نور نو برای گذشته در سراسر لندن

نور نو برای گذشته در سراسر لندن

نور نو برای گذشته در سراسر لندن ، اغلب فراموش می شود که تا اوایل سال 1840 «هاکنی»[182] یک شهر کوچک شمالی و « کانسنیگتن» [183] یک شهر حومه ای پر از برگ در مرز غربی لندن بوده است. سازمان نقشه برداری کشور برنامه ریزی کرد که چارت توسعه لندن که کلی از بین بردن مناطق مستعد بازار ، کارخانجات و صنایع خدماتی دلایلی را برای پروسرای فراهم ساخته است که در ان ازادی به راحتی به عنوان یک هسته ی قابل درک ابادی های کوچک قبلی (پیشین) به تدریج در فرایند توسعه از بین می رود.

نتیجه ی این رشد سریع شهر نشینی این بود که نواحی روستایی (طبیعت) اطراف لندن از بین رفتند، و نور طبیعی، خصوصا در سطح خیابان، به طور فزاینده ای به عنوان یک منبع ارزشمند در نظر گرفته شد. از انجا که نقشه ها (الگوها)ی مناطق مسکونی و درک (شناخت) مکان متحول شده اند، دسترسی داشتن به نور به تدریج دشوارتر شد و ایجاد فضایی برای دریافت نور از اهمیت بیشتری برخوردار شد.

این زندگی ها دوباره بازسازی شدند و همسانی های جدیدی شکل گرفتند به این دلیل که همسایگان قدیمی به طور غیر قابل باوری تغییر یافته بودند، و جوامع جدیدی شکل گرفته بودند.

برگرفته از کتاب معماری نور نوشته امیر نادری