کتابخانه ی «سیزا»

کتابخانه ی «سیزا» و جلوه های آن

در کتابخانه ی «سیزا» ،نور از دید «سیزا» به منظوری که به نظر می رسد فعال است. خشن و بالقوه مخرب است و اداره ی ان نیاز به دقت دارد.

در این فضا کمی نور راه زیادی را طی می کند و هدر دادن ان موضوع فراهم کردن بیش از حد ان است نه بهره برداری دقیق از سطوح کمی که موجود است.

ارزیابی شدن با چنین نوری هدف مهمی است و در تولید بدنه کاری، «فرامیتون» [104] اصطلاح «معماری مقاومت» را به کار می برد. از این رو «سیزا» خود را در حال به تصویر کشیدن جریان روزمره زندگی با نور کافی می بیند. ایا سیزا مورد خاص بیشتری دارد تا در مورد نور کتابخانه بگوید؟

عملکرد چالش بر انگیزی که معماری کتابخانه نشان می دهد به خوبی با مجموعه ای از بازتاب ها در فلسفه ی طراحی ورای کتابخانه ی دانشگاه «اویر» در سال 1994 مشخص می شوند.

اشکار نمودن درگیری دانشجویان با تاریخچه و محل ان به شکل گسترده و نزدیک، سبب می شود این انکار عدم اتحاد عمیق به تفکر ابزاری بر گرفته از طرح کتابخانه معاصر را نشان دهند.

در توضیح علاقه خود برای کتابخانه های قدیمی دانشگاهی (یعنی کتابخانه هایی که در مقیاس هراس انگیزی نیستند) او توضیح می دهد.

من نظم طبقات ، نوارهای برنجی ف لامپ های مطالعه برنزی را دوست دارم، پلکان هایی به شکل انچه در کشتی ها وجود دارد و گالری های باریک اهنی که در هنگام جستجوی کتاب می تواند سفری بدون خطرات مخصوص به خود باشد.