سالن اصلی کتابخانه عمومی « اسپلاند » در استکهلم

برای نشان دادن انچه خوانندگان به دنبال ان هستند باید کاتالوگ یا طبقات کتابخانه را بررسی کرد. برای غرق کردن خودشان در مطالعه ان ها نیاز دارند تا موقعیتی را ایجاد کنند که بیشتر مربوط به مطالب و کمتر مرتبط با فضا است .یعنی غرق شدن در کتاب.

نور مناسب

در این موقعیت نوعی صرفنظر از محیط موجود رخ می دهد تا به تمرکز بصری و ذهن دست یافته شود. وقتی این تمرکز از نوع نمایش بصری خسته می شود که با دیدن در فاصله اتفاقی تر ارایه می شود می تواند موثر باشد. به شکل استدلالی هدف راهکار نورپردازی روز باید از این دو نور مناسبی را برای تمام این فعالیت ها ارایه دهد (نور کافی با کیفیت درست ) دامنه ای از مکان های فضایی ( مجموعه ای از فضاهایی با نور مناسب و سطوحی از این دست ) که به کاربران امکان مسیریابی ساختمان و یافتن صندلی خود را می دهد خواه به شکل صمیمانه تر یا فضایی بزرگتر و محیط کلی که امکان جستجو را می دهد در حالی که تمرکز را پرورش می دهد .

کیفیت نوری

انچه ارزش دارد در اینجا مشخص کنیم این است که تدبیر کردن در مورد چنین راهکاری شامل تفکر دقیق نه تنها در مورد مقدار و کیفیت نوری است که به صحنه می رسد بلکه شیوه ای است که نور به شکل بالقوه ساختاربندی شده و تجربه فضایی را برای جمعیت مشخص از خوانندگان مشخص می کند که برخی از ان ها خواهند نشست وبرخی در حرکت هستند. از نثطه نظر خواننده ای خاص به این دلایل است که نور بالقوه عامل ضروری در طرحبندی الگوهای قرارگیری افراد در فضا و حسی از جایگزینی است که به مطالعه شخص و سایر موارد مفهومی در فضای عمومی کمک می کند.