اسکارپا و معماری او

دیدن به سالن اصلی نمایشگاه که دید ان به سمت جنوب و مشرف به باغ می باشد.
اسکارپا  در « فونداسیون کریانی استامپالیا » سخنرانی موکدی انجام داد که این کار او یک پروژه ی بازسازی شده نبود. مازاریول  با تفکر دقیق در مورد رابطه ی بین تاریخ قدیم و جدید فهمید که این رابطه با ایجاد یک دلال و پاساژ جدید در ونیز با تاریج ارتباط بر قرار می مند.

اسکارپا  با نقش خود در زمینه ی مدیر وقایع در مسیر بین پل دسترسی جدید، هال ورودی موجود اما دوباره بازسازی شده « پورتگو » جابه جایی و چشم اندازهایی را طراحی می کند که از اول از نظر دیداری می تواند قابل پیش بینی باشد. پس از طریق در گاهی های طاق دار دریجه اب می توان از کمپو به باغ و علفزارهای سبزش نگاهی اجمالی و فریبنده انداخت.

در روش « اسکارپین » قبل از اینکه به یک نیمکت سنگی ساده که در مجاورت دریایی از چمن ها قرار دارد برسیم باید از یک مسیرپیج و تاب دار و فراز و نشیب بگذاریم.
اسکارپا  تاکید می کند که هدفش « خلق یک نوع دالان (کانال) درخشان بوده است که به پیوستگی فضایی داخل قصر اختصاص داده می شود. دالان را در نزدیکی و در تماس با فضای پشتی قرار می دهد که ب این موضوع تاکید دارد که نور در بهم ریختگی و پیچیدگی موضوعات و زمینه هایش در « فونداسیون کریانی استامپالیا » که یک امر بحرانی بوده است دخالت داشته است.
انچه که در اینجا مورد بحث قرار خواهد گرفت این است که کلمات اختیاری نیست اما نشان می دهد که اسکارپا به این طرح به عنوان فرصتی نگاه می کند که احساس ونیز و تاریخش را با بازسازی و طراحی نور مطرح می کند.