تاریکی تالار توربین

تاریکی تالار توربین و نور خاکستری

تالار توربین فضای بزرگ مستطیلی و خاکستری است به حدی بزرگ که هواپیمایی کوچک می تواند در ان پرواز کند به حدی بزرگ که اجازه یبرنامه ریزی نیاز است تا ساختمان هایی درون ان ساخته شوند.

حتی وقتی خورشید وجود دارد نور بیرون خاکستری است و محدود شده و منتشر است. اگرچه بازده فرایند کاوش در مورد علت ابداعی بودن فضای داخلی ورای هماهنگی عناصر جدید ارزش بررسی بیشتر را دارد.

نور طبیعی حال از سه روزانه اصلی اسکات وارد می شود(پنجره های بزرگ و بلند در هر انتها که رو به شرق و غرب هستند و پنجره ی بام مرکزی بلند) و همچنین از مسیر در های براق در میان شیب تامین می شود.

دقیق تر نگاه کنید و مشخص می شود که ردیفی از نور افکن ها با اتصالات اصلی اسکات در دیوار جنوبی قرار گرفته اند. مهم تر اینکه،با کف سیمانی دیوارهای خاکستری نور(جدید تا شمال و قدیمی تا جنوب) و قطعات فولادی خاکستری تیره«هرزوگ» و «دی مارون» وزن و اعتدال اضافی به تالار جدید دادند تنها با استفاده از  یک رنگ در نما.

به بیان دیگر، وجوه مات جعبه ساخته شد تا سمفونی خاکستری را  ایجاد کند که نه تنها نور روز را تخفیف می دهد بلکه به عنوان اینه ای برای روند معاصر دیوارهای شیشه ای شفاف و  پنجره های خلیجی روشن در دیوار شمالی عمل می کند. اندازه با خاکستری تعدیل می شود.

خاکستری در کنتراست با براقیت است. سفید بودن همه چیز نیست و روند اصلی این خاکستری جنبه مقدس هنر را کم می کند.

بنابراین این تالار نمایشگاهی موقت،صمیمیت اجباری محیط با هنر معاصر شود که با مقیاسی بودن و احساس ایجاد استودیو در انبار در مورد فضا را تعدیل می کند.

بر گرفته از کتاب معماری نور نوشته امیر نادری