ورودی اصلی به کتابخانه

ورودی اصلی به کتابخانه ، از قسمت شمالی

کتابخانه مدرن این جو گزیده خود را از دست داده است و همچنین ارزش نمادین خود که با گنبدها، استوانه ها جلا می یافت و سقف های بلندی داشت.

جو نور طلایی خود را از دست داده است که غبار در هوا شکل مادی به خود می گرفت و از پنجره های بلند به شکل غیر منتظره ای می امد و همیشه برای نور پردازی کارامد کافی نبوده و نیاز به حمایت از سوی لامپ های کوچک سبز رنگ داشت.

در جایی که « آلتو » از نمودار اشعه های نور و نمایی از چشم انداز برای سازماندهی افکارش استفاده می کند.

« سیزا » علاقمند است تجارب خود را در ساختمان های کتابخانه به تصویر بکشد که انچه از این روند بر می اید ، تحلیل حکایت گونه تری است که  نگرانی مرسوم در مورد جایگیری و مسیریابی در فضای کتابخانه در ارتباط با نور است، شبکه پیچیده ای از قلمرو ها  و سفرهایی که کتابخانه نشان می دهد .

برای « آلتو » نیز این گونه بود و طراحی کتابخانه برای « سیزا » ضرورتا جستجویی برای نوع خاصی نور است که مطالعه را افزایش می دهد. بدون این نور یا به زبان خاص خود او « جو طلایی » ، « سیزا » نشان می دهد که کتابخانه تنها کتابی در مقیاس بالا است که با وجود انباری بالقوه مستعد برهم ریختن است.