بررسی و مطالعه ی نور

در «سیناژوکی» در فنلاند و ویانا دو کاستلو، پرتغال (89).در نگاه اول، کتابخانه های عمومی «سیناژوکی» و « ویانا » مشابه هستند، ساختمان های سفید با شکلی نسبتا ساده که در زمره ی مناظر پارک قرار می گیرد که از بیرون کمی دور از منطق درونی و فضای خود هستند.

برای افرادی که از این کتابخانه ها استفاده می کنند موضوع دیگری است. اگر چه ترکیب مصالح مشابه است در جایی که مورد اول دارای اتاق مطالعه درون گرایی کامل است. مورد دوم دارای مجموعه ای از فضای مجزایی است که با دیدگاه تقسیم می شوند. در «سیناژوکی» اتصال به پیرامون رد می شود و تنها بخش های کوچکی از اسمان از داخل قابل رویت هستند.

به جای انکه ابری از نور روی کتاب ها قرار گیرد، بخش پر نوری به تعیین فضایی درونی کمک می کند که غرق در نور است و در ان کاربران به سمت بالا نگاهی می اندازند وقتی مشغول خواندن و مطالعه نیستند. در اینجا بازی پیچیده ی نور و سایه در سطح بالا نقطه ی مقابل روند ارام برگرفته از دنیای بیرون است .

ویانا دو کاستلو

در« ویانا دو کاستلو » از سوی دیگر، دیدگاه های متضاد و نماهای مختلف سبب رهایی بصری خوانندگانی می شود که سخت مشغول کار با مجموعه زیادی از کتب هستند و کاربران خود را بین تپه و اب و شهر و دریا در خواندن و مطالعه رها می کنند.به نظر می رسد این پروژه ها ایده های بسیار متفاوتی را در مورد نوع نمای بصری که کتابخانه عمومی باید ارایه کند نشان می دهند.

« الوار ارتو »(90) محقق ساختمان 1963 « سیناژوکی »، خوانندگان را زیر اسمان انتزاعی قرار می دهد و انها را از محیط روزمره دور می کند، در عین حال، «سیزا»(91)، طراح ساختمان 2008 در « ویانا در کاستلو»، انها را در معرض مجموعه ای از نماهای تکه تکه از توپوگرافی مجاور قرار می دهد که به نوعی انها را در جایگاهی بالاتر از روند روزمره شهر جای می دهد.