از من بپرس فرهنگی

صحنه های تئاتر در آن زمان به چه صورت بود؟

صحنه های گردان و دریچه های کف صحنه و سکوهای متحرک و مانند اینها در شمار ابزارهای اساسی هر تئاتر ابرومندی در امده بود.

با انکه این ابزارها مناسب تئاتر های شهرهای بزرگ بود که صحنه هایشان مجهز به دستگاههای کافی برای اجرای نمایشهای خیره کننده بود، در ان زمان تئاتر مثل امروز منحصر به چند مرکز بزرگ نبود وسرتاسر کشور را فرا می گرفت و بازیگرانی که نمایشی مقبول عام می دادند، ویک نمایشنامه واقعا بزرگ و پر درامد را چندین دسته در نیویورک وشیکاگو و نیواورلثان و سانفرانسیسکو در یک زمان اجرا می کردند.

استفاده از دکور های نقاشی

یک شب در مرکز هنری شهر بزرگ و فردا شب دراپرای شهری دیگر و شب بعد شاید در تالار مدرسه ای ، فرسنگها دورتر ان را نمایش می دادند . طبعا همه این صحنه ها برای نمایشهای بزرگ مجهز نبودند.واگر بودند همه ی شرکتهای تئاتری نمی توانستند ازعهده مخارج حمل ونقل تجهیزات وتزیینات و چوب بستها که جزء لایتجزای نمایش اصلی در شهرهای بزرگ بود برایند.

در نتیجه می بایست نمایشهایی تهیه کنند که اجرای انها روی صحنه های شهرهای کوچک اشکالی نداشته باشد، یعنی مجبور شدند به روشهای قبلی تئاتر برگردند و دکورهایی به کار ببرند که پیدا بود نقاشی کرده اند.

نارضایتی تماشاگران

انچه نمی بایست بشود، شد. تماشاگرانی را که یک بار نمایشی از استیل مک کی دیده بودند، دیگر از نمایشهای ساختگی دسته های سیار راضی نمی شدند.

تماشاگری که سفری به یکی از شهرهای بزرگ کرد و بن هور را باگردونه های سه اسبه دیده بود، دیگر گردونه های یک اسبه نمایشهای محلی جنگی به دلش نمی زد. وانها هم که به شهرهای بزرگ نرفته بودند اما داستان این عجایب را از دوستان سفر کرده خود می شنیدند حتی بیشتر ناراضی می شدند.

برگرفته از کتاب تاریخ سینما نویسنده:ارتور نایت ، ترجمه:نجف دریا بندری