ظرف آب ، صورت گیرد.
برخی از داروهای سرماخوردگی و به شکل بخور هستند که باید با رطوبت همراه باشند.
راه دیگر مرطوب ساختن هوای اتاق ، پوشاندن (رادیاتور) شوفاژ با پارچه یا حوله مرطوب است . در این صورت ، پارچه یا حوله را باید پیوسته در آب خیس کرد ، می توان با قرار دادن یک ظرف آب بر روی شوفاژ و یک ظرف آب دیگر در پایین رادیاتور و گذاشتن ابتدا و انتهای حوله یا پارچه در دوظرف و حوله یا پارچه را به طور دایم مرطوب نگاه داشت. همچنین می توان با استفاده از حمام و دوش گرم ، بدون خیس کردن کودک ، امکان تنفس هوای مرطوب و گرم را برایش فراهم ساخت.
قطره های بینی ( که باید با دستور پزشک مصرف شود ) » دو دسته است . دسته اول ضد عفونی کننده است و برای از بین بردن میکربها مورد استفاده قرار می گیرد . کاربرد این گونه قطره ها محدود است، زیرا نمی تواند میکربهای زیر مخاط بینی را از بین ببرد . نوع دوم محلولهایی است که باعث انقباض مخاط بینی می شود.
این نوع قطره ها ، تنفس را آسان تر می سازد و خروج ترشحات بینی را تسهیل می کند . این محلولها ، ممکن است حالت گرفتگی بیشتری در بینی ایجاد کند و بافتهای ظریف آن را تحریک نماید . با این حال و استفاده از این گونه قطره ها در سه وضعیت مفید است . اول ، حالتی که بینی کودک ، به شدت گرفته است. (دراین حالت شاید به توان به کمک سرنگ مکنده ترشحات بینی را خارج کرد). به علاوه ، ناراحتی ، مانع از تغذیه و خواب کودک می شود و دوم ، مرحله های پایانی سرما خوردگی با سینوزیت است که بینی پر از ترشح است و خود به خود تخلیه نمی شود . سوم ، حالتی است که پزشک می خواهد لوله استاش را که گوش را به گلو مربوط می سازد، در جریان یک عفونت گوش ، باز نگاه دارد.
اگر قطره بینی به داخل و بالای حفره بینی ریخته شود ، اثر بیشتری برجا می گذارد و برای رسیدن به این منظور، ابتدا باید بینی کودک را تمیز کرد، سپس او را به پشت خواباند و سرش را آویزان کرد و بعد از ریختن فطره او را به مدت ۳۰ ثانیه به همین حالت نگاه داشت.
قطره بینی باید به دستور پزشک مصرف شود و زودتر از ۴ ساعت یکبار مورد استفاده قرار نگیرد و مدت مصرف ، طولانی تر از یک هفته نباشد، مگر آن که پزشک درمانی طولانی تر را تعیین کرده باشد.
گاه برای درمان گرفتگی بینی انواع پماد مورد استفاده قرار میگیرد و این گونه پمادها که روی سینه مالیده می شود ، می تواند سرفه را تسکین دهد و به خاطر تنفس ، تبخیر حاصل از آن باعث بهبود گرفتگی بینی شود.
هیچ نوع شربت سرفه ای و نمی تواند میکربهای سرما خوردگی را نابود سازد و این بیماری را درمان کند . تنها فایده شربتهای سرفه آنست که تحریک پذیری نای را کاهش می دهد تا تعداد سرفه ها کم شود ، با ترشح سینه رقیق تر گردد، شخصی که مبتلا به عفونت نای و نایژه است، باید هرچند یک بار سرفه کند تا ترشح داخل آنها خارج شود . این گونه سرفه ها، به ویژه از آن جهت اهمیت دارد که سرفه یک کودک شیرخوار زیاد نیرومند نیست و نمی تواند ترشح را از نای خارج سازد ، پزشک به این جهت دستور مصرف شربت سینه می دهد تا از سرفه های زیاد و خسته کننده ای که خواب را مختل و گلو را تحریک می کند، جلوگیری نماید.
هفته دوم بارداری هفته اول بارداری با تمام هیجاناتش گذشت و الان قصد داریم هفته…
بارداری دوران بارداری عمدتا 9 ماه به طول می انجامد اما پزشکان برای بررسی دقیق…
در پر تو فعالیت چشمگیر غدد پستانی و تغذیه کامل مادر، کودکی که از شیر…
از جمله مراحل زایمان در بیمارستان از شما معاینه لگن به عمل می آید، تا…
زایمان شما نه ماه بارداری را پشت سرگذاشتید و حالا لحظه ای که منتظرش بودید…