آگاهی نوزاد از تغذیه چه اندازه است؟

تغذیه نوزاد

نوزاد از تغذیه چه میفهمد

دانائی نوزاد از رژیم غذائی ۔ شاید تصور کنید که تهیه شیر و تغذیه طفل، بر طبق برگ دستوریکه بیمارستان مثلا بشما داده است، مانند علم شیمی و کیمیا گری است . فلان قدر شیر و فلان قدر آبرا مخلوط کرده فلان مدت بجوشانید و بعد شش قسمت کنید و هر قسمت را در یک بطری بریزید و به ترتیب در ساعات ۹ و ۱۰سیح ۲، ۶ و۱۰ بعد از ظهر و ۲ بعد از نیمه شب بطفل بدهید. گرچه این برگی دستور ، تمام جزئیات کاررا بشما تعلیم میدهد ولی فراموش میکند بشما تذکر دهد که این دستور برای یک موجود بشری است و این موجود دارای غریزه ایست که میداند چقدر بایستی بخورد و کی دوباره گرسنه شود . البته این کاملا درست است که بایستی شیر را بدقت تهیه کرد همچنین مقداری که طبیب حساب کرده و روی ورقه نوشته است مقداری است که نوزاد در بیمارستان بان محتاج بوده است ولی این طفل است که باید قضاوت کند که بدن او بچقدر کالری نیازمند میباشد و دستگاه هاضمه اش چندر شیر را میتواند هضم نماید. اگر شیر بقدر کفایت نباشد، بچه گریه میکند تا بیشتر بخورد و بالعکس اگر در ته بطری مقداری شیر مانده است وطفل دیگر میل ندارد آن را بخورد ، او تغذیه را متوقف می سازد ، بعبارت دیگر بایستی حرف او را بپذیرید ولی اگرشکی داشته باشید بایستی با پزشک تماس بگیرید.

در طی سال اول حرکات نوزاد را اینطور تعبیر نمائید : وقتی گرسنه است از خواب بیدار میشود ، وقتی غذا می خواهد گریه می کند، وقتی نوک پستانرا بدهان می گذارد از وجد و شعف می لرزد . هنگام شیر خوردنش می توانید اعمال دیگری را تجربه کرده نتایج آنرا ملاحظه نمائید : گاهی دانه های عرق را روی صورتش می بینید ، اگر ناگهان در وسط شیر خوردن، او را از این عمل بازدارید بملرز دیوانه واری فریاد میکشد . هنگامیکه بقدر کافی شیر خورد از رضایت سرمست میشود و خواب میر ود. حتی در خواب بنظر می رسد که رویای شیرین تغذیه شیر او را مشغول کرده است زیرا دهانش حالت مکیدن بخود میکرد و تمام وجناتش رضایت و شعف عمدتی را حکایت میکند و این مبین آنستکه خوردن برای او ، بزرگترین لذت است و اولین آثار احساس حیات و زندگی از طریق خوردن در او ایجاد میشود و نخستین کسی را که می شناسد ، آن کسی است که او را تغذیه می کند. وقتی مادری دائما نوزادش را بخوردن بیشتر تحریض مینماید نوزاد متقابلا نسبت بخوردن اظهار علاقه کمتری میکند و سعی میکند هنگام تغذیه هرچه زودتر بخواب رود تا بتواند از زیادخوردن ، هر چه زودتر خلاص شود یا ممکن است داد و فریاد کرده از خوردن امتناع ورزد , طفل بدین ترتیب بتدریج احساسات مثبت خود را از حیات از دست میدهد و مثل اینکه اینطور استدلال میکند : «زندگی عبارت از مبارزه است ، این مردم پیوسته تو را تعقیب میکنند و باید با مبارزه وکوشش از خودت حفاظت کنی.» بنابراین او را برای خوردن بیشتر از آنچه که خود مشتاق است ترغیب و تشویق نکنید و بگذارید از غذایش لذت ببرد، باو بفهمانید که دوست او هستید . این راه یکی از طرق اساسی است که منتهی بایجاد اعتماد بنفس ، لذت از زندگی و عشق بمردم در طفل (در طی سال اول زندگیش) میشود.

اهمیت غریزه مکیدن

به نوزاد بدو دلیل شیر را با اشتیاق میخورد : یکی اینکه گرسنه است ، دیگر آنکه عاشق مکیدن است . اگر مقدار زیادی شیر باو بدهید ولی شانس مکیدن نداشته باشد، غریز، مکیدن در او ارضاء نمیشود و بالاجبار چیز دیگری مانند دست یا انگشت شست ویا لباسش را خواهید مکید. لذا لازمست که دفعات تغذیه ، متعدد وزمان تغذیه و مکیدنش بقدر کافی طولانی باشد تا غریز، مکیدنش ارضاء شود.

مطلبی را که بایستی مراقبت کنید این نیست که آیا نوزاد مشغول مکیدن انگشت شست خود می باشد یا نه ، بلکه اینست که آیا او سعی و کوشش انجام دهد؟

نوزادان ابتدا لاغر میشوند

نوزاد درشتی که از روز اول تولد تغذیه میشود ، وزنی را که در روز های اول از دست میدهد ، در طی دو یا سه روز دوباره بدست میآورد زیرا میتواند بخوبی بنوشد و غذا را سریعا هضم نماید و گاهی چندین هفته طول میکشد تا بوزن اولیه خود در هنگام تولد برگردد زیرا مقادیر خیلی کم شیر را می تواند تحمل نماید . این تأخیر صدمه ای با و نمیزند و بالاخره بعد از چندی بسرعت بروزش اضافه خواهد شد تا جبران مافات را بنماید . این تأخیر برای نوزادی که شیر مادر میخورداز نوزادی که بوسیله بلری (یعنی تغذیه مصنوعی) تغذیه میگردد طولانی تر است زیرا مادر على الخصوص تاروزچهارم یا پنجم شیر کافی ندارد وحتى بعداز انهم ممکن است شیر بتدریج بجریان افتاده باهستگی بمقدار کفایت برسد. بعضی از والدین از این کم شدن وزن اولیه خیلی نگران میشوند و خیال میکنند که کم شدن وزن غیر طبیعی است همچنین از گوشه و کنار شنیده اند که اگر نوزادی وزن زیادی را از دست بدهد، دچار بی آبی (خشکی بدن) و تب می شود. در هر حال این نگرانی بسیار بیجا است و شانس بی آبی و خشکی بدن بسیار کم است و در صورت وقوع ، با دادن مختصری آب رفع عارضه خواهد شد و بهمین دلیل در بعضی از بیمارستانها در روزهای اول تولد که هنوز شیر مادر کاملا جریان نیافته ، مختصری آب به طفل میدهند.

مسئله کم شدن وزن اولیه نوزاد نه فقط مادر را بی جهت نگران می سازد بلکه بتصور اینکه شیرش کافی نیست ، ممکن است طفل را از تغذیه با شیر مادر محروم سازد وروى این اصل بعضی از بیمارستان ها وزن روزانه نوزاد را بمادر نمی گویند ولی این امر ممکن است مادر را بیشتر نگران کند . بهتر است مادر این حقیقت را درک کند که کم شدن وزن نوزاد در روزهای اول تولد امری است در هر حال طبیعی و بهتر است تمه چیز را برعهده طبیب بگذارد. ولی نوزاد ریزتر یا نارس ، دوره کم شدن وزن اولیه اش طولانی تر و بدست آوردن مجدد آن کندتر است.